ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้วครับ อายุก็19ปีแล้วครับ คือผมเป็นคนค่อนข้างขี้กลัว ใจไม่กล้า ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ผมว่าผมน่าจะเกิดการเรียนรู้แบบฝังใจตอนเด็กๆที่เป็นส่วนทำให้ผมใจไม่กล้า(แต่ก็จำไม่ได้ว่าอะไร) คือตั้งแต่เด็กจะแบบว่าขี้กลัว ตั้งแต่ไป รร.ก็จะร้องไห้แบบนานกว่าคนอื่น พอโตขึ้นมาหน่อยก็แบบว่า จะซื้อของที่โรงเรียน ก็ไม่กล้าซื้อกลัวสั่งไม่เป็น แต่พอโตมาก็ดีขึ้นแต่ก็ยังมีนิสัยนั้นอยู่คือ จะค่อนข้างยอมคนและไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นเหตุให้เดินหลังค่อมๆด้วย (คือพยายามเดินตรงนะแต่มันออกมาจากข้างใน แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนก็จะดีขึ้น) คือตอนเด็กๆเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย ก็มีแหละแต่โดนล้ออะไรบางอย่าง ตั้งแต่ ป.1-ป.5 ป.6เลยน่ะแบบไม่ค่อยแฮปปี้ พอ ม.1 ย้ายโรงเรียนไม่มีคนล้อจึงรู้สึกฝังใจ แบบว่าให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก แต่ก็ใจไม่ค่อยกล้าที่จะแบบทักทายคนอื่นๆ ตอนนี้ที่มหาลัย เพื่อนที่สนิทกันแล้วก็บอกว่า ตอนแรกเราดูเป็นคนที่หน้าหยิ่ง แนวๆอัธยาศัยไม่ค่อยดี คือเราไม่อยากดูเป็นแบบนั้น แต่ก็จริงคือเราจะเกร็งๆและไม่พูดเวลาอยู่กับเพื่อนที่ไม่ค่อยสนิท ถามเพื่อนที่สนิทกันเพื่อนก็เป็นนะ แต่คือเราจะค่อนข้างหนักกว่า คือเป้าหมายที่ตั้งกระทู้นี้คือ 1.เราอยากมีความมั่นใจ ในที่นี้คือความมั่นใจในการดำเนินชีวิตอ่ะ คือเราว่าถ้าเราอยู่ในที่ๆไม่คุ้นเคยเราจะประหม่าและกลัวมากๆๆๆ
2.เราอยากเปลี่ยนบุคลิกเป็นคนที่อัธยาศัยดีขึ้น อยากได้หนทางการcommunicate กับผู้คนอ่ะ