ตามชื่อกระทู้เลย....คือเราหวั่นไหวกับเพื่อนคนหนึ่งในห้องอ่ะ....
ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขานะ แต่เขาชอบมาแกล้ง มากวนเรา มาพูดแหย่เราทุกวัน..
บางครั้งก็มาจับมือบ้าง กอดบ้าง ก็รู้ว่าเขาอาจจะไม่ตั้งใจจะทำงั้น แต่คือเข้าใจความรู้สึกเราใช่มะ แบบ...เออ อยู่ๆก็มาถูกเนื้อต้องตัวแบบนี้
มันก็ต้องมีบ้างที่จะรู้สึกแปลกๆ แถมยังพูดอะไรที่ชอบทำให้เราคิดไปไกลอีก อย่างแบบ....
"ถ้าไม่อยากให้เราเป็นเพื่อน งั้นเราเป็นมากกว่านั้นนะ"
บางครั้งนี่คิดเข้าข้างตัวเองมากอ่ะ เหมือนทุกอย่างมันลงตัวอ่ะ เราก็เริ่มรู้สึกชอบเขา แล้วเขาก็อาจจะชอบเรา....
แต่เปล่าเลย.....
เขาทำแบบนี้กับทุกคนอ่ะ เขาจับมือ เขากวน เขาพูดแหย่แบบนี้กับทุกคน...
เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว พยายามออกห่างจากเขาแล้วนะ...แต่ทำไม่ได้อ่ะ
ยิ่งเราออกห่างจากเขา เขาก็ยิ่งตามแกล้งเรามากขึ้น
อยากจะพูดกับเขาตรงๆ แต่ก็ไม่กล้าอ่ะ...
อยากเลิกรู้สึกหวั่นไหวกับเขา....ไม่อยากเจ็บเพราะคิดไปเองอีกแล้ว.....เราควรทำไงดี???? T_T
ไม่อยากรู้สึกหวั่นไหวกับเขา...ควรทำไงดี?
ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขานะ แต่เขาชอบมาแกล้ง มากวนเรา มาพูดแหย่เราทุกวัน..
บางครั้งก็มาจับมือบ้าง กอดบ้าง ก็รู้ว่าเขาอาจจะไม่ตั้งใจจะทำงั้น แต่คือเข้าใจความรู้สึกเราใช่มะ แบบ...เออ อยู่ๆก็มาถูกเนื้อต้องตัวแบบนี้
มันก็ต้องมีบ้างที่จะรู้สึกแปลกๆ แถมยังพูดอะไรที่ชอบทำให้เราคิดไปไกลอีก อย่างแบบ....
"ถ้าไม่อยากให้เราเป็นเพื่อน งั้นเราเป็นมากกว่านั้นนะ"
บางครั้งนี่คิดเข้าข้างตัวเองมากอ่ะ เหมือนทุกอย่างมันลงตัวอ่ะ เราก็เริ่มรู้สึกชอบเขา แล้วเขาก็อาจจะชอบเรา....
แต่เปล่าเลย.....
เขาทำแบบนี้กับทุกคนอ่ะ เขาจับมือ เขากวน เขาพูดแหย่แบบนี้กับทุกคน...
เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว พยายามออกห่างจากเขาแล้วนะ...แต่ทำไม่ได้อ่ะ
ยิ่งเราออกห่างจากเขา เขาก็ยิ่งตามแกล้งเรามากขึ้น
อยากจะพูดกับเขาตรงๆ แต่ก็ไม่กล้าอ่ะ...
อยากเลิกรู้สึกหวั่นไหวกับเขา....ไม่อยากเจ็บเพราะคิดไปเองอีกแล้ว.....เราควรทำไงดี???? T_T