เรื่องมีอยู่ว่า ดิฉันกับสามี (สามีเป็นน้อง รองสุดท้อง) แต่งงานกันแล้วซื้อทรัพย์สินร่วมกัน คือรถและคอนโด ซึ่งทางบ้านสามี ก็จะมีคนมาขอความช่วยเหลือตลอด (พี่ๆ ) มาขอยืมเงินบ้าง อะไรบ้าง หลักพัน จนถึงขั้นหลายหมื่น หลายคน หลายปี สามีเราเป็นคนดี ไม่คิดทวง หรือให้ฟรีก็ได้ เรารักเค้าตรงนี้ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่าจนเราแต่งงานกันเรื่องแบบนี้ก็ยังมีมาตลอด เราแต่งงานโดยเงินเก็บของเราสองคน แค่บอกเชิญญาติฝ่ายชาย ยังไม่ทันพูดอะไรเลย ทุกคนบอกว่าพี่ไม่มีเงินช่วยเรื่องงานแต่งนะ ซึ่งเค้าไม่รู้ว่าเราเก็บเงินมาพักใหญ่แล้ว จนถึงวันแต่งงานไม่มีญาติฝ่ายชายมาแม้แต่คนเดียว มีแต่พี่ๆ ที่ทำงาน ขบวนขันหมากก็มีแต่ญาติเราไปช่วย (เนื่องจากแฟนเราเป็นชาวดอย และเราเป็นคนเมือง เค้าไม่ยอมรับเรา แต่สุดท้ายเค้าก็ยอมให้เราแต่งงานกัน) จึงไม่มีใครเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ และดูถูกชีวิตคู่ของเราว่าสักวัน....จนวันนึงเราซื้อรถ พึ่งผ่านมาไม่กี่เดือนนี่เอง พี่ชายก็มาขอยืมรถน้องบอกว่าขอลองขับให้ชินมือสักอาทิตย์ และอีกอาทิตย์นึงจะขอขับกลับบ้าน กรุงเทพฯ - จ....ประมาณ 700 กว่าโล แถมเป็นดอยอีกต่างหาก ซึ่งเราก็บอกไปว่าเราไม่ให้ ยืมเป็นครั้งคราว วันสองวัน มีธุระจำเป็น ขนของ ฯ เรายินดี ในรถคันนี้ก็มีเงินของเราอยู่ด้วยครึ่งหนึ่ง เราผิดหรือเปล่าที่เราไม่ให้ เพราะรถเราเพิ่งซื้อ และรัก กลัวเอารถเราไปเป็นอะไร แล้วเค้ารับผิดชอบไหวมั้ย แฟนเราก็ต่อว่าเราว่าเราเป็นคนจิตใจคับแคบ ใจดำ เห็นแก่ตัว ขี้เหนียว ..เราเสียใจมาก เป็นปัญหาที่หาทางออกไม่ได้ เรื่องพี่น้อง แฟนบอกว่าแค่พี่ขอยืมครั้งแรกก็ไม่ให้ แล้วก็ไปเค้าจะคิดยังไง เราเลยตัดปัญหาว่าไม่ให้ตั้งแต่ทีแรกดีแล้ว เพราะไม่อย่างนั้นจะมี 2 - 3 ตามมา ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ บางทีเราอาจจะเป็นจริงอย่างที่เค้าว่าแต่เราไม่รู้ตัว และอยากได้ทางออก