เราเป็นผู้หญิงนะ คือเราอ่ะ เคยมีแฟนคนนึง เป็นทอมแต่นิสัยก็เหมือนผู้หญิงนี่แหละ ขี้งอนขี้น้อยใจ คิดมาก นู่นนี่นั่นเหมือนผู้หญิงทั่วไป แต่นางเป็นหนักมาก ทั้งๆที่ฝ่ายที่ควรจะเป็นควรเป็นฝ่ายเรามากป้ะวะ(แต่ก็นะ ทุกคนก็มีความรู้สึกเหมือนๆกันนั่นแหละ)ตอนแรกที่คบๆกันไป ช่วงแรกๆก็ไปด้วยดีนะเหมือนทุกๆคู่ ไปๆมาๆ เราก็เริ่มคุยกันถี่ขึ้น ถี่มากๆ ถี่จนไม่เป็นอันทำอะไรเลยอ่ะ ตอนแรกๆก็มีคนรอบข้างเราเตือนนะ แบบ ทำอย่างอื่นบ้าง หมกอยู่แต่ในห้อง คุยอยู่นั่นแหละ ไม่รับรู้โลกภายนอกอะไรเลย ด้วยความที่ตอนนั้นเราก็ติดเค้ามาก เค้าก็ติดเรามาก เราก็ไม่ฟังใครเลย ก็คุยกับเค้าต่อไป แต่มันก็จะมีแบบ บางครั้งที่เราต้องไปทำธุระ หรืออะไรอย่างนี้ บางทีมันเริ่งด่วนจริงๆก็เลยไม่ได้บอกก่อน นางก็จะงอน แบบงอนจริงๆอ่ะ คือถ้าเราได้โอกาสพิมไปบอกเราก็จะรีบพิมไปเลยนะ แต่บางทีมันก็จำเป็นป้ะวะ แรกๆก็ไม่ไรอ่ะ งอนก็ง้อๆๆ พอหลังๆมันไม่ได้มีแค่งอนหรอก นางก็จะขุดคุ้ยเรื่องที่เราเคยทำผิด เรื่องที่เราเคยชอบคนๆนึงก่อนหน้านาง(แต่ก็ไม่ได้ชอบแล้วนะ นางก็คือคนปัจจุบันของเราละไง) คนเราอดีตมันก็ไม่ได้สวยงามกันไปทุกคนป้ะวะ แค่หยุดกับคนปัจจุบันก็พอแล้วอ่ะ บางทีนางก็งี่เง่ามากๆ แล้วเหมือนกับจิตใจนางก็ไม่ค่อยจะปกติเท่าไหร่ แบบเป็นคนที่วิตกจริตอะไรอย่างนี้ คือบอกก่อนว่าตอนแรกเราเป็นคนบอกชอบมันก่อน แล้วเป็นแฟนกัน ช่วงแรกๆเหมือนเรารักมันอยู่ฝ่ายเดียว มันก็จะแบบนิ่งๆ ไม่อยากให้ใครมารู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ตอนแรกเราก็เสียใจนะ อยู่ๆกันไปทุกคนก็เริ่มปรับตัว ช่วงหลังจากนั้นมันก็ดีเลยแหละ จนเราโตขึ้น เวลาผ่านไป อะไรก็เปลี่ยนไป ทั้งเราทั้งมัน เราเคยเลิกกันไปก่อนหน้านี้รอบนึงละ ด้วยสาเหตุที่ว่าเราขี้หึงเกินไป แล้วตอนนั้นเราก็ยังรักมันมาก เราก็ไปขอมันคืนดีจนมันคืนดี ก็กลับมาเป็นแฟนกัน เหมือนคู่เราอ่ะ มันเหมือนเป็นกราฟแบบ ตอนแรกเรามาจากรักเยอะ รักมาก กราฟสูงมาก มันมาจากรักน้อยๆ แล้วก็ค่อยๆสูงขึ้น เราก็ค่อยๆลดลง จนมันเท่าๆกัน แล้วก็คงที่อยู่ระยะนึง ไอตอนคงที่นี่แหละ ต่างคนก็ทำอะไรที่เป็นตัวเอง อยู่ในจุดที่รับได้กันทุกๆอย่าง แล้วนิสัยที่แท้จริงของมันก็โผล่มาในช่วงนี้ เอาโดยสรุปละกัน ไม่งั้นยาว555555 มันเป็นคนที่คิดมากมากๆๆ หวงมากๆ หึงมากๆ คือถ้าให้คิดในแง่ว่าเค้าทำงี้เพราะเค้ารักเรามันก็จริง แต่ทุกอย่างอะไรที่มันมากไปมันก็ไม่ดีถูกป้ะ แล้วมันก็ชอบประชด อยากรู้ชีวิตเราไปหมด() คือก็เข้าใจในแง่ว่าเป็นห่วงอยากรู้ความเป็นไปบ้างง แต่มันเยอะเกินอ่ะ เป็นแฟนกันก็จริงแต่ก็ควรมีพื้นที่ส่วนตัวให้กันบ้าง เราก็ค่อยๆถอยห่าง ไม่ติดกันเหมือนเมื่อก่อน มันก็เข้าใจว่าเราเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม แล้วพอเราอธิบายเหตุผล มันก็แบบเสียใจ คิดว่าเราหมดรักแล้วไรงี้ แต่คือตอนนั้นก็แค่อยากจะมีพื้นที่ส่วนตัวบ้างอ่ะแค่นั้นแหละ แล้วมันก็จะแบบชอบทำตัวว่าเก่ง อวดเก่ง อวดนู่นอวดนี่ แต่มันก็เคยทำร้ายตัวเองเพราะเรา(ตอนนั้นทะเลาะกัน) แล้วคือเราแอนตี้เรื่องพวกนี้อ่ะ ไม่ชอบเลยอ่ะ ทำไมไม่หัดรักตัวเองบ้าง ตอนนั้นเราเฟลมากอ่ะ แบบเห้ย  ขนาดตัวเองยังรักไม่ได้ แล้วจะมารักมาดูแลเราได้ยังไงวะ อะไรประมานนี้ จริงๆมันก็มีอีกเยอะอะ แล้วเราก็ทนมานาน ตอนแรกก็เพราะรักก็พยายามยอมรับ แต่พอมันมากๆเข้า ความรักที่เรามีให้มันก็น้อยลง ไม่รู้ว่ามีใครเข้าใจเรามั้ยนะ เพราะเรื่องพวกนี้มันก็ต้องมาเจอกับตัวเองถึงจะรู้ แต่คือสุดท้ายเราก็เลิกกัน เมื่อประมาน1เดือนที่แล้ว ตอนนั้นเราไม่น่าไปขอมันคืนดีจนยาวมาถึงขนาดนี้เลยว่ะ แล้วคือแบบทุกคนพากันไปโอ๋แต่มันอ่ะ เพราะมันเป็นฝ่ายโดนบอกเลิก ทั้งๆที่สาเหตุที่บอกเลิกก็มาจากตัวมันเอง สิ่งที่แย่กว่าคือ ก่อนหน้านี้ก่อนจะเป็นแฟนกัน เราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันเว้ย เป็นเพื่อนกันมาถึงตอนนี้ประมาน4ปี เป็นแฟนกันประมาน1ปีกว่าๆ มาอยู่งี้มันก็อึดอัดอ่ะ มันพูดกับเราตอนที่เลิกกัน มันบอกว่า เลิกกันแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกันนะ อย่าทำเป็นเหมือนเกลียดกันเลย สงสารเพื่อนในกลุ่ม ไม่อยากให้กลุ่มแตก บลาๆๆๆ เราก็แบบโอเคๆ พออยู่กับเพื่อนในกลุ่ม แรกๆที่เพิ่งเลิกมันก็แปลกๆ เราพยายามจะคุยกับมันเหมือนคนอื่นๆ แต่มันก็ไม่คุยกับเรา ไหนบอกจะกลับไปเป็นเพื่อนไง? แต่ ก็เข้าใจแหละว่าคงต้องใช้เวลา ไปๆมาๆ พอผ่านไปประมาน1อาทิตย์ มันก็บล็อคเราทุกๆอย่าง เฟส ทวิต สแนปแชท แม้แต่swarmที่มันใช้เช็คอินยังบล็อค55555 แต่ก็งง มันเว้นไลน์กันไอจีไว้ ที่ไม่บล็อคเว้นไว้ทำไมวะ555555 พอหลังจากนั้น เจอกันเราก็ไม่ได้ชวนมันคุยละ แบบก็คิดว่า สรุปจะยังไงกันแน่ ไหนบอกจะกลับไปเป็นเพื่อน ก็เลยนิ่งๆไป แต่ด้วยความของเรา เค้าบล็อคเราก็หาทางไปดูให้ได้จนได้55555 ยอมรับนะ ว่าจนถึงตอนนี้เราก็ตัดใจจากมันไม่ได้หรอก ยังคงรักอยู่บ้าง แต่พวกคุณเข้าใจคำนี้ป่ะ "รัก แต่ไม่อยากกลับไปแล้วอ่ะ" เราก็เลยคอยดูอยู่ห่างๆ ทวิตเตอร์คือทางเดียวที่เราสามารถเข้าไปดูว่ามันเป็นยังไงบ้าง ก็คือปลอมแอคนึงขึ้นมาไปฟอลมันนั่นแหละ(ลงทุนเนอะ555555) แล้วเราก็ได้เห็นว่า บางทีมันก็เพ้อถึงเราที่เราทิ้งมันไป แต่มันก็จะมีหลายๆครั้ง มันก็จะเพ้อถึงคนๆนึง ที่เราไม่รู้ว่าเป็นใคร เพ้อประมานแบบ "เขินจัง" "อยากทำให้หวั่นไหวดิ" "กำลังใจจากแกทำให้เรามีกำลังใจขึ้นเยอะเลย" "คื้นนี้คงนอนฝันดีแน่ๆ" ซึ่ง มันก็คงไม่ใช่อารมของคนอกหัก เราก็เลยเดาว่า ต้องแอบชอบใคร หรือมีแฟนใหม่แล้ว คือแบบ เราเพิ่งเลิกกันไปไม่ถึงอาทิตย์ ใช่แหละเค้ามีสิทธิ์มีแฟนใหม่ แต่คือ มันเร็วไปป้ะวะ ถ้าย้อนไปดูวันที่ดีๆ มันหลังจากเลิกกับเราไป2-3วันด้วยซ้ำ ไหนบอกรักเรานักรักเราหนา แต่ก็เอาเหอะ มันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือว่า ในวันๆนึง เวลามันเพ้อเนี่ย บางทีก็เพ้อถึงเรา บางทีก็เพ้อถึงแฟนใหม่มัน ในความคิดเรา เราอยากให้มันเลือกอ้ะ เลือกซักอย่าง แต่ก็ควรเลือกแฟนใหม่มันดีกว่าแหละ ไม่ใช่ว่าเพ้อถึงทั้งคู่ ฝ่ายไหนมาอ่านเค้าก็เจ็บป้ะวะ เรายอมเจ็บคนเดียวดีกว่าอ่ะ ไม่ใช่ว่ารักแล้วยอมนะ แต่ไม่ชอบเวลามันมาเพ้อถึงเราอ่ะ น่ารำคาญ-___-  คือตอนนี้ชีวิตช่วงนี้เรามันก็หน่วงๆงี้อ่ะ ครึ่งๆกลางๆ เอาแน่เอานอนกับอะไรไม่ได้ เราเลยอยากจะปรึกษาคุณว่า ถ้าคุณเป็นเรา พวกคุณจะทำยังไงดี แล้วคิดเห็นยังไงกับแฟนเก่าเราบ้าง