กระทู้นี้ที่ตั้งคืออยากเข้ามาระบายความรู้สึกในตอนนี้ ถึง ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ชื่อ นามสมมุตว่า ที กรรมการ หออินฟินิตี้ (ชื่อสมมุติ)
หวังว่าคงจะมีคนแชร์ให้เค้าได้อ่าน....
สืบเนื่องจากเราเป็นกรรมการหอบัดดี้ด้วยกัน ก็ได้มีโอกาสร่วมกันในฐานะกรรมการหอพัก เพื่อต้อนรับน้องปี 1
คือครั้งแรกที่เจอก็เฉยๆนะ แถมเราแขวะใส่หอบัดดี้เราด้วยแหละ ทำอะไรไม่รู้จักปรึกษาเราเลย อะไรทำนองนี้
แต่พอได้ร่วมงานด้วย สนุกมาก ขอบคุณจริงๆที่ให้ความช่วยเหลือหอเรา
ด้วยความที่เราทำหน้าที่เป็นเลขา เราเลยต้องละเอียดรอบคอบกับงาน วางแผนงาน ชี้แจงงานวันต่อวัน ประเมินความเสี่ยง เพราะอาจมีข้อผิดพลาดได้ตลอดเวลา เราจึงมีหน้าที่โพสต์ชี้แจงกลุ่มกรรมการหลังจากประชุมเสร็จของหอเพื่อ ให้หอบัดดี้ได้รับทราบข้อมูลด้วยเช่นกัน อีกนัยหนึ่งเวลามีปัญหาอะไรจะได้ช่วยเหลือกันชัดเจน จุดเริ่มต้นความรู้สึกดีๆมันหลังจากนี้ค่ะ พอมีเบอร์ มีเฟส มีไลน์ เพื่อสะดวกต่อการติดต่อประสานงาน ก็เลยจะคุยกันบ่อย เค้าก็ให้กำลังใจเราเรื่อยๆ เพราะเราก็เครียด เรื่องงาน ตอนแรกก็ไม่รู้สึกอะไร ก็เลยคุยเล่นๆมาเรื่อยๆ เรา 2 คน ต่างมีแฟนด้วยกันทั้งคู่ จุดเปลี่ยนผันมันอยู่ตรงที่หลังจากที่เราต่างเข้าสาขาของตนเอง ก็มีการคุยกันทุกวัน ถึงตี 1 ตี 2 ตี 3 จากเที่ยงคืน แต่คุยแบบเพื่อนๆ ต่างคนต่างเหงา เพราะแฟนอยู่ไกล แล้วเค้าก็มาบอกว่า ชอบเรา แต่ไมได้รัก เราก็ฮ่ะ บ้าไปแล้วสิ ฉันเพื่อนแกนะ ไรงี้ เค้าก็หยอดเราเยอะมาก ด้วยความที่แฟนเราทำงาน นานๆครั้งเจอกันที มีปัญหาความไม่เข้าใจกันอยู่บ่อยๆ เราก็ได้เค้านี่แหละ คอยแนะนำ วันศุกร์ที่ 17 เค้าก็ชวนเราไปกินนมก็ไปกัน 2 คน คือเค้าก็ทำเหมือนเป็นแฟนกันแหละ เราก็เริ่มหวั่นๆกับความรู้สึกหละ ไงดีหว่ะ เราคงไม่ได้ชอบหรือรักเค้าหรอกมั้ง มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบหลอกมั้งความรู้สึกชอบ หรือ รู้สึกรักนี้ พอกินนมเสร็จเค้าก็พาเราขี่รถเล่นรอบมอ แล้วก็นั่งคุยหน้าหอ ถึง 23.45 น. แล้วก็แยกย้ายกันกลับ มาคุยในไลน์ต่อนานมา ความรู้สึกของเรามันก็เริ่มชัดเจนขึ้น เค้าถามเราก็บอกว่า บ้าแล้ว เราต่างคนต่างมีแฟนนะ อะไรประมาณนี้ เค้าก็ยังไม่หยุดอีกที่จะหยอดเรา แต่เวลาที่เราอยู่กับเค้าเรามีความสุขมาก เค้าคือสิ่งที่เราตามหา ใขว่คว้า เพราะไม่เคยสัมผัสแบบนี้ วันที่ 18/7/2558 ตอนเย็นเค้าก็ชวนไปกินข้าว แต่หนสุดท้ายก็ไม่ได้ไป ชวนกันไปเซฟวัน ก็ไปเดินเล่น กินข้าว ทำตัวเหมือนแฟนกัน 555 ต่างคนต่างซื้อพวงกุญแจให้กัน เราก็ซื้อฝากน้องสาว ซื้อให้เค้า แต่ของเรากับของเค้าเหมือนกัน (เริ่มแปลกๆหละ) แล้วก็ไปดูต้นแคคตัสเราก็ซื้อให้เค้าต้นนึง (ตรงนี้เริ่มเกินเลยในฐานะเพื่อนหละ) พอกลับถึงหอ ก็คุยกัน ทีบอกว่า สิ่งที่แกสัมผัสได้ในวันนี้ นี่แหละเรียกว่าความรัก นี่แหละที่แกปรารถนา แต่ เอ็ม ไม่เคยทำให้แก แกเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน เก่งแต่ปาก ณ ตอนนั้นเรานั่งทบทวน ใช่แล้ว เรากำลังรักเค้านั่นเอง เราก็ร้องไห้ตั้งแต่ เที่ยงคืน ถึง ตี 4 ทีบอกว่า หัดทำอะไรเพื่อตนเองบ้าง นึกถึงตนเอง เค้าอยากดูแลใครซักคน คนนั้นคือเรา เราคือ เพื่อน ผญ คนแรกที่ไปนั่งกินข้าว ไปไหนด้วย มันเกิดจากความสนิทหลายๆอย่างๆ หลังจากวันนั้น เราพยายามเดินออกมา หนีมาให้ไกลมากที่สุด แต่มันก็หนีไม่พ้น เราไม่อยากทำผิดกับแฟนเรา หรือ แม้แต่แฟนของ ที แต่ ที บอกว่า ที คุยกับแฟนแล้วเรื่องนี้ ว่าอยากดูแล อยากคุย ซึ่งแฟน ที ก็โอเค แต่สำหรับเรา เราว่ามันไม่โอเค ถ้าเป็นเรา เราคงเสียใจมาก เราเลย บล็อกไลน์ บล็อกเบอร์ ปิดรับการแจ้งเตือนเฟสเค้า แต่ไม่บล็อกเฟส เพราะยังต้องทำงานร่วมกันอยู่ ไม่คุยไม่ทัก
ขอบคุณนะ ที สำหรับช่วงเวลาดีๆที่มอบให้
ที่ให้โอกาสผู้หญิงคนนี้สัมผัสความรู้สึก รักที่มีความสุข
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
เราขอทำใจก่อนนะ เราจะกลับมาคุยกะแกในฐานะเพื่อน
GOODLUCK นะแก
ขอบคุณเวลา
หวังว่าคงจะมีคนแชร์ให้เค้าได้อ่าน....
สืบเนื่องจากเราเป็นกรรมการหอบัดดี้ด้วยกัน ก็ได้มีโอกาสร่วมกันในฐานะกรรมการหอพัก เพื่อต้อนรับน้องปี 1
คือครั้งแรกที่เจอก็เฉยๆนะ แถมเราแขวะใส่หอบัดดี้เราด้วยแหละ ทำอะไรไม่รู้จักปรึกษาเราเลย อะไรทำนองนี้
แต่พอได้ร่วมงานด้วย สนุกมาก ขอบคุณจริงๆที่ให้ความช่วยเหลือหอเรา
ด้วยความที่เราทำหน้าที่เป็นเลขา เราเลยต้องละเอียดรอบคอบกับงาน วางแผนงาน ชี้แจงงานวันต่อวัน ประเมินความเสี่ยง เพราะอาจมีข้อผิดพลาดได้ตลอดเวลา เราจึงมีหน้าที่โพสต์ชี้แจงกลุ่มกรรมการหลังจากประชุมเสร็จของหอเพื่อ ให้หอบัดดี้ได้รับทราบข้อมูลด้วยเช่นกัน อีกนัยหนึ่งเวลามีปัญหาอะไรจะได้ช่วยเหลือกันชัดเจน จุดเริ่มต้นความรู้สึกดีๆมันหลังจากนี้ค่ะ พอมีเบอร์ มีเฟส มีไลน์ เพื่อสะดวกต่อการติดต่อประสานงาน ก็เลยจะคุยกันบ่อย เค้าก็ให้กำลังใจเราเรื่อยๆ เพราะเราก็เครียด เรื่องงาน ตอนแรกก็ไม่รู้สึกอะไร ก็เลยคุยเล่นๆมาเรื่อยๆ เรา 2 คน ต่างมีแฟนด้วยกันทั้งคู่ จุดเปลี่ยนผันมันอยู่ตรงที่หลังจากที่เราต่างเข้าสาขาของตนเอง ก็มีการคุยกันทุกวัน ถึงตี 1 ตี 2 ตี 3 จากเที่ยงคืน แต่คุยแบบเพื่อนๆ ต่างคนต่างเหงา เพราะแฟนอยู่ไกล แล้วเค้าก็มาบอกว่า ชอบเรา แต่ไมได้รัก เราก็ฮ่ะ บ้าไปแล้วสิ ฉันเพื่อนแกนะ ไรงี้ เค้าก็หยอดเราเยอะมาก ด้วยความที่แฟนเราทำงาน นานๆครั้งเจอกันที มีปัญหาความไม่เข้าใจกันอยู่บ่อยๆ เราก็ได้เค้านี่แหละ คอยแนะนำ วันศุกร์ที่ 17 เค้าก็ชวนเราไปกินนมก็ไปกัน 2 คน คือเค้าก็ทำเหมือนเป็นแฟนกันแหละ เราก็เริ่มหวั่นๆกับความรู้สึกหละ ไงดีหว่ะ เราคงไม่ได้ชอบหรือรักเค้าหรอกมั้ง มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบหลอกมั้งความรู้สึกชอบ หรือ รู้สึกรักนี้ พอกินนมเสร็จเค้าก็พาเราขี่รถเล่นรอบมอ แล้วก็นั่งคุยหน้าหอ ถึง 23.45 น. แล้วก็แยกย้ายกันกลับ มาคุยในไลน์ต่อนานมา ความรู้สึกของเรามันก็เริ่มชัดเจนขึ้น เค้าถามเราก็บอกว่า บ้าแล้ว เราต่างคนต่างมีแฟนนะ อะไรประมาณนี้ เค้าก็ยังไม่หยุดอีกที่จะหยอดเรา แต่เวลาที่เราอยู่กับเค้าเรามีความสุขมาก เค้าคือสิ่งที่เราตามหา ใขว่คว้า เพราะไม่เคยสัมผัสแบบนี้ วันที่ 18/7/2558 ตอนเย็นเค้าก็ชวนไปกินข้าว แต่หนสุดท้ายก็ไม่ได้ไป ชวนกันไปเซฟวัน ก็ไปเดินเล่น กินข้าว ทำตัวเหมือนแฟนกัน 555 ต่างคนต่างซื้อพวงกุญแจให้กัน เราก็ซื้อฝากน้องสาว ซื้อให้เค้า แต่ของเรากับของเค้าเหมือนกัน (เริ่มแปลกๆหละ) แล้วก็ไปดูต้นแคคตัสเราก็ซื้อให้เค้าต้นนึง (ตรงนี้เริ่มเกินเลยในฐานะเพื่อนหละ) พอกลับถึงหอ ก็คุยกัน ทีบอกว่า สิ่งที่แกสัมผัสได้ในวันนี้ นี่แหละเรียกว่าความรัก นี่แหละที่แกปรารถนา แต่ เอ็ม ไม่เคยทำให้แก แกเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน เก่งแต่ปาก ณ ตอนนั้นเรานั่งทบทวน ใช่แล้ว เรากำลังรักเค้านั่นเอง เราก็ร้องไห้ตั้งแต่ เที่ยงคืน ถึง ตี 4 ทีบอกว่า หัดทำอะไรเพื่อตนเองบ้าง นึกถึงตนเอง เค้าอยากดูแลใครซักคน คนนั้นคือเรา เราคือ เพื่อน ผญ คนแรกที่ไปนั่งกินข้าว ไปไหนด้วย มันเกิดจากความสนิทหลายๆอย่างๆ หลังจากวันนั้น เราพยายามเดินออกมา หนีมาให้ไกลมากที่สุด แต่มันก็หนีไม่พ้น เราไม่อยากทำผิดกับแฟนเรา หรือ แม้แต่แฟนของ ที แต่ ที บอกว่า ที คุยกับแฟนแล้วเรื่องนี้ ว่าอยากดูแล อยากคุย ซึ่งแฟน ที ก็โอเค แต่สำหรับเรา เราว่ามันไม่โอเค ถ้าเป็นเรา เราคงเสียใจมาก เราเลย บล็อกไลน์ บล็อกเบอร์ ปิดรับการแจ้งเตือนเฟสเค้า แต่ไม่บล็อกเฟส เพราะยังต้องทำงานร่วมกันอยู่ ไม่คุยไม่ทัก
ขอบคุณนะ ที สำหรับช่วงเวลาดีๆที่มอบให้
ที่ให้โอกาสผู้หญิงคนนี้สัมผัสความรู้สึก รักที่มีความสุข
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
เราขอทำใจก่อนนะ เราจะกลับมาคุยกะแกในฐานะเพื่อน
GOODLUCK นะแก