ถ้าบราซิลเป็นตัวเก็งทุกรายการแข่งขันของวอลเลย์บอลในยุคปัจจุบัน ก่อนหน้านั้นไม่มีใครกล้าปฏิเสธว่าจุดที่บราซิลเคยยืนอยู่นี้เคยเป็นของคิวบามาก่อน พวกเธอได้รับฉายาว่า “สาวแกร่งแห่งคาริบเบี้ยน” คิวบาสามารถคว้าเหรียญทองโอลิมปิกสามสมัยซ้อนตั้งแต่ปี 1992 บาเซโลน่า 1996 แอตแลนต้า และ 2000 ซิดนี่ย์ ปี 2004 พวกเธอได้เหรียญทองแดง ปี 2008 พลาดเหรียญทองแดง ปี 2012 ไม่ผ่านแม้แต่รอบคัดเข้าโอลิมปิก


Kenia Carcasés หนึ่งใน FIVB Heroes เราอาจจะไม่รู้จักเธอมากนัก เธอสูง 189 เซนติเมตร ตำแหน่งตัวตบหัวเสา ปีล่าสุด 2015 เธอเล่นให้กับสโมสร Molico/Osasco และได้รางวัล MVP จากการแข่งขันทัวร์ชิงแชมป์สโมสรทวีปอเมริกาใต้ ก่อนหน้านั้นเธอเล่นให้กับทีมชาติยุค 2006 - 2011 ซึ่งอยู่ในช่วงการผลัดเปลี่ยนจากกลุ่มตัวแม่ที่ไม่มีใครต่อกรได้ ค่อยๆหายออกไปจากทีม ในช่วงเวลาที่เธออยู่ในทีมชาติ เธอได้เห็นทั้งความยิ่งใหญ่และถดถอยของวงการวอลเลย์บอลคิวบา บทสัมภาษณ์นี้อยู่ในช่วงปี 2012 ก่อนที่จะคัดเลือกไปโอลิมปิกของทวีปอเมริกาเหนือ ซึ่งโดมินิกันเอาชนะคิวบาและเป็นตัวแทนของฝั่งอเมริกาเหนือได้ในเวลาต่อมา

คุณก้าวเข้าสู่ทีมชาติตั้งแต่ยังเด็ก จนกระทั่งจุดหนึ่งคุณกลายเป็นตัวหลักของทีม การเปลี่ยนผ่านมาถึงจุดนี้คุณต้องทำอะไรบ้าง?
ตามสถิติของเกมแล้ว ฉันจะได้เล่นบอลประมาณ 60% จุดเปลี่ยนคือฉันต้องมีความรับผิดชอบในการเล่นบอลในทุกจังหวะ ทั้งรับ เซ็ตหรือตบ แม้แต่กระทั่งอยู่แดนหลัง ฉันต้องมีสมาธิโดยตลอดเพราะฉันพลาดไม่ได้ ความคิดแบบนี้กลายเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับเด็กรุ่นใหม่ในทีม มันเหมือนเป็นความท้าทายว่าฉันจะทำได้หรือไม่ที่จะไม่พลาดเลยในเกม

ช่วงปี 2009-2012 ชุดทีมหญิงมีผลงานที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ของคิวบา ในฐานะที่คุณเคยอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านช่วงปี 2007 ซึ่งถือว่าทำผลงานได้ดี คุณมีความเห็นอย่างไร?
ฉันเคยไปแข่ง Pan American Games(คล้ายๆเอเซี่ยนเกมส์)ที่ริโอปี 2007 โอลิมปิกที่ ปักกิ่งปี 2008 และ WGP หลายครั้ง แต่มันเป็นคนละทีมกัน ทีมในตอนนั้นมีการจัดการ มีระเบียบที่ยอดเยี่ยมมาก รวมไปถึงผู้เล่นที่มีประสบการณ์ในการแข่งขันรายการต่างๆมาอย่างโชกโชน

แต่ตอนนี้มันต่างไป เรามีเด็กรุ่นใหม่ที่มีพรสวรรค์ เช่น พาลาซิโอ (Yoana Palacios), โรซาน่า (Roxana Giel) และจีเซล(Gisselle de la Caridad Silva) แต่พวกเธอยังเด็กมากและขาดประสบการณ์ การได้เข้าร่วมกับทัวร์นาเมนต์ใหญ่ๆจะทำให้พวกเธอเก่งขึ้น

ถึงพวกเธอจะเล่นได้ดี แต่การขาดชั่วโมงบิน จะทำให้พวกเธอไม่สามารถรักษาฟอร์มการเล่นได้ตลอดแมตช์ จะเห็นได้จากผลงานของพาลาซิโอกับวิลม่า (Wilma Salas) ในการแข่งขัน WGP เมื่อปีที่แล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันยังมีความหวังกับทีม เรามีความกระตือรือล้น และพลังงานมหาศาล ที่จะผลักดันทีมสู่รายการใหญ่ๆ รวมถึงโอลิมปิก

ช่วยเล่าเหตุการณ์การแข่งขัน Pan American Games ปี 2011 ที่ Guadalajara ให้ฟังหน่อย
ปี 2007 ฉันก็เคยแข่งรายการนี้ และถือว่าเป็นรายการที่ยอดเยี่ยมที่สุดของฉันเลย แต่ต้องอย่าลืมว่าตำแหน่งของฉันตอนนั้น มีทั้ง Rosir Calderon และ Yumika Ruiz รวมอยู่ด้วย เราเข้าแข่งขันรายการนี้หลังจากที่ทำผลงานไม่ค่อยดีทั้งแข่งทวีปและ WGP เราจึงฝึกซ้อมกันอย่างหนัก เพื่อแก้ไขข้อผิดพลาด

ในตอนนั้นพวกเรารู้ว่า สุดท้ายแล้วรอบชิง เราคงไม่พ้นที่จะต้องแข่งกับบราซิล และทีมบราซิลก็มีผู้เล่นที่ได้เหรียญทอง 4 คนจาก 6 คนหลักของปี 2008 ที่ปักกิ่ง และเป็นผู้เล่นเหรียญเงิน WGP ทั้งทีม ทีมเราแพ้ 3-2 เซ็ต อย่าลืมว่า คิวบาเจอกับบราซิลเป็นเกมที่สนุกและคลาสสิกมากๆ มันเป็นเกมที่สนุกและเป็นประสบการณ์ที่ดี

ปัญหาใหญ่อย่างที่เคยพูดไป เราไม่สามารถรักษาฟอร์มได้ตลอดการแข่งขัน บราซิลโจมตีเราจากทุกแผนและทุกทางที่ทำได้ ผลการแข่งแสดงให้เห็นว่าวงการวอลเลย์บอลของคิวบาของเราอยู่ในความมืดมาซักพักแล้ว

อาการไม่ชอบหน้ากันระหว่างทีมคิวบาต่อทีมคู่แข่ง ทีมไหนที่มีอาการแบบนี้มากที่สุด?
คงจะเพราะเราเป็นชาวคิวบาและเราไม่ชอบเก็บอาการเท่าไหร่ เมื่อเราได้แต้มก็จะเฮฮาและพูดบางคำที่ไม่ค่อยสุภาพนัก(ฉันจะไม่พูดในนี้นะ) ที่จริงมันเป็นวิธีคลายเครียดของชาวคิวบาทุกคน ไม่ได้ตั้งใจจะทำเป็นพิเศษหรอก

ฉันดีใจที่คุณถามคำถามนี้ คนทั่วไปมักคิดว่าเราไม่ถูกกับนักกีฬาบราซิล จริงๆแล้วไม่เลย โดยเฉพาะรุ่นใหม่นี้ ส่วนมากนิสัยดีทุกคน ฉันเป็นเพื่อนกับมารีและฟาบิโอล่า ที่ไม่ค่อยถูกกันจะเป็นทีมโดมินิกันมากกว่า อาจจะเป็นเพราะพวกเธอเย่อหยิ่ง และเราเป็นคู่แข่งบ้านใกล้กัน

ช่วยเล่าให้ฟังถึงประสบการณ์ที่คุณไปเล่นลีคอาชีพที่ญี่ปุ่นช่วงปี 2006 หน่อยได้ไหม?
ฉันไปเล่นให้สโมสร Hisamitsu Spring ช่วงปี 2006 นักกีฬาที่นั่นมีระเบียบวินัยและเสียสละอย่างหาที่ไหนไม่ได้ พวกเธอฝึกรับลูกวันละ 500 ครั้ง และตบลูกวันละ 200 ครั้งทุกวัน ฉันมีโอกาสได้เรียนภาษาอังกฤษและอิตาเลี่ยน สุดท้ายพวกเราได้อันดับสองของการแข่งขัน โดยรวมมันเป็นประสบการณ์ที่ดี แต่ฉันก็คิดถึงบ้านเอามากเลย

ทีมไหนที่มี MB(ตัวบล็อกกลาง) ที่คุณคิดว่าโจมตีผ่านได้ยาก?
ถ้าคุณถามฉัน ฉันคิดว่าคงเป็นฟาบิแอนน่า(บราซิล) เธอสูงกว่าฉันและมีเทคนิคการวางตำแหน่งมือและแขนได้ดีมาก สำหรับสหรัฐคงเป็น อคินราเดโว เธอสูง 190 และมีเทคนิคพอๆกัน

คิวบาเป็นทีมที่น่ากลัว จากการลูกตบกระโดดเสิร์ฟที่รุนแรงมาก คุณเองก็เป็นคนหนึ่งในนั้น(112 km) คิดว่าอย่างไร?
ใช่ค่ะ เรามีนักกีฬาที่เสิร์ฟได้รุนแรงมากหลายคน เช่น ซานโตส(Yanelis Santos), จีเซลกับฉันก็เช่นกัน พาลาซิโอตอนนี้เปลี่ยนเป็นกระโดดเสิร์ฟธรรมดาแล้ว คนที่เสิร์ฟแรงที่สุดเป็น Godina ของรัสเซีย(130km) แทบไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหมล่ะ


มีใครที่น่าพูดถึงอีกบ้างไหม?
นอกจาก Godina ที่ตบบอลได้แรงมากแล้ว ยังมี แทนดาร่า(บราซิล) เมนอน เฟลีย(เนเธอร์แลนด์) พริสซิลล่า ริเวอร์ร่า(โดมินิกัน) แต่ส่วนมากก็เป็นนักกีฬาจากคิวบานี่แหละ

ในชีวิตที่ผ่านมา ช่วงเวลาไหนคือจุดที่คุณภูมิใจที่สุดในอาชีพ
คงไม่พ้นตอนการแข่งขันแพนอเมริกันเกมส์ 2007 ตอนที่เราถูกนำ 14-12 แต้ม ฉัน, Silié และ Rachel ถึงกับต้องเอานิ้วไขว้กันโชคร้าย ลูกที่ 14-13 ชีล่าโจมตี แต่รามิเรสรับลูกล้น ชีล่าโจมตีอีกครั้ง Zoila รับลูกข้ามไปได้ ชีล่าโจมตีอีกแต่ติดเน็ต ทำให้คะแนนเท่ากันที่ 14 ช่วงเวลานั้นมันตึงเครียดมาก (สุดท้ายคิวบาชนะไป 17-15) ฉันกลับไปดูแล้วดูอีกได้เป็นพันครั้งเลย

ผู้แปล : ป้า Fafao ร้องไห้เลย

แล้วช่วงที่เศร้าที่สุดล่ะ?
คงเป็นการแพ้ให้ทีมสหรัฐในรอบก่อนชิงชนะเลิศ โอลิมปิก 2008 เราเล่นแบบไม่แพ้ทีมไหนเลย แถมแมตช์รอบจัดอันดับเราก็ชนะพวกเธอได้ 3-0 มันเจ็บมากๆ เพราะพวกเราอยากได้เหรียญ

ทำไมถึงเริ่มเล่นวอลเลย์บอล?
คงเพราะได้รับการสืบทอดมาจากครอบครัว แม่ของฉันสูง 182 ซม. และฝึกวอลเลย์บอลจนกระทั่งตั้งครรภ์ หลังจากนั้นเธอพยายามผลักดันฉันให้เข้าสู่เส้นทางนี้

ฉันเริ่มเล่นวอลเลย์บอลอายุประมาณ 8 ขวบ ไม่ใช่เพราะความสูงหรอก ตอนนั้นฉันสูงแค่ 157 ซม. แต่โค้ชมองว่าฉันแข็งแรงดี เลยให้โอกาส เมื่อพูดถึงตรงนี้ฉันอยากจะขอบคุณ ทั้งโค้ชและเพื่อนร่วมทีมของฉันที่ให้โอกาส ฉันมีความทรงจำที่ดีในช่วงเวลานั้น ปี 2001 ฉันถึงได้เริ่มเข้าทีมชาติจริงจัง เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันจะไม่เคยลืมเลยว่าฉันเสียสละอะไรไปบ้าง ในช่วงเวลาที่อยู่ในฮาวาน่าเพื่อฝึกซ้อม


ใครคือแรงบันดาลใจของคุณ?
ตั้งแต่เด็ก ฉันชื่นชม Mireya Luis มาตลอด สำหรับฉันเธอคือ Usian Bolt ในปัจจุบัน

ภาพคุณเคยได้ลงปกของ FIVB หลายครั้ง คุณได้รับรางวัลบุคคลมากมายจากหลายการแข่งขัน คุณเป็นหนึ่งในสองนักกีฬาคิวบาหญิงที่ติดในรายชื่อ FIVB Heroes คุณตอบรับความสำเร็จนี้อย่างไร?
ปกติค่ะ ฉันก็ยังเป็นคนธรรมดานี่แหละ ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เท่าไหร่

ในแต่ละวันคุณทำกิจกรรมอะไรบ้าง?
ยกให้กับกีฬาทั้งชีวิตและจิตใจ ฉันจะตื่นแต่เช้า ออกไปฝึกทั้งวัน ถ้าไม่ฝึกช่วงกลางคืนด้วย ก็จะถึงบ้านประมาณ 5 โมงเย็น  ฉันไม่ชอบทำอาหาร ดังนั้นจึงชอบกินอะไรง่ายๆ ทำได้รวดเร็ว เวลาว่างชอบดูแข่งวอลเลย์บอลทางทีวี ฉันชอบทั้งดูและแข่งเอง วันอาทิตย์ฉันจะซักผ้าหรือทำกับข้าวบ้าง ฉันนอนแต่หัวค่ำและเข้มงวดกับอาหารมาก ไม่กินน้ำตาลหรือไขมันมากเกินไป เพื่อรักษาน้ำหนักให้คงที่

นอกจากกีฬาแล้วมีอย่างอื่นที่อยากทำอีกไหม?
ไม่มีเลย ฉันชอบกีฬา ชีวิตของฉันคือวอลเลย์บอล แต่ตอนเด็กๆก็เคยคิดอยากเป็นนางแบบอะไรเทือกนั้นอยู่เหมือนกัน

คุณตัวสูงมาก การจะหลบคนอื่นคงไม่ง่ายใช่ไหม?
ใช่แล้ว แถมเพื่อนของฉันตัวไม่สูงกันด้วย ฉันหลบใครไม่ได้เลย แต่ก็ชอบนะ เวลาเดินไปทุกคนก็จะมอง พูดถึงชั้น ชมฉัน ฉันก็จะกล่าวขอบคุณพวกเค้า บางคนก็จะเข้ามาถ่ายรูป ขอลายเซนต์ โดยรวมแล้วมันไม่ใช่ปัญหา ฉันคุยได้ทุกคน

มีเหตุการณ์นึงที่น่าจดจำ คือ ฉันเดินไปตามถนนของเมืองฮาวาน่า แล้วก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งร้องว่า “แม่คะ ดูนั่น ผู้หญิงในทีวี” ฉันถ่ายรูปกับเธอแล้วขอโหลดเก็บเอาไว้ในเครื่องฉันด้วย ฉันซึ้งมากที่มีเด็กสามารถจดจำฉันได้

ปกติแล้วนักกีฬาในทีมของเราจะชอบหัวเราะ หรือแสดงอาการดีใจทุกครั้งที่ได้แต้ม แต่คุณมักจะหน้านิ่งๆและไม่ค่อยยิ้ม อันนี้เป็นบุคลิกส่วนตัวของคุณรึเปล่า?
ฉันไม่ทำแบบนั้นก็เพราะในทีมต้องมีคนหนึ่งที่คอยคุมทั้งทีม ถ้าฉันเล่นไปกับพวกเธอด้วยก็จะเหมือนว่าทีมเราไม่จริงจังหรือไม่เคารพอีกทีม อาการนิ่งๆเข้ากับบุคลิกของฉันดี ฉันจะหัวเราะก็หลังจากจบแมตช์ไปแล้ว ถ้าเราชนะนะ

มีบางคำถามที่เราสงสัย และคงต้องให้คุณช่วยตอบ ในฐานะที่คุณอยู่ในวงการนี้มานาน กาโมว่าจากรัสเซีย สูง 2.06 เซนติเมตร ซึ่งประมาณการณ์ว่าเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุด ณ ตอนนี้ เธอมีส่วนช่วยรัสเซียได้มากน้อยแค่ไหน?
ช่วยได้มากๆเลยล่ะ ฉันยังอิจฉาความสูงเธอเลย เธอตัวสูงและเก่งมาก เธอโจมตีไม่ค่อยพลาดและเล่นได้ดีทั้งตำแหน่งหัวเสาธรรมดา และ OPP(หัวเสา + เซ็ต) WGP ที่ผ่านมา เราเจอเธอแมตช์แรกเธอโจมตีตำแหน่งสอง และฉันสามารถจับบล็อกได้สองครั้ง จากนั้นพวกเค้าเปลี่ยนแผนให้เธอโจมตีจากแดนหลัง เข้าตำแหน่งสี่ ซึ่งถือว่าเธอทำได้ยอดเยี่ยมมาก

ปกติคุณทำแต้มต่อแมตช์ได้ประมาณ 20 แต้ม สูงสุดเคยถึง 34 แต้ม หลังจากจบเกมแล้วมีอาการล้าบ้างไหม?
บางทีต้องปรึกษาแพทย์ประจำทีม แต่ปกติแล้วไม่นะ เพราะว่าเราเตรียมตัวมาเพื่อเจอแบบนี้อยู่แล้ว

คุณคิดว่าทีมไหนที่แข็งแกร่งที่สุดตอนนี้?
ตอนนี้น่าจะเท่ากันระหว่างบราซิลและสหรัฐ แต่อย่าลืมว่ามีนักกีฬาเก๋าๆหลายคนกระจายกันไปตามแต่ละทีม อะไรก็เกิดขึ้นได้

มีสถานการณ์ไหนบ้างที่คุณเกิดอาการกดดันในเกม?
ปกติไม่มีนะ แต่ฉันจะรู้สึกลำบากนิดหน่อยที่ต้องรับหน้าที่จับบล็อกไหลหลังของ MB จีนทั้งสองคน รวมถึงอคินและฟาเบียแอนน่า ก็เก่งทั้งคู่ โค้ชมักจะยกหน้าที่นี้ให้กับฉันเสมอ

สมมุติว่าประธาน FIVB ขอให้คุณจัดทีมที่สุดยอดที่สุด หกคนแรกของทีมที่คุณจัดจะมีใครบ้าง?
ยากจัง คงจะไม่พ้น กาโมว่า(RUS) แน่นอน ฮุกเกอร์ (USA) ทาเคชิตะ(JAP) บล็อกกลางคงเป็น ฟาเบียแอนน่า(BRA) และอคินราเดโว (USA) ลิเบอร์โร่คงเป็น เบรนด้า คาสติลโล่ (DOM)
เอาตัวสำรองแต่ละตำแหน่งด้วย
หัวเสา : อลิซ บลอม (NED) และ โซโคโลว่า (RUS)
OOP : เฟลีย (NED)
เซ็ตเตอร์ : โล บิแองโก้ (ITA)
บล็อกกลาง : จิโอลี่ (ITA) และ จิเซล (CUB)

แมตช์ที่เธอเจอกับทีมไทยครั้งสุดท้ายคือ WGP 2011 ที่ไทยเอาชนะ 3-1 แมตช์นั้นเธอทำแต้มสูงสุด 19 แต้ม บอลสูงและแรงมาก ของไทยเน้นเหนียวล้วนๆ



เครดิต
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://www.cubadebate.cu/noticias/2012/02/23/kenia-carcases-hay-morenas-para-rato/