เราเป็นคนหนึ่งที่นอกใจแฟน

ตอนที่เราคบกัน ตั้งแต่เริ่มตกลงคบกัน เรานั้นยอมรับข้อดีข้อเสียเขาได้ ตกลงคุยกันแล้ว ...... เป็นสิ่งที่เรารับได้ตลอดระยะเวลาที่คบกัน

เขาเป็นคนดี เป็นคนที่มั่นคงกับเรา เชื่อใจเรา อยู่ข้างเรา และเขายอมรับข้อดีข้อเสียของเราได้เช่นกัน

ทุกอย่างราบรื่นดีไปหมด จนมันพังทลายลง เพราะ เราเอง

มี"คนใหม่"เข้ามา สิ่งที่เราเคยยอมรับในตัวเขา อะไรหลายๆอย่างที่เราโอเค มันก็ได้กลายเป็น "เราไม่โอเค"

เริ่มคุยกับคนใหม่ไม่นาน ใจมันเต้นตึ๊กตั๊กๆๆๆ เขาดีไปหมด

ใช่แล้ว ของใหม่ ..... อะไรก็ดีไปหมด ใครเตือนก็ไม่ฟัง แม้จะรู้ข้อเสียของเขา เริ่มมีการออกลายเป็นคนเจ้าชู้ เราก็ยังปิดหูปิดตา

หลังจากนั้นไม่นาน เขาผู้ไม่รู้และไม่ผิดอะไร แต่เราก็ยกข้อเสียของเขามาได้ ..... เพื่อที่จะเลิก ....... และหลอกตัวเองว่า เรานั้นเป็นฝ่ายถูก เขาแหละผิด ที่ไม่ทำอย่างที่เราต้องการ

สิ่งเหล่านั้นมันคือ "ข้ออ้าง" ที่เราใช้ เพื่อไปมี"คนใหม่" แต่จริงๆแล้ว ใจของเราเองนี้แหละ ที่ไม่"มั่นคง"

เขาก็ร้องฟูมฟาย ขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาบอกเขารักเรา แต่ ณ ตอนนั้นตาเรามืดบอด ไม่ฟังอะไรเลย ก็ของใหม่อะนะ .....

พอมาคบคนใหม่ อย่างว่าแหละ ออกลายตั้งแต่ ยังไม่คบ มีรึตอนคบแล้วจะกลับตัวกลับใจ

ต่อมาไม่นานก็ต้องเลิกกับคนใหม่นั้นละ เพราะมันไปมีคนใหม่ทิ้งเราไป ......

สุดท้ายก็ได้แต่พร่ำเพ้อ ถึงคนเก่า เรามีรักดีๆอยู่แล้ว ไม่ใช่เพราะเขาดีกว่าหรืออะไร แต่เพราะเขา "รัก" เราจริงๆ เราดันมาคิดได้ตอนสายไปแล้ว

เสียใจที่ได้ทำร้ายจิตใจของคนที่รักเรา .......


ท้ายสุดนี้ใครที่ใครที่คิดจะเลิกกับแฟน ขอให้คิดให้ดีๆก่อน
ว่าเขาสมควรแล้วรึ ถึงได้ต้องมาเจ็บช้ำเพราะเรา หยุดคิดสักนิดนะ ไม่สิคิดให้หนักๆเลย
เราไม่อยากให้มีคนต้องโดนอย่างที่เราทำกับแฟนเก่า และเป็นแบบเราที่ต้องมาเสียใจทีหลัง
โลกแห่งความเป็นจริงไม่มีไทม์แม็คชีนให้เราย้อนเวลาไปแก้ไขหรอกนะ

ปล.ตอนนี้เรากลับมาคบคนเก่าเหมือนเดิมนะ เขารอเราอยู่ และเขาก็ให้อภัยเรา