เลิกกันมา 1 ปีนิดๆ  เหตุเพราะเขาคบซ้อน  อยู่ห้องเดียวกัน  
แอบรักมานานตอนคบกันเหมือนฝัน
แล้วมันก็เป็นฝันจริงๆ แล้วก็ตื่นมาพบความจริงในไม่กี่เดือน

"ทั้งๆที่รู้ว่าเธอเจ้าชู้"

"ทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่ใช่ตัวจริง"

"ทั้งๆที่รู้ว่ารอแล้วผลจะออกมายังไง"

คำตอกหน้าคำนึงที่เธอบอกคือ  "เราไม่เลือกเธอ เราเลือกอีกคน"
คำที่เราตอบไปคือ "จะรอนะ เมื่อไหร่ก็ได้"


จากนั้นทั้งๆ ที่อยู่ห้องเดียวกัน เป็นเวลาเกือบหนึ่งปีที่ไม่เคยพูด อึดอัดสุดๆ


ผ่านมา 2 - 3 เดือน
ในวงเพื่อนๆพี่ๆ นั่งคุยกัน พี่คนนึงถามว่า
พี่ : "เห้ย นี่ยังไม่หายดีอีกเหรอวะ"
ผม : "บางครั้งผมก็อยากจะหยุดรอ หยุดรัก  แต่ใจมันยังแย้งว่ามีโอกาสที่เธอจะกลับมา"
พี่ : "ตูเคยเป็นแบบมาก่อน  แล้วซักวันจะรู้ว่ามันเสียเวลา เสียโอกาส"

ซึ่งตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ เพราะยังรักเธอมากจริงๆ
แถมเหมือนอกหักซ้ำเวลาเธอ เห็นสถานะใน FB ว่าเธอกินข้าว เที่ยว ดูหนัง กับคนของเธอ มันเจ็บดีจริงๆ


แต่ในวันนี้ ผมมีแฟนใหม่แล้ว ซึ่งเธอเป็นคนที่ดีมากๆ
แต่ที่ผมรู้สึกผิดอยู่ทุกวันคือ ผมกลับคิดถึงคนเก่าที่ทิ้งเราไป ที่ทำให้เจ็บ

ผมไม่ได้ขอคำปรึกษาอะไร แค่อยากระบาย  รู้สึกผิด  มันน่าเจ็บใจมากๆเลย

"ซักวันนึงจะลืมเธอไป หรือเก็บไว้ให้มันลึกที่สุดแล้วจะไม่คิดถึงอีก"