เคยเป็นกันป้ะคะ แบบเพื่อนที่สนิทกับเรามากๆทำอะไรบ้าบิ่นด้วยกันมานานอยู่ด้วยแล้วสนุกสุด แล้วมันเป็นเพื่อนที่เรารักมากอ่ะ ไปมีแฟน
    ตอนแรกที่รู้เรารู้สึกเหงาทันทีเลยอ่ะ < แบบเห้ยมีเราเป็นเพื่อนนี่ยังไม่พอหรอ ทำไมต้องหาใครมาเพิ่มด้วย ก็เข้าใจว่าวัยนี้มันต้องเจอแบบนี้อยู่แล้ว แต่นี่ครั้งแรกของมัน มันต้องดูแลรักของมันไม่ค่อยเป็นแน่นอนกรูรู้ กรูผ่านมาเยอะ หรือ ถ้าต้องการอยู่กับผช.ขนาดนั้น เพื่อนผช.ที่สนิทกับพวกเราก็มีเยอะแยะนะ ทำไมต้องเอาคนที่เราไม่รู้จักมาแทรกระหว่างพวกเราด้วยอ่ะ > อันนี้คือนั่งมองหน้าเพื่อนแล้วคิดในใจ แต่ปากเราก็พูดไม่หยุดว่า"เออโชคดีว่ะมีคนมาดูแลละ น่าอิจฉาเน้อะ รักกันนานๆนะเพื่อน55555" แบบหัวเราะเฮฮามาก แต่ทำไมในใจเราอยากให้พวกเขารีบๆเลิกกัน ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ดี ไม่อยากคิดอะไรแบบนี้ แต่มันห้ามไม่ได้อ่ะ ตอนที่พวกนั้นคบได้แรกๆเรานี่เหงามากอ่ะ บางคืนนอนร้องไห้เลย (ดูไร้สาระแปลกๆเน๊อะ) เราคิดถึงเพื่อนตอนมันเล่นสนุกๆกับเราตลอดอ่ะ
    หลายๆครั้งๆอ่ะน่าน้อยใจนะ ชวนไปวิ่งเล่น ชวนไปเที่ยว ชวนไปดูหนัง ชวนไปไหนไม่เคยไป แต่พอแฟนชวนเท่านั้นแหละ ไม่ต้องยืนรอคำตอบเลย มันแทบจะเดินนำหน้าพาแฟนมันไปเอง  แล้วมีตอนมากินข้าวกับกลุ่มเพื่อน มันก็เอาแฟนมันมา เรานี่โคตรอึดอัดเลย อยากจะล้มโต๊ะแล้วไม่แ_กแม่มละข้าวปลา   คือเราหวงเพื่อนมาก เวลาเราไประบายให้เพื่อนๆในกลุ่มฟัง พวกนั้นก็จะประมาณว่า ก็เรื่องปกติป้าววะ เสร่อไรเรื่องของเขาอ่ะปล่อยให้เขารักกันไปเซ่ เราก็ตอบเน๊อะๆแล้วก็หัวเราะแฮะๆไปงั้น แล้วก็กลับมาคิดว่าทำไมคนอื่นมันไม่รู้สึกแบบเรามั่งวะ เราอึดอัดอ่ะ แบบว่าหวงมากอ่ะ ถ้าเป็นไปได้อยากไปขวางทุกๆที่เลย เรากลัวเพื่อนเราเป็นอะไรไปอ่ะมันยิ่งไม่ค่อยทันคนอยู่ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเป็นแฟนกับมันไปเลย(แค่คิด)จะได้ดูแลมันอยู่กับมันแทนไอ้บากะนั่น  คิดแล้วก็ไร้สาระอ่าเน้อะ5555