เมื่อกล้องฟิล์มพาผมออกเที่ยว . . . ณ . . . เชียงใหม่

สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน

ผมขอแนะนำตัว(อีกครั้ง) นะครับ ผมชื่อ ตวง ครับ เพิ่งเริ่มหัดการแชร์ประสบการณ์การไปเที่ยว + ถ่ายรูปยังสถานที่ต่าง ๆ

(ขออนุญาตฝากกระทู้ ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจมิตรรักแฟนนักอ่านทุกท่านด้วยนะครับ)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่ผมได้ไปถ่ายงานแต่งให้เพื่อนที่จังหวัดเชียงใหม่

ตอนนั้นไม่รู้นึกยังไง ว่าอยากถ่ายดอกพญาเสือโคร่ง ในแบบกล้องฟิล์มบ้าง

จึงเอาติดกระเป๋าไปด้วย 1 ตัว คือ Nikon FA + 50 1.8 Pancake ไปด้วย
(ผมใช้ฟิล์ม kodak ultramax 400)

จุดเริ่มต้นของการเดินทางในตอนแรก ผมอยากเดินทางด้วยรถไฟ

แต่แล้วก็ชั่งใจว่า ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เดี่ยวเสียงานเสียการกันพอดี (เพราะเพื่อนผมคงไม่ได้แต่งงานหลายๆ รอบแน่นอน)

ก็เลยจัดเลยครับ รถทัวร์ไทย

กับรูปใบแรกของอัลบั้มนี้ครับ


รูปที่ 1 : ตัวเล็กกับโลกใบใหญ่

ผมได้แรงบันดาลใจจากการที่มองว่า ตอนเด็กๆ เรามองทุกอย่างเป็นเรื่องน่าสนุก บางครั้งความสุขของเรา(อย่างน้อยในยุคผม)ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเทคโนโลยีมากมายอะไรนัก ( อย่างมากก็ Play Station สุดเก๋ที่จังหวะโหลดเกมส์ ลุ้นสุดๆ ) . . . แต่ความสุขง่ายๆ ของเด็กๆ คือการเล่น สนุกกับโลกใบใหญ่ . . . น้องคนนี้เรียกได้ว่า ฉลาด (เขาว่าเด็กดื้อเป็นเด็กฉลาดนะครับ ฮาา) เข็นรถเล่นด้วยรอยยิ้ม ผมเองก็แอบงงๆ ชน whiteboard ก็ยังสนุกและยิ้มได้ ฮาา บางครั้งเด็กก็สอนอะไรเราได้เยอะนะครับ



โอกาสต่อมาขอขอบคุณ ขบส. ที่ทำหน้าที่เชื่อมการเดินทางจากกรุงเทพ ถึง เชียงใหม่ มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ถ้าผมต้องเดินทางด้วยเท้าสองคู่ น่าจะกินเวลาหลายเดือนเลยทีเดียวครับ
(หลายๆ คนคงมีคำถามว่า ทำไมผมไม่ขึ้นเครื่อง . . . ผมจองไม่ทันครับ หมดช่วงโปรไป วันนึงพอดี ณ ตอนนั้น ฮาา)


รูปที่ 2 : บขส.

(มีวงสุดฮิตที่ผมฟังชื่อแล้วค่อนข้างคุ้นหูมากเลยทีเดียวคือ ไปส่ง_ บขส. ดู๊ มันนึกถึงประโยคนี้จริง ๆ เลยครับ ฮาา)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่