คือกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกค่ะ
เคยไหมค่ะ?ที่เหมุหนึ่งที่ทำให้เรายิ้ม หัวเราะ ดีใจ ร้องไห้และอธิบายความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเราทั้งคู่ไม่ถูก
ขอยกตัวอย่างน่ะค่ะสมมติ แอลเป็นคนประเภทรู้ทันคนมองตาก็รู้ใจ(มั้ง)แต่เก็บความรู้สึกเก่งแล้ววันหนึ่งแอลได้เจอกับเอ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแค่สบตาแล้วยิ้มให้กันก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาแต่ทั้งคู่ต่างมีคนรักเป็นของตัวเองอยู่แล้วและทั้งคู่ก็รักคนรักของตัวเองมากแต่ความสัมพันธ์ครั้งนี้มันไม่ใช่ความสัมพันธ์ของชู้ค่ะแอลกับเอรู้กันอยู่ในใจว่าต้องมีบางอย่างที่มันเข้ากันแต่ต่างคนต่างไม่พูดเรื่องนี้ออกมาแอลกับเอไม่ได้สนิทกันมากแต่พอมีบทสนทนาหรืองานที่ทำร่วมกันก็ทำให้ทั้งคู่รู้ใจกันมากขึ้นเช่น ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะต้องแอบมองพออีกฝ่ายหันมาก็จะหลบตาตลอด เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆแต่ทั้งคู่ได้เจอกันแค่ชั่วคราวค่ะไม่ถึงครึ่งปีทั้งคู่ต้องแยกจากกันและความรู้สึกต่างมีเส้นใยบางให้แก่กันเสมอเหมือนเป็นความทรงจำที่เก็บไว้เป็นความลับอยู่ภายในใจทั้งสองคนและนั่นแหละค่ะทั่งคู่ตัดสินใจไม่พูดเรื่องนี้เพราะรู้ว่าทั้งสองคนคงไม่ได้รักกันและทั้งคู่ต่างรักคนรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
เมื่อทั้งคู่จากกันต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเองทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดและทั้งคู่ก็ไม่ได้เจอกันอีกแต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างกันของทั้งสองคนทั้งคู่ก็ได้เก็บมาเป็นความคิดถึงที่มีให้ต่อกันนำมาเป็นขอคิดที่เราสามารถจะรักใครคนใดคนหนึ่งนั้นมันไม่ง่ายเลย