สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งขึ้นมาที่อยากจะเตือนใจคนขี้งอนขี้น้อยใจใส่เพื่อนค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนที่ขี้งอนมากๆค่ะ อะไรนิดอะไรหน่อยที่ไม่ถูกใจเราก็จะงอนน้อยใจ แอบเก็บมาคิดมากคนเดียว จนมันติดเป็นนิสัย จริงๆมันก็ไม่เท่าไหร่นะคะ จนเพิ่งจะมารู้ตัวว่าเริ่มไม่มีเพื่อนนี่แหละค่ะ
เพื่อนมีก็จริงนะคะแต่ไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่เลยค่ะ เราว่าเป็นเพราะตะวเรามากกว่าค่ะ ที่ทำนิสัยแบบนี้ใส่เพื่อนๆหลายๆคน แม้แต่เพื่อนสนิทที่สุดเราก็ทำ จนตอนนี้แทบจะอยู่ตัวคนเดียวค่ะ ทีแรกก็ว่าไม่เป็นไรหรอก ไม่แคร์ แต่พอนานๆไปเห็นเพื่อนอัพรูปกันเราก็เหงานะคะ เราอัพอะไรไปก็ไม่มีใครมากดไลค์เท่าไหร่ ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่เป็นแบบนี้ เดี่ยวนี้เราเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจนเลยค่ะ ว่านิสัยขี้งอนขี้น้อยใจมากๆจะทำให้คนรอบข้างอึดอัดมาก แล้วพอนานๆไปก็ทำให้ห่างเหินได้ค่ะ  จนมาถึงตอนนี้เราก็แทบจะมีตัวเองเป็นเพื่อนนี่แหละค่ะ 55555

เราเป็นคนขี้งอนมากตั้งแต่เด็กๆ พองอนเราก็จะไม่คุยกับใคร หลบหน้าหลบตาเพื่อนๆหลายๆคนตลอดค่ะ อารมณ์แบบรอให้พวกมันมาง้อ แล้วก็มาง้อจริงๆค่ะ เราก็เลยได้ใจมั้ง มันแก้ไม่หาย จนเราเข้ามหาลัยเราก็ยังแก้ไม่ได้ เราก็ไม่รู้นะคะว่าทำไมเราถึงเป็นคนขี้น้อยใจได้ขนาดนี้ แต่ไม่ใช่งอนทุกวันนะคะ มันก็มีบ้างแหละ ที่คนเราจะเกิดอาการน้อยใจ พอเรามีเรื่องน้อยใจ เราก็จะไปเล่าให้เพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่ ม.ปลายฟังว่าเกิดอะไรขึ้นมั่ง เพื่อนคนนี้เราสนิทมากๆค่ะ มีเรื่องไม่สบายใจเราก็จะคอยถามตลอด จนมาวันหนึ่งที่เราก้คุยปรึกาามันปกติ แต่ครั้งนี้มันไม่ปลอบค่ะ มันเตือนเราว่า "ให้เบาๆลงหน่อยนะ แกอาจจะคิดไปเองก็ได้ ระวังน้าาาาา ขี้งอนมากๆเดี่ยวไม่มีใครคบ " แค่คำพูดแค่นี้เราก็เกิดอาการน้อยใจไม่พอใจเพื่อนขึ้นมาเลย เราเงียบหายไปหลายวัน ไม่ทักไม่คุยด้วย จนมันทักแชทเรามาค่ะ ร่ายยาวเลย



"  งอนกูหรออออ ทำไมอีกวะ คือกูคอยรับฟังปัญหางมาตลอด ไม่สบายใจก็มาหากู แต่พอมีความสุขกะแฟน เคยทักมาถามไถ่กูบ้างมั้ย?????? คบกันมาหลายปีละนะเว้ย มีอะไรก็พูดดิวะ ไม่พอใจก็พูดขึ้นมา ไม่ใช่ไปตั้งสเตตัสเรียกร้องความสนใจแบบนี้ ตั้งเสร็จแล้วลบทำไม เพื่อ? คือตลอดเวลาที่มีปัญหากูเป็นที่ปรึกษาให้ แต่ตอนนี้กูรักไง กุถึงได้เตือน เพราะกูกับไม่ได้เรียนที่เดียวกัน ต้องรู้จักปรับตัวดิ อะไรนิดอะไรหน่อยเก็บมาคิดมาใส่ใจหมด แล้วก็รอให้คนอื่นมาง้อ รอเพื่อนคนอื่นมาสนใจ คือพวกกูก็เบื่อนะเว้ย ต้องตามอารมณ์เนี่ย รู้ตัวมั้นเวลางอนเนี่ยยยย กูโครตเหนื่อยอ่ะ แบบ กุต้องง้ออีกแล้วสินะ ถึงจะได้คุยกัน เป็นเพื่อนกับนี้เหนื่อยจริงๆว่ะ ขอเถอะเวลามีเรื่องไม่พอใจไม่สบายใจน่ะ หัดพูดตรงๆ ไม่ใช่เก็บไปคิดคนเดียว แล้วไปนินทาให้คนอื่นฟังนู้นนั้นนี่ กูรู้ว่าก็นินทากูเหมือนกัน ขนาดเพื่อนๆยังนินทาให้กูฟัง แล้วกับอะไรคนอย่างกูจะไม่โดนนินทามั่ง ตอนนี้คือกูไม่ทนแล้วว่ะ ก็อยู่กับความรู้สึกแบบนี้ของต่อไปเถอะ กูเตอนเพราะกูหวังดี แต่ก็มางอน คือกูต้องเข้าใจทุกอย่างหรอ เคยเข้าใจอะไรกุมั่ง วันๆเห็นสนใจแต่เรื่องตัวเอง เพื่อนๆคนอื่นเขาไม่คุยกพเพราะอะไรรู้ตัวมั้ย เค้ากลัวจะงอนไง!!! ถ้าพูดอะไรไม่ถูดหูอีก พวกมันก็เซงก็กลัวกันน่ะสิ พอมีคนมาถามเป็นอะไร บอกไม่เป็นอะไร แต่คำพูดกะการกระทำโครตสวนทางกันเลยว่ะ เฮ้อ!!พอละ วันไหนที่เข้าใจจริงๆก็รุ้เองแหละ เพื่อนกันมั้นแค่นี้แหละ โชคดีละกัน"


เราอ่านแล้วเราก็อึ้งมากค่ะ เหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่ๆเลย นั่งอ่านซ้ำไปมาหลายๆรอบ แล้วเราก็เริ่มรู้สึกว่า ถ้าเราไม่เสียเพื่อนสนิทคนนี้ไปเรากก็คงไม่รู้ตัวเองว่าเราแย่แค่ไหนที่ทำให้เพื่อนอึดอัดมากขนาดนี้ หลังจากนั้นเราก้เงียบไป 3 วัน พิจารราตัวเองค่ะ แล้วโทรไปขอโทรเพื่อน เพื่อนเราไม่โกรธเราแล้วค่ะตอนนี้ กลับมาเป็นเพื่อนที่ซี้ปึ๊กเหมือนเดิม แล้วนิสัยขี้งอนขี้น้อยใจก็หายไปเยอะเลยค่ะ อย่างแรกคือเราฝึกนั่งสมาธิ ควบคุมอารมณ์ตัวเองค่ะ มันดีต่อจิตใจมากค่ะ อย่างที่สองเราปล่อยวางค่ะ ไม่เก็บมาคิดมาก ตอนนี้อะไรๆก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ

ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เพื่ออยากให้คนที่มีเพื่อน แล้วตัวเองเป็นคนขี้งอน หัดปล่อยวางค่ะ อย่าไปคิดมาก จริงๆบางทีเรื่องที่เรางอนเนี่ย มันอาจจะมาจากความรู้สึกของเราคนเดียว ถ้าเราไม่ชอบไม่พอใจก็ให้บอกค่ะว่า เออ ฉันไม่ชอบแบบนี้นะแก พอบอกแล้วอย่าให้มีอะไรติดค้างในใจ มันจะทำให้บั่นทอนจิตใจ เสียสุขภาพจิตมากๆค่ะ แล้วก็คอยรับฟังความรู้สึกฝ่ายตรงข้ามให้มากๆ อย่าเอาตัวเองเป็นใหญ่ค่ะ คนที่ตามเรามากๆเขาจะเหนื่อยค่ะ  แล้วจะทำให้เบื่อ ไม่มีความสุข อึดอัด  อย่าทำแบบเรานะคะ งอนอะไร หนีปัญหาหลบหน้าเพื่อนไม่พูดไม่คุย หายหน้าหายตา ไม่เอาค่ะะ 5555  สุดท้ายนี้มีเพื่อนที่ดีควรรักษาไว้ค่ะ