ดีใจจัง ในที่สุดก็ได้รหัสเข้าพันทิปได้สักที เพื่อนตัวดีขยันเปลี่ยนรหัสผ่านเหลือเกิน จขกท อยากจะมารีวิวการเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่นให้ชมกันจ้า ขออนุญาตแทรกภาพเรื่อย ๆ นะคะ ถ่ายไม่สวยเท่าไหร่ ใช้มือถือถ่ายค่ะ แต่อยากให้ลองชมกันเผื่อจะมีคนอยากไปบ้าง ตอนถ่ายก็ฝนตก หมอกลง มองไม่เห็นหรอกค่ะ ถ่าย ๆ ไปก่อน หุหุ
ตามหัวข้อเลย เราไปเดินเขามาค่ะ ชื่อภูเขา Norikura คือขอเกริ่นก่อนเลยว่า ไปครั้งนี้มีแพลนแค่ห้าวันแรก วันต่อ ๆ มาไม่ได้มีแพลนเลยค่ะ เป็นแบบไปตามใจตัวเองมาก เราไปพักที่ ทากายามะ และได้ไปเที่ยวที่หมู่บ้านชิราคาวาโกะมา ตอนขาไปไปสะดุดเข้ากับโปสเตอร์แผ่นหนึ่งเข้า
เป็นโปสเตอร์ติดประกาศของ Mt.Norikura รู้สึกว่าน่าสนใจดีเลยไปถามทางพนักงานใน Bus Center อย่างด่วน ว่าไปยังไง ไปแบบไหน อันนี้นำเสนอมาก เพราะเขานี้เปิดเฉพาะซัมเมอร์เท่านั้น
หน้าตาโปสเตอร์นี้เลยค่ะ นี่ไปตามใจตัวเองมาก บางทีขึ้นรถไฟเห็นที่ไหนน่าไปก็ถ่ายรูปไปถามพนักงานเลยค่ะ
พอได้ข้อมูลมาแล้ว ก็ขอตารางรถมาเลยจ้า ได้ตารางรถมาแบบนี้เลย เนื่องจากเรามาแบบไม่ได้เตรียมตัวมา ทางเจ้าหน้าที่บอกว่าอากาศน่าจะเย็นค่ะ เราเลยรีบไปซื้อเสื้อเพิ่ม 1 ตัว แลคกิ้ง 1 ตัว เพราะที่มาญี่ปุ่นนี่ มีเสื้อมาสามตัวรวมตัวที่ใส่ กะกางเกงยีนส์ 1 ตัวขาสั้น 2 มาแค่นี้จริง ๆ รองเท้าสองคู่ พี่คอนเวิร์สนี่ใส่วันแรกเท่านั้นละลาเลย เจ็บเท้ามาก ดีนะมีตัวช่วย เดินสบายเลย การเดินทางจากทากายามะ ต้องไปลงที่ โฮโนคิไดอิระก่อน แล้วเปลี่ยนรถไปลง โนริคุระปลายทางเป้าหมาย ซื้อตั๋วแบบไปกลับจะถูกกว่า ราคาอยู่ที่หัวกระดาษ เลือกกลับรถเที่ยวสุดท้ายเลย จะมีแบบแพลน A และ B พนักงานบอกว่าพรุ่งนี้คือวันที่เราไปเปิดแพลน A ... แพลนเอก็เอ ยังไงก็ได้อยู่แล้ว
ตารางเดินรถค่ะ คาดว่าหลาย ๆ คนคงจะไปเที่ยวทาคายามะ น่าจะมีบ้างแหละเน๊าะที่จะเดินทางจากตรงนี้กัน
รองเท้าคู่ชีพทริปนี้ เดินหนักมาก แต่เท้ายังคงไม่มีปัญหาอะไร แนะนำเลย
และแล้ววันเดินทางก็มาถึง เรานั่งรถไปเรื่อย ๆ วิวข้างทางสวยงามตามท้องเรื่อง ก็ญี่ปุ่นอ่ะเน๊อะ ทุ่นนา สวน ดอกไม้ แม่น้ำ ภูเขา โอ้วววววว
เรามาถึงสถานี Honokidaira มีผู้โดยสารลง 1 คน และมีผู้โดยสารรอรถอยู่ 1 คน คือข้าพเจ้าเอง ... ชาวบ้านไปไหนกันหมด ฝนก็ตกตั้งแต่เช้า สอบถามมาแล้วว่า ฝนตกขึ้นได้ไหม ทุกคนตอบเหมือนกันหมดว่าได้ ... แต่ Samui desu ห๊ะ ..สมุย ไปทำไม อะไรยังไง ...ลุงบอกว่า โนววววววว สะมุย แล้วก็ทำท่าหนาว ๆ อ้อ... หนาว โอเค มาแล้วนิ หนาวก็จะไป จะสักเท่าไหร่กันเชียว พอหันไปเห็นควันจาง ๆ อ้าว ... นีมันไอน้ำที่จับตัวรวมหัวกันเป็นเมฆหมอก โอ้วววว นี่ข้าฯ อยู่บนสวรรค์แล้ว ที่สถานีมีที่พักด้วยนะ รถที่จอดอยู่นี่ ก็จอดอยู่แบบนี้แหละ ไม่มีใครสักคน นี่ไปไหนกันหมด
สถานี โฮโนคิไดอิระค่ะ เงียบมาก
มีโรงแรมในบริเวณสถานีด้วยนะคะ เผื่อใครไม่อยากเดินทางต่อ ลานจอดรถกว้างมาก เห็นว่าเขาไม่ให้เอารถส่วนตัวขึ้นไปนะ
อ้าว... ระวังพี่หมีด้วย ไงละทีนี้ ต้องแกล้งตายป่าวหว่า
รถมาแว้ววว และในที่สุด มีลุงกับป้าสองคนขับรถมาถึงพอดี จอดรถแล้วรีบซื้อตั๋วเดินทางไปกับเรา เย้... บนรถมีผู้โดยสาร 3 คน ออกเดินทางไปเขาโนริคุระกันโล้ดดดดดด วิวระหวาางทาง ... เดี๋ยวนะ ทางรูปตัวยูเล็ก ๆ นี้ทำเพื่อให้หวาดเสียวเล่นหรือไง ทางโค้งมหาประลัยก็มี คือกลัว ... ถ้านั่งแถว D จะได้วิว หุบเขาสวย ๆ เยอะมาก ข้าพเจ้านั่งแถว A ติดเขาซะส่วนใหญ่ ทางวกวน ได้ยินว่าสูงจากระดีบน้ำทะเลแฝประมาณ 2700 m เขานับหน่วยกันยังไง เฉพาะถนนนะ ส่วนตัวเขา สูงประมาณ 3062m นี้ลอกมาเลยจากโปรชัวร์ เห็นว่าเป็นถนนที่สูงที่สุด อะไรประมาณนี้ ทางคดเคี้ยวปกติจะเป็นคนเมารถเร็วมาก นี่วิวสวยเกิน ลืมเมา 555
ระหว่างทางจ้า
เดี๋ยว ๆ ไหนว่านี่หน้าร้อน
นี่ทางที่เรามาเหรอ โว้ววววว
[CR] จาก Takayama สู่ Mt.Norikura มาลองเดินเขาที่ญี่ปุ่นกันเถอะ
ตามหัวข้อเลย เราไปเดินเขามาค่ะ ชื่อภูเขา Norikura คือขอเกริ่นก่อนเลยว่า ไปครั้งนี้มีแพลนแค่ห้าวันแรก วันต่อ ๆ มาไม่ได้มีแพลนเลยค่ะ เป็นแบบไปตามใจตัวเองมาก เราไปพักที่ ทากายามะ และได้ไปเที่ยวที่หมู่บ้านชิราคาวาโกะมา ตอนขาไปไปสะดุดเข้ากับโปสเตอร์แผ่นหนึ่งเข้า
เป็นโปสเตอร์ติดประกาศของ Mt.Norikura รู้สึกว่าน่าสนใจดีเลยไปถามทางพนักงานใน Bus Center อย่างด่วน ว่าไปยังไง ไปแบบไหน อันนี้นำเสนอมาก เพราะเขานี้เปิดเฉพาะซัมเมอร์เท่านั้น
หน้าตาโปสเตอร์นี้เลยค่ะ นี่ไปตามใจตัวเองมาก บางทีขึ้นรถไฟเห็นที่ไหนน่าไปก็ถ่ายรูปไปถามพนักงานเลยค่ะ
พอได้ข้อมูลมาแล้ว ก็ขอตารางรถมาเลยจ้า ได้ตารางรถมาแบบนี้เลย เนื่องจากเรามาแบบไม่ได้เตรียมตัวมา ทางเจ้าหน้าที่บอกว่าอากาศน่าจะเย็นค่ะ เราเลยรีบไปซื้อเสื้อเพิ่ม 1 ตัว แลคกิ้ง 1 ตัว เพราะที่มาญี่ปุ่นนี่ มีเสื้อมาสามตัวรวมตัวที่ใส่ กะกางเกงยีนส์ 1 ตัวขาสั้น 2 มาแค่นี้จริง ๆ รองเท้าสองคู่ พี่คอนเวิร์สนี่ใส่วันแรกเท่านั้นละลาเลย เจ็บเท้ามาก ดีนะมีตัวช่วย เดินสบายเลย การเดินทางจากทากายามะ ต้องไปลงที่ โฮโนคิไดอิระก่อน แล้วเปลี่ยนรถไปลง โนริคุระปลายทางเป้าหมาย ซื้อตั๋วแบบไปกลับจะถูกกว่า ราคาอยู่ที่หัวกระดาษ เลือกกลับรถเที่ยวสุดท้ายเลย จะมีแบบแพลน A และ B พนักงานบอกว่าพรุ่งนี้คือวันที่เราไปเปิดแพลน A ... แพลนเอก็เอ ยังไงก็ได้อยู่แล้ว
ตารางเดินรถค่ะ คาดว่าหลาย ๆ คนคงจะไปเที่ยวทาคายามะ น่าจะมีบ้างแหละเน๊าะที่จะเดินทางจากตรงนี้กัน
รองเท้าคู่ชีพทริปนี้ เดินหนักมาก แต่เท้ายังคงไม่มีปัญหาอะไร แนะนำเลย
และแล้ววันเดินทางก็มาถึง เรานั่งรถไปเรื่อย ๆ วิวข้างทางสวยงามตามท้องเรื่อง ก็ญี่ปุ่นอ่ะเน๊อะ ทุ่นนา สวน ดอกไม้ แม่น้ำ ภูเขา โอ้วววววว
เรามาถึงสถานี Honokidaira มีผู้โดยสารลง 1 คน และมีผู้โดยสารรอรถอยู่ 1 คน คือข้าพเจ้าเอง ... ชาวบ้านไปไหนกันหมด ฝนก็ตกตั้งแต่เช้า สอบถามมาแล้วว่า ฝนตกขึ้นได้ไหม ทุกคนตอบเหมือนกันหมดว่าได้ ... แต่ Samui desu ห๊ะ ..สมุย ไปทำไม อะไรยังไง ...ลุงบอกว่า โนววววววว สะมุย แล้วก็ทำท่าหนาว ๆ อ้อ... หนาว โอเค มาแล้วนิ หนาวก็จะไป จะสักเท่าไหร่กันเชียว พอหันไปเห็นควันจาง ๆ อ้าว ... นีมันไอน้ำที่จับตัวรวมหัวกันเป็นเมฆหมอก โอ้วววว นี่ข้าฯ อยู่บนสวรรค์แล้ว ที่สถานีมีที่พักด้วยนะ รถที่จอดอยู่นี่ ก็จอดอยู่แบบนี้แหละ ไม่มีใครสักคน นี่ไปไหนกันหมด
สถานี โฮโนคิไดอิระค่ะ เงียบมาก
มีโรงแรมในบริเวณสถานีด้วยนะคะ เผื่อใครไม่อยากเดินทางต่อ ลานจอดรถกว้างมาก เห็นว่าเขาไม่ให้เอารถส่วนตัวขึ้นไปนะ
อ้าว... ระวังพี่หมีด้วย ไงละทีนี้ ต้องแกล้งตายป่าวหว่า
รถมาแว้ววว และในที่สุด มีลุงกับป้าสองคนขับรถมาถึงพอดี จอดรถแล้วรีบซื้อตั๋วเดินทางไปกับเรา เย้... บนรถมีผู้โดยสาร 3 คน ออกเดินทางไปเขาโนริคุระกันโล้ดดดดดด วิวระหวาางทาง ... เดี๋ยวนะ ทางรูปตัวยูเล็ก ๆ นี้ทำเพื่อให้หวาดเสียวเล่นหรือไง ทางโค้งมหาประลัยก็มี คือกลัว ... ถ้านั่งแถว D จะได้วิว หุบเขาสวย ๆ เยอะมาก ข้าพเจ้านั่งแถว A ติดเขาซะส่วนใหญ่ ทางวกวน ได้ยินว่าสูงจากระดีบน้ำทะเลแฝประมาณ 2700 m เขานับหน่วยกันยังไง เฉพาะถนนนะ ส่วนตัวเขา สูงประมาณ 3062m นี้ลอกมาเลยจากโปรชัวร์ เห็นว่าเป็นถนนที่สูงที่สุด อะไรประมาณนี้ ทางคดเคี้ยวปกติจะเป็นคนเมารถเร็วมาก นี่วิวสวยเกิน ลืมเมา 555
ระหว่างทางจ้า
เดี๋ยว ๆ ไหนว่านี่หน้าร้อน
นี่ทางที่เรามาเหรอ โว้ววววว
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น