สวัสดีค่ะ วันนี้ก็อยากจะมาเล่นประสบการ แอบชอบรุ่นพี่คนดังน่ะค่ะ
คือรุ่นพี่คนนี้อ่ะค่ะ ขาว สูง180 กว่าได้อ่ะค่ะ หุ่นดี เป็นนักบาสด้วย เรียนก็ดี ใส่เเว่น คนดัง แถมเฟรนลี่ด้วยค่ะ
แต่เรา นั้น ผิวไม่ขาวมาก ออกสีน้ำผึ้ง สูงแค่ 165 อวบ หน้าตาก็ธรรมดา แต่เรียนดี และ เฟรนลี่
เราชอบพี่เค้ามาตั้งเเต่ ม.1 แล้วล้ะค่ะ เจอครั้งเเรกก็เรียนปรับพื้นฐาน โอ้โห เจอครั้งเเรกนี้เสป็คเลย พอดีตอนนั้นพี่เค้าอยู่ ม.4 สายวิทย์-คณิต เหมือนเราเลย แต่ก็ไม่ได้สนใจไรมาก จนพี่เค้าได้ลงสมัครประธานนักเรียน ตอนพี่เค้าหาเสียงบอกนโยบายหน้าเสาธง พี่เค้าก็ร้องเพลงด้วย คือ เพราะค่ะ >< เราก็เลือกพี่เค้าน่ะ ไม่ใช้เพราะหน้าตาหรอก เพราะนโยบายของพี่เค้า555(ส่วนหนึ่งก็หน้าตาด้วยแหละ55) พอเข้าช่วงฤดูกีฬาสี ดวงดีอีกแล้ว พี่เค้ากับเราได้อยู๋สีเดียวกัน ตอนซ้อม พี่เค้าจะซ้อมดัม ข้างๆกองเชียร์ ซึ่งเราก็เป็นกองเชียร์ แบบมองตลอดเลย จนเพื่อนพี่เค้าเห็น ว่าเรามอง จึงเรียนพี่เค้ามา เเล้วให้ตีกลอง แทน เเบบ ใจสั่นมาก แล้ววันนั้นก็ทำให้เราได้รู้จักชื่อพี่เค้า (ขอสงวนชื่อน่ะค่ะ แต่ของแทนว่า พาดา) พี่พาดา พี่เค้าขี้เล่นมากกกกก พอกลับมาถึงบ้านเราก็เปิด FB หาชื่อเฟสพี่เค้า แล้วก็แอดเข้าไป แต่พี่เค้าไม่รับแอด ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไม ตอนนั้น คือแบบ ได้แต่แอบมองพี่เค้า เดินสวนกัน แต่ก็มีได้คุยครั้งนึง คือครูใช้ให้ไปตามพี่เค้า เราก็เเค่บอกว่าครูให้าตาม พี่เค้าก็ตอบสั้นๆว่า ครับ เเต่แค่คำสั้นๆ ก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากแล้วล้ะ แต่ด้วยแววตาของพี่เค้าที่มองมามันเป็นประกายมากค่ะ ตอนนั้นทุกๆเย็นเราก็จะเดินผ่านสนามบาสซึ่งพี่เค้าก็จะซ้อมบาสทุกวัน แต่มีวันนึ่ง เพื่อนเรามันจะเเกล้งเรา เลยตะโกนชื่อพี่เค้าออกไป แต่ดันตะโกนผิด 555 และพีเค้าก็หันมา แล้วยิ้ม ตอนนั้นเดินกลับบ้านแบบใจเต้นเลย ^^
ยังไม่จบน่ะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ
ฝากติดตามต่อด้วยน่ะ ความสนุกมันอยู๋ที่ช่วง ม.2
#เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะไม่ได้แต่งเอง
แอบชอบรุ่นพี่คนดัง
คือรุ่นพี่คนนี้อ่ะค่ะ ขาว สูง180 กว่าได้อ่ะค่ะ หุ่นดี เป็นนักบาสด้วย เรียนก็ดี ใส่เเว่น คนดัง แถมเฟรนลี่ด้วยค่ะ
แต่เรา นั้น ผิวไม่ขาวมาก ออกสีน้ำผึ้ง สูงแค่ 165 อวบ หน้าตาก็ธรรมดา แต่เรียนดี และ เฟรนลี่
เราชอบพี่เค้ามาตั้งเเต่ ม.1 แล้วล้ะค่ะ เจอครั้งเเรกก็เรียนปรับพื้นฐาน โอ้โห เจอครั้งเเรกนี้เสป็คเลย พอดีตอนนั้นพี่เค้าอยู่ ม.4 สายวิทย์-คณิต เหมือนเราเลย แต่ก็ไม่ได้สนใจไรมาก จนพี่เค้าได้ลงสมัครประธานนักเรียน ตอนพี่เค้าหาเสียงบอกนโยบายหน้าเสาธง พี่เค้าก็ร้องเพลงด้วย คือ เพราะค่ะ >< เราก็เลือกพี่เค้าน่ะ ไม่ใช้เพราะหน้าตาหรอก เพราะนโยบายของพี่เค้า555(ส่วนหนึ่งก็หน้าตาด้วยแหละ55) พอเข้าช่วงฤดูกีฬาสี ดวงดีอีกแล้ว พี่เค้ากับเราได้อยู๋สีเดียวกัน ตอนซ้อม พี่เค้าจะซ้อมดัม ข้างๆกองเชียร์ ซึ่งเราก็เป็นกองเชียร์ แบบมองตลอดเลย จนเพื่อนพี่เค้าเห็น ว่าเรามอง จึงเรียนพี่เค้ามา เเล้วให้ตีกลอง แทน เเบบ ใจสั่นมาก แล้ววันนั้นก็ทำให้เราได้รู้จักชื่อพี่เค้า (ขอสงวนชื่อน่ะค่ะ แต่ของแทนว่า พาดา) พี่พาดา พี่เค้าขี้เล่นมากกกกก พอกลับมาถึงบ้านเราก็เปิด FB หาชื่อเฟสพี่เค้า แล้วก็แอดเข้าไป แต่พี่เค้าไม่รับแอด ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไม ตอนนั้น คือแบบ ได้แต่แอบมองพี่เค้า เดินสวนกัน แต่ก็มีได้คุยครั้งนึง คือครูใช้ให้ไปตามพี่เค้า เราก็เเค่บอกว่าครูให้าตาม พี่เค้าก็ตอบสั้นๆว่า ครับ เเต่แค่คำสั้นๆ ก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากแล้วล้ะ แต่ด้วยแววตาของพี่เค้าที่มองมามันเป็นประกายมากค่ะ ตอนนั้นทุกๆเย็นเราก็จะเดินผ่านสนามบาสซึ่งพี่เค้าก็จะซ้อมบาสทุกวัน แต่มีวันนึ่ง เพื่อนเรามันจะเเกล้งเรา เลยตะโกนชื่อพี่เค้าออกไป แต่ดันตะโกนผิด 555 และพีเค้าก็หันมา แล้วยิ้ม ตอนนั้นเดินกลับบ้านแบบใจเต้นเลย ^^
ยังไม่จบน่ะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ
ฝากติดตามต่อด้วยน่ะ ความสนุกมันอยู๋ที่ช่วง ม.2
#เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะไม่ได้แต่งเอง