สวัสดีนะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา ผิดถูกยังไงก็ขออภัยน้า
ใครเคยเป็นบ้าง?
แฟนขออยู่คนเดียวเพราะอึดอัดที่ต้องใช้คำว่าแฟนกับเราหลังจากคบมาได้3เดือนกว่า
พอจะเข้าเดือนที่4เขามาขอเลิก เขาไม่ชอบผูกมัดกับใคร แต่พอเราให้อิสระกับเขาไปแล้ว เขากลับมีคนเข้ามาคุยมากมาย
ต่างกับเรามากเราไม่มีคนคุยเลย เพื่อนก็ไม่มีให้ระบาย
เขาคุยแบบไม่แคร์เราเลยเหมือนว่าเราไม่สำคัญแล้วแหละ เอ้อลืม! ระหว่างคบกับเราอยู่ปกติเขาก็คุยกับคนอื่นอยู่แล้ว
เราหึงนะแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาบอกว่า เขาเคยคุยกันมาก่อนแล้วคุยมาก่อนที่จะคบกับเรา (จุก)
แต่พอเลิกกับเขาเราก็คุยกันปกติ แค่ลดความสัมพันธ์ลง เขาบอกว่าเขายังรักเราอยู่แต่เขายังไม่พร้อมผูกมัดกับใคร
เราก็เลยปล่อยเขาไป ปล่อยให้เขาไปเจอกับความสุขที่เขาต้องการ
ถ้าถามว่ารู้สึกยังไงที่เห็นเขามีความสุข เราก็โอเคนะแต่เขามีความสุขกับการได้คุยกับคนอื่นมันไม่ใช่อะ
แล้วยิ่งเวลากลางคืนทีไหร่เราเลิกคิดถึงเขาไม่ได้เลย ต้องทนร้องไห้เพื่อระบายทุกคืนถึงจะนอนหลับ
ใครเป็นบ้างมาแชร์ความเห็นกันหน่อยค่ะ
แด่ความรักที่ห่วยแตก (คิดชื่อกระทู้ไม่ออกงื้อออออออ)
ใครเคยเป็นบ้าง?
แฟนขออยู่คนเดียวเพราะอึดอัดที่ต้องใช้คำว่าแฟนกับเราหลังจากคบมาได้3เดือนกว่า
พอจะเข้าเดือนที่4เขามาขอเลิก เขาไม่ชอบผูกมัดกับใคร แต่พอเราให้อิสระกับเขาไปแล้ว เขากลับมีคนเข้ามาคุยมากมาย
ต่างกับเรามากเราไม่มีคนคุยเลย เพื่อนก็ไม่มีให้ระบาย
เขาคุยแบบไม่แคร์เราเลยเหมือนว่าเราไม่สำคัญแล้วแหละ เอ้อลืม! ระหว่างคบกับเราอยู่ปกติเขาก็คุยกับคนอื่นอยู่แล้ว
เราหึงนะแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาบอกว่า เขาเคยคุยกันมาก่อนแล้วคุยมาก่อนที่จะคบกับเรา (จุก)
แต่พอเลิกกับเขาเราก็คุยกันปกติ แค่ลดความสัมพันธ์ลง เขาบอกว่าเขายังรักเราอยู่แต่เขายังไม่พร้อมผูกมัดกับใคร
เราก็เลยปล่อยเขาไป ปล่อยให้เขาไปเจอกับความสุขที่เขาต้องการ
ถ้าถามว่ารู้สึกยังไงที่เห็นเขามีความสุข เราก็โอเคนะแต่เขามีความสุขกับการได้คุยกับคนอื่นมันไม่ใช่อะ
แล้วยิ่งเวลากลางคืนทีไหร่เราเลิกคิดถึงเขาไม่ได้เลย ต้องทนร้องไห้เพื่อระบายทุกคืนถึงจะนอนหลับ
ใครเป็นบ้างมาแชร์ความเห็นกันหน่อยค่ะ