ผมคบกับแฟนมาเกือบปีละครับ แรกๆที่คบกันมันมีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้เค้าไม่เชื่อใจผม
เราไปเที่ยวด้วยกัน แล้วเกิดมีผู้หญิงมองมาครับ ผมก็เหลือบไปมองเค้า ก็เห็นว่าหน้าตาดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
ซึ่งแฟนผมมาเห็นเข้าพอดีครับ เธอโกรธไม่พูดไม่จา ผมก็อธิบายให้เธอฟังว่าผมไม่ได้คิดไรเพราะเห็นว่ามันเป็นเรื่องปกติ
เพราะแฟนเก่าผมก็ทำแบบนี้ประจำ เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนๆก็ทำ แต่เราไม่ทันได้คิดว่าจะมีอีกคนที่เซนซิทีฟกับเรื่องนี้
แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ว่าผมไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน ผมไปเที่ยวไม่ได้คิดอะไรครับกะว่าจะไปสนุกกับเพื่อนไม่ได้สนใจคนรอบข้าง
แต่ทุกครั้งจะมีคนมาขอเบอร์ขอไลน์ ไอ่เราก็บอกไปทุกครั้งว่ามีแฟนแล้ว แต่เค้าตื้อจนเรารำคาญ เราเลยให้ไป คิดในใจว่ากลับมาจะลบ
หรือบางทีก็จะไม่คุย เพราะเรารู้ลิมิตของตัวเอง รู้ว่าเราจะไม่ทำให้แฟนไม่สบายใจ และทุกครั้งที่มีคนมาขอเราก็จะบอกแฟนไปตรงๆ
แต่แฟนกลับโกรธเราที่ให้ไลน์ไป ทั้งที่เราก็ไม่ได้คุยแล้วลบออกไปก่อนหน้านี้แล้ว เราก็บอกเหตุผลไปแล้วว่าเค้าตื้อเราเลยใช้วิธีการนี้
แต่สิ่งที่เค้าอยากให้เราทำคือ ไม่ให้อะไร ทั้งนั้นทุกวันนี้เราพยายามไม่ไปเที่ยวกลางคืน จะได้ตัดปัญหา ใครมาคุยก็บอกให้ฟังตลอด
ช่วงหลังมานี้ก็มีเพื่อนพี่ที่รู้จักมานานมาคุยเรื่องงานบ้างเราไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจ เพราะมันไม่ได้มีอะไรจิงๆ เราเลยไม่ได้บอกเค้า
กลัวผลที่จะตามมา เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเค้าก็จะระแวงว่าเรามองคนนั้นคนนี้รึป่าว ซึ่งเรารู้ว่าเค้าไม่สบายใจก็พยายามไม่ทำแล้ว
แต่เหมือนการกระทำที่เราทำไว้ตอนนั้น เค้ายังจำมันตลอด เหมือนสิ่งที่เราทำไม่มีค่าอะไรเลย ผมรู้ตัวนะครับว่าผมอาจจะทำอะไรผิดใน
สิ่งที่เค้าไม่ชอบ ผมรู้สึกผิดมาตลอด และอยากทำอะไรให้มันดีขึ้น ผมไม่อยากจะเสียเค้าไป แต่ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้ความเชื่อใจ
ในตัวผมมีมากขึ้น หรือว่าผมต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองก่อไว้ครับ ...ขอคำแนะนำหน่อยครับ