แนะนะตัวก่อนดีก่าาา >< เราอยู่ที่นครศรีฯ ส่วน M (ไม่เอ่ยชื่อน่ะ อิอิ) อยู่ที่นนทบุรี คือแม่ของเรา กับแม่ของ M เนี่ย เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ แต่ตอนเราเด็กๆ M เค้าก็เคยอยู่ที่นครศรีฯ พอเริ่มจะเข้าประถม ก็ย้ายไปอยู่นนทบุรี ตอนมีเทศกาลอะไร M ก็มาหาญาติๆที่นครศรีฯ เรื่องนี้มันเริ่มจากที่ แม่ของเราอ่ะ ใช้ให้เราไปแอด M ในเฟส แล้วพอหาชื่อเจอเราก็แอดเค้าไป แล้วเราก็คุยกัน ตอนคุยเนี่ย ก็ธรรมดามากน่ะ ตอนนั้น เราก็รู้สึกเหงาๆน่ะ คืออยากมีเพื่อนคุยไรงี้ จนวันนึง เราก็ตั้งสถานะในเฟส ก่อนหน้านี้เราก็เริ่มหวั่นไหวน่ะ แต่เราก็ไม่จริงจังอ่ะ แต่ M เนี่ยสิ่ น่าจะคิดจริงจังกับเราอ่ะ เราก็คุยๆกันไปเรื่อยๆ จนวันนึงเราเริ่มรู้สึกเบื่อๆอ่ะ อาจเป็นเพราะเค้ามีนิสัยที่เด็กกว่าเราล่ะมั้ง แล้วเราก็เริ่มๆหายไป ไม่ตอบแชท ก็หายไปเกือบๆเดือนนึง เค้าก็ทักมาอีกว่า
M . ไง สบายดีป่าวววว ?
เรา . จ้า สบายดี
M. ถามจริงๆน่ะ เราเคยคบกันป่าววว
---- ตอนนั้นเราก็ตกใจนิดนึง ไม่คิดว่า M จะถามแบบนี้ เราก็ตอบไปว่า
เรา. สำหรับเราอ่ะ เคยคบกันน่ะ แล้วสำหรับ M ล่ะ ?
M. ไม่อ่ะ
---- เราก็รู้สึกเสียใจนิดนึงน่ะที่ได้คำตอบมาแบบนี้ แล้วเค้าก็ถามต่อว่า
M. ผมคิดว่าพี่จะเล่นๆกับผมซ่ะอีก งั้นเรามาเริ่มใหม่กันมั้ย ครั้งนี้ทำให้มันชัดเจนไปเลย
---- เราก็คิดอยู่นานเหมือนกัน แต่เราอ่ะ เป็นคนที่เบื่อง่ายมากๆ แล้วค่อนข้างที่ตอบตกลงเพราะความเหงาบ่อย เราก็ตอบเค้าว่า
เรา. โอเค แล้วแต่ M เลย
M. คร้าบบบบ รักน้าาา
แล้วหลังจากวันนั้นประมาณ 2วัน เราก็เริ่มเบื่อเค้าอีกอ่ะ เราก็เริ่มจะหายไปเหมือนเดิม หลังจากนั้น ประมาณ 4-5เดือน เราก็เริ่มคิดถึงเค้ามากๆ แต่เราก็ทำไรไม่ได้ เพราะตอนนั้นเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ตอนวันสงกรานต์ที่ผ่านมา เค้าก็กลับมาที่นครศรีฯ เราก็มีโอกาสได้เจอกัน แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ เราตื่นเต้นมากที่รู้ว่าเค้าจะมา ตอนนั้นเรารู้สึกว่า คนนี้แหล่ะ น่าจะใช่สำหรับเราจริงๆ แต่ทุกๆครั้ง เราก็เป็นคนทำร้ายเค้าเอง เรารู้สึกผิดและเสียใจที่เคยทำให้เค้ารักแล้วก็หายไปจากเค้า หลังจากวันสงกรานต์ เค้าก็เดินทางกลับนนทบุรี พอเค้ากลับไป เค้าก็ไปตั้งสถานะกับแฟนของเค้า เรารู้สึกเหมือนใจจะขาดเลย มันเจ็บมากๆ จนถึงตอนนี้ เราพยายามจะรักคนอื่น เราก็ลืมเค้าไม่ได้อยู่ดี ตอนนี้ก็เกือบ 2ปีแล้วที่เรารักเค้า แต่เค้าก็น่าจะไม่รู้น่ะ หรือเค้ารู้แต่เค้าไม่พูด เราก็จะรอ รอ รอ รอ และก็รอ เค้าคนเดียวเนี่ยแหล่ะ เฝ้ารอจนถึงเทศกาลต่อๆไป เผื่อมีโอกาสเจอเค้าบ้าง ทรมานมากกกก คิดถึง แต่ทำไรไม่ได้เลย เห้อออออ
ทำไงดี ชอบลูกของเพื่อนสนิทแม่
M . ไง สบายดีป่าวววว ?
เรา . จ้า สบายดี
M. ถามจริงๆน่ะ เราเคยคบกันป่าววว
---- ตอนนั้นเราก็ตกใจนิดนึง ไม่คิดว่า M จะถามแบบนี้ เราก็ตอบไปว่า
เรา. สำหรับเราอ่ะ เคยคบกันน่ะ แล้วสำหรับ M ล่ะ ?
M. ไม่อ่ะ
---- เราก็รู้สึกเสียใจนิดนึงน่ะที่ได้คำตอบมาแบบนี้ แล้วเค้าก็ถามต่อว่า
M. ผมคิดว่าพี่จะเล่นๆกับผมซ่ะอีก งั้นเรามาเริ่มใหม่กันมั้ย ครั้งนี้ทำให้มันชัดเจนไปเลย
---- เราก็คิดอยู่นานเหมือนกัน แต่เราอ่ะ เป็นคนที่เบื่อง่ายมากๆ แล้วค่อนข้างที่ตอบตกลงเพราะความเหงาบ่อย เราก็ตอบเค้าว่า
เรา. โอเค แล้วแต่ M เลย
M. คร้าบบบบ รักน้าาา
แล้วหลังจากวันนั้นประมาณ 2วัน เราก็เริ่มเบื่อเค้าอีกอ่ะ เราก็เริ่มจะหายไปเหมือนเดิม หลังจากนั้น ประมาณ 4-5เดือน เราก็เริ่มคิดถึงเค้ามากๆ แต่เราก็ทำไรไม่ได้ เพราะตอนนั้นเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ตอนวันสงกรานต์ที่ผ่านมา เค้าก็กลับมาที่นครศรีฯ เราก็มีโอกาสได้เจอกัน แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ เราตื่นเต้นมากที่รู้ว่าเค้าจะมา ตอนนั้นเรารู้สึกว่า คนนี้แหล่ะ น่าจะใช่สำหรับเราจริงๆ แต่ทุกๆครั้ง เราก็เป็นคนทำร้ายเค้าเอง เรารู้สึกผิดและเสียใจที่เคยทำให้เค้ารักแล้วก็หายไปจากเค้า หลังจากวันสงกรานต์ เค้าก็เดินทางกลับนนทบุรี พอเค้ากลับไป เค้าก็ไปตั้งสถานะกับแฟนของเค้า เรารู้สึกเหมือนใจจะขาดเลย มันเจ็บมากๆ จนถึงตอนนี้ เราพยายามจะรักคนอื่น เราก็ลืมเค้าไม่ได้อยู่ดี ตอนนี้ก็เกือบ 2ปีแล้วที่เรารักเค้า แต่เค้าก็น่าจะไม่รู้น่ะ หรือเค้ารู้แต่เค้าไม่พูด เราก็จะรอ รอ รอ รอ และก็รอ เค้าคนเดียวเนี่ยแหล่ะ เฝ้ารอจนถึงเทศกาลต่อๆไป เผื่อมีโอกาสเจอเค้าบ้าง ทรมานมากกกก คิดถึง แต่ทำไรไม่ได้เลย เห้อออออ