เราเปนคนหนึ่งที่เรียนสถาบันนี้อยู่ ในตอนนั้นเรายังเปนเด็กม.6ที่กำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย ซึ่งมหาลัยที่แรกก็คือสวนสุนันทา ในวันสัมภาษณ์เข้าครุศาสตร์ ก่อนไปสัมภาษณ์ พวกพี่ๆก็จะพาพวกเราไปไหว้แม่สุนันทาที่เนินสมเด็จ ในตอนนั้นจำได้ว่า ท่องคาถาบูชแม่แล้วจ้องมองไปที่รูปปั้น มองหน้าของท่าน แล้วขอให้สอบติดที่นี่ ทันใดนั้นเอง เหมือนรูปปั้นแม่สุนันทาพยักหน้าให้ตอนนั้นแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย จนตอนนี้ก็เปนคนในมหาลัยนี้ละ เห็นหลายคนที่นี่เชื่อกันว่า คนที่ได้มาอยู่ที่สวนสุนันทา ในชาติก่อนเคยเปนข้าราชบริพานที่เคยทำงานอยู่ที่นี่ แล้วกลับมาสู่อ้อมกอดของวังอีกครั้ง เราเปนคนนึงที่ชอบเดินผ่านและมองไปที่พระตำหนักเก่าของที่นี่มาก(ปัจจุบันเปนพิพิธภัณฑ์ 3รัตนโกสินทร์ มรภ.สวนสุนันทา) บางทีเรามีเรื่องกลุ้มใจ ก็มักจะเดินผ่านเนินแม่และระบายความในใจให้อม่ฟัง เพียงพูดเสร็จ ลมก็พัดกระโชกแรงมาก เหมือนท่านรับรู้เรื่องที่เราพูด(ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่านะ แต่เราเชื่อว่างั้น) ที่นี่ร่มรื่นมาก อบอุ่นเหมือนอยู่บ้านตัวเอง สวยมาก