วันนึงเราอารมเสียหลุดไปรับไม่ได้ก้อเลิกกันเถอะและเค้าไปจิงๆเค้าไปทั้งที่เราไปง้อนะว่าเราขอโทดเราแค่โมโห เราขอให้เขาให้โอกาสเราอีกซักครั้งแค่นั้น เค้าก้อไม่ยอมคืนดี จนวันนึงเลิกมาประมาณเดือนนึงละ เค้าก้อมาบอกว่าเจอกันดีมั้ยตอนนั้นเราก้อเริ่มทำใจได้ซักนิดแล้วนะ แต่ทุกๆวันเราก้อยังไม่ลืมเค้า พยามที่จะไม่ส่งข้อความพอสองสามวันก้อทำไม่ได้ส่งไปทีนีงแล้วเค้าก้อนัดเจอเราอีกครั้งเราก้อยอมไปเจอนะเราบอกตรงๆคือยังรักมากขอแค่ให้เค้ากลับมาคนรอบข้างเราไม่สนว่าใครจะพูดยังไง เค้าก้อมากอดมาหอมมาจูบเราเหมือนทีเคยทำ เราถามว่าทำแบบนี้ทำไม่หรอในเมื่อตัวเองก้อไม่คิดจะกลับมาคบกับเราแล้ว เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราอยู่นะแต่จะให้กลับมาคบกันเหมือนเดิมนะเป็นไปไม่ได้แล้ว เราก้อถามเค้าว่าแล้วที่ทำแบบนี้กับเราให้เราอยู่ในฐานะอะไรหรอ เค้าก้อตอบเราไม่ได้ เราเลยบอกว่า ครั้งนี้ตัวเองจะได้ทำกับเค้าแบบนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ เพราะเรารุว่าเราทำใจไม่ได้ เลิกก้อด้วยเหตุผลอะไรก้อไม่รุแล้วอย่างนึง แล้วมาทำแบบนี้เค้าคิดไงกับเรากันแน่ถามไปเค้าบอกแค่ว่าเค้ายังรัก ทำไงดีค่ะรู้สึกแย่เครียดมาก อยู่เฉยๆใจก้อไมีเป็นสุข ปล.คบกันมา 9 ปีนะค่ะ ตอนเรียนอยู่ด้วยกันตลอดเรียนคณะเด่วกัน
การที่จะหยุดรักใครซักคนทำไมมันอยากนัก เครียดมากค่ะตอนนี้