ผมเป็นเกย์นะครับ ชอบเพื่อน ผช คนนึงในสาขาเดียวกัน ตอนนี้ผมเรียนปี2ละ คือผมก็ไม่ได้ออกสาวเลย ส่วนเพื่อนนี้ก็ชายแท้ ตอนแรกๆก็คุยกัน จนผ่านไป 3-4 เดือน ก็ได้ไปอยู่หอเดียวกัน นอนด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน แต่ถามว่า ณ ตอนนั้นเป็นไรกัน แค่เพื่อนครับ เพราะเพื่อนผมมันไม่ยอมรับ แต่มันก็เลือกที่จะให้ผมอยู่ ผมก็โอเค เพราะ ณ ตอนนั้นก็รักไปแล้ว ผมยอมทำทุกอย่างให้มัน พาไปนู่นนี่นั่น ซื้อนู่นนี่นั่นให้ คือมันก็ไม่ได้รวย ผมก้ไม่ได้รวย แต่ผมก็มีเยอะกว่า ผมก็ช่วยเลยเหลือมันมาตลอด เวลาอดก็อดด้วยกัน มีอยุ่ครั้งนึงมันอยากไปเที่ยว ผมไม่อยากขอเงินพ่อแม่ก้เลยออกไปทำงานหาเงินเก็บเงินเพื่อพามันไปเที่ยว คือทุกสิ่งที่ทำให้มันมาจากใจผมจริงๆ และผมบอกมันว่าไม่ได้ขอให้มารักแค่อยู่ให้รักก็พอ อยู่แบบนี้นานๆก็พอ ส่วนจะรักไม่รักก็แล้วแต่ พอหลังจากพูดประโยคนี้มา สองวัน ก็มี ผญ คนนึงเดินเข้ามาในชีวิตมันมันเปลี่ยนไปโดยทันที แสดงอาการอยากจะไป ผมขอร้องยังไงมันก็ไม่สนใจ มันบอกที่ผ่านมาก็โอเค ก็ดี ก็รัก แต่มันไม่ใช่ ผช กับ ผช มันบอกไม่โอเค ทุกสิ่งที่ผมทำไป ทำเพื่อมันก็พังทลายในพริบตา จนตอนนี้จากวันที่ผมเดินออกมา. ตอนนี้ก็3อาทิตย์ละผมมานั่งคิดว่าผมผิดอะไร ผมยังดีไม่พอหรอ ยังรักไม่พอหรอ คำถามต่างๆก็ยังวนเวียนอยุ่ในหัว อาทิตย์ก่อนมันทักมาก็คุยกันปกติ ผมพยายามคุยกับคนใหม่ๆแต่ก็ไปไม่รอด เพราะผมลืมมันไม่ได้....ผมยังคิดว่าซักวันมันคงหันมามองผมบ้าง

*ปล.ผมมีไรกับมันแล้วนะครับ คนแรกของมันด้วย และ วันก่อนมันทักมาผมก็ไปหามันที่ห้องนอนกับมันและก็....แต่มันมีแฟนใหม่ละนะที่เป็น ผญ อะ ผมกลายเป็นคนเลวไปแล้ว แต่ที่ทำไปเพราะรัก