สวัสดีค่ะ  ทุกคน  พอดีสนใจอยากแต่งนิยายสักเรื่องนะค่ะ
หวังว่าคงไม่ว่ากันนะคะที่มาแต่งในกระทู้คำถาม  พอดีเพิ่งจะสมัครเป็นสมาชิกเลยตั้งแบบอื่นไม่ได้น่ะค่ะ แฮๆ

พลอตเรื่องอาจจะไม่มากมายแต่ต้องฝากตัวในฐานะมือใหม่ด้วยนะคะ ประเด็นคืออยู่ว่างๆ ไม่อยากคิดมาก ฟุ้งซ่านนะค่ะ
หัวนี่ชอบคิดๆๆ ทั้งวันไม่หยุด  คิดไปคิดมาคิดว่าลองแต่งเป็นเรื่องๆ ดูคงจะได้ซักเรื่องแล้ว
อย่างนั้นฝากตัวเลยแล้วกันนะคะ
ขอใช้นามปากกาว่า แสนดี แล้วกันนะค้าาา >><<
ขอให้ทุกคนโชคดีกับการอ่านนิยายเรื่องแรกของดิฉันน ด้วยค่ะ อิอิ  (แอบทำร้ายท่านผู้อ่านหรือนี่กระไรนะเราา -  - !)



ตอนที่ 1 . อรุณเบิกฟ้า


You never say good bye and people dont like me " ครืดดดด
ฟืบบบบบบ  ตุ้บ  ... ขอโทษค่ะ ไม่มีเลขหมายที่ท่านเรียก ..

ซินดี้  โทรศัพท์มา!  นี่ไม่ได้ยินหรอ! ไหวไหมเนี่ย  โอยยย ตายๆๆ แล้ว

ซินดี้  เด็กสาวอายุราว 19 ปี
นัยต์ตาอ่อนหวานสีน้ำตาลเข้ม กับผมรอนสลวยสีน้ำตาลเข้ม ผิวสีแทน ใบหน้าคม
รูปร่างปราดเปรียว และกะทัดรัด  ส่วนสูงตามมาตรฐานหญิงไทย 156 กับน้ำหนัก 46 เข้ากันพอดิบพอดี
เธอเป็นเด็กที่มาจากครอบครัวธรรมดาที่อบอุ่น  รักการเรียน การเล่นกีฬา และที่สำคัญ เธอเป็นนักร้องนำวงดนตรีของโรงเรียนเมื่อสมัยมัธยม
ทุกอย่างเพียบพร้อมและ ที่สำคัญอย่างขาดไม่ได้ เธอเป็นที่รักของทุกคนซะด้วย ฉันแปลกใจมากที่เธอมาในสถานที่แห่งนี้บ่อยครั้งในพักหลังๆมานี้
- - !
>>ณ บังกะโล <<

อะไรหราา มาปรางง หือออ >> เสียงตอบรับของซินดี้
โทรศัพย์ ย่ะ ซิน >> ฉัน
อะไรหรออ ไม่เห็นได้ยินเลยย >>> ซินดี้บอก
ก็จะไปได้ยินได้ไงล่ะ ก็เธอเล่นทำตกพื้นซะแบบนี้ ใครมันจะไปได้ยินล่ะ ห่ะ>> ฉันพูดอย่างมั่นใจปนหมั่นไส้เล็กๆ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือหน้าจอดับของนางมาถือโชว์
(เพื่อนฉันเองไม่อยากหมั่นไส้มากมาย )
อ๋อออ ทำไมไม่รับล่ะ >> ซินดี้ตอบฉัน
อารายฮ่ะ ซิน ก็โทรศัพท์เธอนิก็ก็ต้องรับสิ  โอยยยยย>>    -  - ! หน้าฉันเองละค่ะ คุณผู้ชม คุณผู้ติดตามที่เคารพ

ฉานนละกลุ้มจายยยกับเทอจริงๆๆ