สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้เกี่ยวกับความรักกระทู้แรกของผมอาจจะยาวหน่อยนะครับ กึ่งเล่า กึ่งปรึกษา
ผมเป็นคนอ้วนดำ ไม่หล่อ ไม่รวย ขี่มอเตอร์ไซต์ไม่มีรถยนต์ สูง183 ผมหลงรักผู้หญิงอยู่คนนึง ได้3ปีแล้ว เธอทั้งสวย หุ่นดี มีรถยนต์ มีคนมาชอบเธอเยอะมาก  ผมรู้จักกับเธอในเฟส(ปี54จำได้ว่าประโยคแรกที่คุยกันในเฟสคุยกันเรื่องน้ำท่วมอะไรสักอย่างเนี้ยแหละ) ผมชอบนั้งดูรูปในเฟสเธอเป็นประจำ  เธอเป็นคนตรงๆ เป็นคนลุยๆ แต่บางทีก็มีแอบหวานบ้าง ดูเหมือนนางฟ้าแต่ติดดินเอามากๆครับ เธอทำงานเป็นPRตามร้านเหล้าต้องออกไปทำงานตจว.บ่อยๆ ตอนที่ผมเริ่มชอบเธอ(เธอไม่รู้ตัว ผมแอบส่องเขาในเฟสอย่างเดียว)เธอมีแฟนอยู่แล้ว ผมเคยแอบเอาพวงมาลัย(ตอนนั้นทุ่มกว่าแล้วหาดอกไม้ไม่ได้)ไปวางที่เบาะรถมอเตอร์ไซต์เธอเพราะคิดว่าเธอต้องมาขี่มันกลับและผมไปหลบคอยแอบดู. สุดท้ายแฟนเธอมาขี่รถเธอแล้วเอาพวงมาลัยโยนไว้ใต้เบาะแล้วขี่ออกไปเลย T T  เวลาผมเดินเจอกับเธอๆจะเป็นฝ่ายทักผมผมจะไม่ค่อยกล้าทักเธอเพราะผมเขินแบะขี้อายมาก มีครั้งเธอตะโกนเรียกผม พอผมหันไปเห็นว่าเป็นเธอ ผมกับวิ่งหนีเธออย่างไวเพราะเขินมาก ผมเคยคิดว่าถ้าเธอเลิกกับแฟนผมจะจีบเธอ แต่พอเธอเลิกกับแฟนผมก็ปอดแหกไม่กล้าจีบ จนเธอมีแฟนใหม่นี่เธอก็มีแฟนใหม่ไป2รอบละผมยังไม่ได้จีบเธอเลย มีอยู่ปีนึงเธอเคยบอกว่าเธอฝันถึงผมว่า ผมซื้อตุ๊กตาหมีตัวสูงเท่าเธอ(ประมาน165ซม.) ผมเคยตั้งใจว่าจะซื้อให้เธอในวันซ้อมรับปริญญา 2วันก่อนวันซ้อมรับปริญาผมไปโบ๊เบ๊เพื่อหาซื้อตุ๊กตาที่เธอฝันถึง ขณะที่กำลังนั้งรถไปซื้อไปถึงที่(ไปกับพี่ชาย)ผมเกิดหน้ามืด หมดแรงเดินไม่ไหว วันนั้นเลยทำให้ไม่ได้ตุ๊กตามาและผมกลับมาหาหมอ พบว่าผมเป็นไข้เลือดออก ต้องนอนพักรักษาตัวที่รพ.เลยทำให้ไม่ได้ไปงานซ้อมรับปริญญาของเธอ ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมาก ปีต่อมาวันวาเลนไทน์ผมเลยตั้งใจทำของขวัญให้เธอเป็นรูปจิ๊กซอรูปเธอ(ต่อจิ๊กซอเอง)ใส่กรอบสีฟ้า(เป็นรูปที่ผมเซฟจากเฟสเธอ) ปรากฎว่าแฟนเธอก็ทำรูปใส่กรอบให้เธอเหมือนกัน แต่เป็นรูปเธอกับแฟน รูปจิ๊กซอผมแทบหมดความหมายเลยT T วาเลนไทน์ปีต่อมา ตอนนั้นเธอโสดแล้ว ผมก็ให้ดอกกุหลาบสีขาวกับเธอ1ช่อที่ห่อช่อเองพร้อมกับการ์ดที่ทำเอง กะว่าจะจีบเธอแต่ผลสุดท้ายก็ไม่ได้จีบเพราะปอดแหก.  เธอเคยซื้อเสื้อให้ผมตัวนึง เป็นของขวัญวาเลนไทน์ และบอกผมว่าถ้าใส่ไม่ได้เอาไปเปลี่ยนนะ สรุปว่าเสื้อตัวนั้นผมใส่ไม่ได้จริงๆครับเพราะมันคับไป แต่ผมก็ไม่เอาไปเปลี่ยน เพราะเป็นของชิ้นแรกที่เธอเลือกซื้อให้ผม. ทุกวันนี้เสื้อตัวนั้นไม่เคยถูกหยิบมาใส่เลย เพราะมันมีค่ากะผมมาก และเมื่อวันเกิดผมที่ผ่านมา(เมื่อเดือนที่แล้ว) เธอซื้อของขวัญมาให้ผม จนทุกวันนี้ผมยังไม่เคยได้แกะดูเลยว่าของขวัญในนั้นคืออะไร เพราะไม่กล้าแกะ อยากเก็บไว้มากกว่า
- เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดนี้ คุณคิดว่าผมควรจะจีบเธอได้หรือยังครับ ?
- ผมกลัวว่าถ้าผมจีบเธอแล้วเธอไม่ชอบผม เธอจะหายไปจากชีวิตผมโดยที่ผมอาจไม่ได้เจอเธออีก. ผมควรทำไงดีครับ
- แบบนี้เรียกว่าผมรักเขาใช่มั้ยครับ
- ผมไม่มีอะไรเทียบกับเธอได้สักนิดเดียว. ผมท้งอ้วน ดำ ขี่แค่มอเตอร์ไซต์ จะไปจีบนางฟ้าอย่างเธอได้มั้ยครับ

อาจจะพิมพ์ผิดๆถูกๆไปบ้างขออภัยครับ พิมพ์ไม่ค่อยเก่งอาจเรียบเรียงผิดถูกไปบ้างต้องขออภัยจริงๆครับ