ตั้งแต่เล็กจนโต เราเป็นอาหมวยหน้าตาไม่ได้ดีไรเลย คิ้วโล้นๆ ตาตี่ๆเหมือนคนกำลังจะหลับ จมูกก็บี้ๆไม่มีดั้ง
ปากก็ใหญ่ๆ ไม่ได้รูป หน้าก็บานๆเป็นกระด้ง รูปลักษณ์เรามีสมบัติที่ล้ำค่าอยู่อย่างเดียว มีสิ่งเดียวที่เวลาเข้าสังคมแล้วมีแต่คนชม นั่นคือผิวของเรา
ผิวของเรา ขาวอมชมพูและเนียนมาก เวลาเพื่อนๆชมรูปลักษณ์เรา เพื่อนๆชอบพูดแค่ว่า แกผิวดีมากเว้ย แกผิวดีจัง
ไม่เคยมีใครชมว่าเราสวย เราน่ารัก ไม่มีเลยซักคน
เรารู้สึกขอบคุณพระเจ้ามากๆที่อย่างน้อยก็ไม่ทำร้ายเราเกินไป พระเจ้าให้หน้าตาปลวกๆกับเรามา แต่ก็ยังปลอบประโลมเราด้วยผิวพรรณ
อย่างน้อยเราก็มีอะไรดีบ้าง
จนกระทั่ง....ที่บ้านเรามีลูกหลง น้องชายอายุห่างกับเราสิบกว่าปี นับตั้งแต่น้องเริ่มโต น้องก็ซนมาก
เราอยู่บ้านเดียวกับน้อง น้องหยิกเราทั้งตัว จนผิวเนียนกริบของเรามีรอยช้ำจากแผลเป็น ผิวเรียบๆที่ไม่มีรอยอะไรเลยก็มีตำหนิ
บอกได้เลยว่า ถ้าคุณมองมาที่ผิวเรา แล้วเห็นจุดคล้ำๆ บอกเลยว่าทุกจุดเป็นฝีมือของน้องเราทั้งหมด
เราก็พยายามอยู่ห่างจากน้อง แต่มันอยู่บ้านเดียวกันอ่ะ มันก็ห่างไม่ได้ น้องเราก็ยังเล็กด้วย สุดท้ายเราก็โดนจนได้ทุกครั้ง
เมื่อกี้ น้องเราวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เรารีบเดินตามเข้าไปดู น้องบีบสบู่เหลวล้นมือ แล้วเอามือไปจุ่มถังครั้งเดียว แล้ววิ่งออกมา
เราจึงจะพาน้องเข้าไปล้างมือใหม่ เพราะอย่างที่เห็นว่า มันไม่สะอาด เดี๋ยวโดนสบู่กัดมือ
น้องก็กรี๊ดๆ ซนๆ โวยวาย เเล้วก็หยิกหลังมือเราแดงหมดเลย
ตรงหลังมือ เป็นอะไรที่เรารักมาก เพราะหลังมือของเรา นั้นขาวมาก ขาวเนียน เหมือนหลังมือของรูปปั้น เหมือนออกมาจากภาพวาดเลย
เรามักจะนั่งมองหลังมือตัวเองบ่อยๆ เราตกหลุมรักหลังมือตัวเองและภูมิใจมาก
แต่ตอนนี้มันแดงแจ๋ และเต็มไปด้วยรอยเล็บ หลังมือของเรามีตำหนิแล้ว
เดี๋ยวพอเวลาผ่านไป รอยที่หลังมือก็จะกลายเป็นจุดสีน้ำตาลๆคล้ำๆ เหมือนแผลอื่นๆที่โดนน้องหยิก
เราก็ไปบอกพ่อ หงายหลังมือให้พ่อดู พูดว่า "พ่อดูดิ ผิวหนูโดนน้องหยิกจนเละหมดเลย"
พ่อก็คิ้วขมวด แล้วพูดกับเราว่า "พ่อเหนื่อยนะ เหนื่อยมากๆเลย"
เราก็ไม่รู้จะทำไง เราเครียดมากๆเลย
เพราะผิวพรรณเวลาโดนทำร้ายเนี่ย มันเสียแล้วเสียเลยนะ ต่อให้พยายามกู้แค่ไหน มันก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้
ทางที่ดีที่สุดคือ ต้องระวังอย่าให้ผิวพรรณโดนทำร้ายและคอยบำรุงรักษามันให้ดียิ่งขึ้น
เราแค่อยากระบาย ถึงจะไม่มีใครอ่าน
เราเศร้าอ่ะ ถ้าเราหน้าตาดี ถ้าเรามีตาโตสวย ถ้าเรามีจมูกโด่งสวย ถ้าเรามีหน้ารูปไข่ ถ้าเรามีเครื่องหน้าอย่างอื่นที่ดีบ้าง สักอย่างสองอย่างก็ยังดี
เราก็คงไม่จิตตกกับผิวพรรณขนาดนี้ แต่นี่เรามีอยู่อย่างเดียวไง เรามีแค่ผิวที่ดี เรามีอยู่อย่างเดียวที่เป็นสิ่งล้ำค่าของเรา
แต่ตอนนี้สมบัติล้ำค่าเพียงอย่างเดียวของเรา มันถูกทำลายจนเละหมดเเล้ว
นั่นหมายความว่า รูปลักษณ์เรา ไม่มีอะไรดีเลย เราไม่เหลืออะไรแล้ว T^T
เวรกรรมของเรา...ผิวพรรณเสียเพราะน้องหมดเลย
ปากก็ใหญ่ๆ ไม่ได้รูป หน้าก็บานๆเป็นกระด้ง รูปลักษณ์เรามีสมบัติที่ล้ำค่าอยู่อย่างเดียว มีสิ่งเดียวที่เวลาเข้าสังคมแล้วมีแต่คนชม นั่นคือผิวของเรา
ผิวของเรา ขาวอมชมพูและเนียนมาก เวลาเพื่อนๆชมรูปลักษณ์เรา เพื่อนๆชอบพูดแค่ว่า แกผิวดีมากเว้ย แกผิวดีจัง
ไม่เคยมีใครชมว่าเราสวย เราน่ารัก ไม่มีเลยซักคน
เรารู้สึกขอบคุณพระเจ้ามากๆที่อย่างน้อยก็ไม่ทำร้ายเราเกินไป พระเจ้าให้หน้าตาปลวกๆกับเรามา แต่ก็ยังปลอบประโลมเราด้วยผิวพรรณ
อย่างน้อยเราก็มีอะไรดีบ้าง
จนกระทั่ง....ที่บ้านเรามีลูกหลง น้องชายอายุห่างกับเราสิบกว่าปี นับตั้งแต่น้องเริ่มโต น้องก็ซนมาก
เราอยู่บ้านเดียวกับน้อง น้องหยิกเราทั้งตัว จนผิวเนียนกริบของเรามีรอยช้ำจากแผลเป็น ผิวเรียบๆที่ไม่มีรอยอะไรเลยก็มีตำหนิ
บอกได้เลยว่า ถ้าคุณมองมาที่ผิวเรา แล้วเห็นจุดคล้ำๆ บอกเลยว่าทุกจุดเป็นฝีมือของน้องเราทั้งหมด
เราก็พยายามอยู่ห่างจากน้อง แต่มันอยู่บ้านเดียวกันอ่ะ มันก็ห่างไม่ได้ น้องเราก็ยังเล็กด้วย สุดท้ายเราก็โดนจนได้ทุกครั้ง
เมื่อกี้ น้องเราวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เรารีบเดินตามเข้าไปดู น้องบีบสบู่เหลวล้นมือ แล้วเอามือไปจุ่มถังครั้งเดียว แล้ววิ่งออกมา
เราจึงจะพาน้องเข้าไปล้างมือใหม่ เพราะอย่างที่เห็นว่า มันไม่สะอาด เดี๋ยวโดนสบู่กัดมือ
น้องก็กรี๊ดๆ ซนๆ โวยวาย เเล้วก็หยิกหลังมือเราแดงหมดเลย
ตรงหลังมือ เป็นอะไรที่เรารักมาก เพราะหลังมือของเรา นั้นขาวมาก ขาวเนียน เหมือนหลังมือของรูปปั้น เหมือนออกมาจากภาพวาดเลย
เรามักจะนั่งมองหลังมือตัวเองบ่อยๆ เราตกหลุมรักหลังมือตัวเองและภูมิใจมาก
แต่ตอนนี้มันแดงแจ๋ และเต็มไปด้วยรอยเล็บ หลังมือของเรามีตำหนิแล้ว
เดี๋ยวพอเวลาผ่านไป รอยที่หลังมือก็จะกลายเป็นจุดสีน้ำตาลๆคล้ำๆ เหมือนแผลอื่นๆที่โดนน้องหยิก
เราก็ไปบอกพ่อ หงายหลังมือให้พ่อดู พูดว่า "พ่อดูดิ ผิวหนูโดนน้องหยิกจนเละหมดเลย"
พ่อก็คิ้วขมวด แล้วพูดกับเราว่า "พ่อเหนื่อยนะ เหนื่อยมากๆเลย"
เราก็ไม่รู้จะทำไง เราเครียดมากๆเลย
เพราะผิวพรรณเวลาโดนทำร้ายเนี่ย มันเสียแล้วเสียเลยนะ ต่อให้พยายามกู้แค่ไหน มันก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้
ทางที่ดีที่สุดคือ ต้องระวังอย่าให้ผิวพรรณโดนทำร้ายและคอยบำรุงรักษามันให้ดียิ่งขึ้น
เราแค่อยากระบาย ถึงจะไม่มีใครอ่าน
เราเศร้าอ่ะ ถ้าเราหน้าตาดี ถ้าเรามีตาโตสวย ถ้าเรามีจมูกโด่งสวย ถ้าเรามีหน้ารูปไข่ ถ้าเรามีเครื่องหน้าอย่างอื่นที่ดีบ้าง สักอย่างสองอย่างก็ยังดี
เราก็คงไม่จิตตกกับผิวพรรณขนาดนี้ แต่นี่เรามีอยู่อย่างเดียวไง เรามีแค่ผิวที่ดี เรามีอยู่อย่างเดียวที่เป็นสิ่งล้ำค่าของเรา
แต่ตอนนี้สมบัติล้ำค่าเพียงอย่างเดียวของเรา มันถูกทำลายจนเละหมดเเล้ว
นั่นหมายความว่า รูปลักษณ์เรา ไม่มีอะไรดีเลย เราไม่เหลืออะไรแล้ว T^T