สวัสดีก๊าบบ~ เพื่อนชาวพันทิปที่น่ารัก  วันนี้มีเรื่องราวที่อาจะไม่น่าสนใจสำหรับใครๆ แต่สำหรับเรามันเป็นเรื่องที่น่ารักและดีมากๆ หากรองมาจากพ่อแม่แล้ว เราดีใจมากที่ได้เจอคนคน

ปล..กระทู้นี้ เป็นการตั้งกระทู้เเรกของหนูนะค้าบบ เขียนผิดพลาด อ่านยาก เข้าใจยาก หนูขออภัยด้วยนะค้าบ หนูจะพยายามเขียนให้ดีขึ้นๆๆเรื่อยๆนะคะ

มาเริ่มกันเลยดีกว่านะค้าบบบ เรื่องมันมีอยู่ว่า ~
แฟนที่หนูคบอยู่ในตอนนี้ค่ะ หนูขอเรียกชื่อเค้าว่า " ไอหมี " นะคะ555 เราเจอกันตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย วันเเรกที่ได้เข้ารั้วมหาลัย ก็มีเค้านี่ล่ะค่ะที่เป็นเพื่อนเรา ชวนพูด ชวนคุย เฟรนลี่มากๆ แต่ตอนนั้นหนูก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะคะ เพราะเพิ่งเข้าเรียน คือทางคณะของหนูจะมีการเข้าค่ายน้องใหม่ปฐมนิเทศของคณะค่ะ โดยจะมาเข้าค่ายกันที่คณะกัน 4 วัน หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ ส่วนไอหมีเป็นเด็กในพื้นที่ หนูเข้ามหาลัยมาไม่มีเพื่อนเพราะเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่รู้จักใครเล๊ยยย เลยได้แต่เจียมตัว ทำอะไรก็เงียบๆเขินๆ >< 555
วันแรกของการเข้าค่ายเลยค่ะ พี่ๆเค้าจะมีเกมส์ให้เล่น รู้สึกจะเป็นเกมส์เสือกินวัว 555 แบบให้เพื่อนๆจับมือกันให้แน่น ไม่ให้เสือเข้ามากินวัวในวงของเราได้ บังเอิ๊ญ ยบังเอิญ เราได้อยู่กลุ่มเดียวกับไอหมี ละนางก็เดินมาจับมือเรา ไอ่เราก็ตกใจค่ะ เค้าก็เดินมาจับมือละพยักหน้า เราก็ ' อ่อๆ โอเคๆ ' 5555 หลังจากนั้น ทุกๆวันก็จะมีการเทคของให้เพื่อนๆ ใครอยากให้อะไรใคร ... เอาที่ตามสบายใจเลยแล้วกัน (เสียงก็อตจิ) 555>< เค้าก็เทคป๊อกกี้สีชมพูให้ (มารู้ทีหลังแล้วนะคะ) 555 พอเข้าค่ายครบ ก็แยกย้ายกัน ก่อนแยกย้าย พี่ๆก็มีกิจกรรมให้เพื่อนๆขอเบอร์ติดต่อกันไว้ อยู่มาวันนึง หนูก็ได้รับข้อความค่ะ ~
ตึ๊งงงงง !  ไอหมี: ไอหมู นอนยัง นี่ไอหมีนะ ได้รับป๊อกกี้แล้วใช่มั้ย อร่อยมั้ย ><  ไอเราก็ส่งกลับไปว่า
ไอหมู : ได้แล้วค้าบ เราฝากปาร์ตี้ไปกับคนที่เทอฝากป๊อกกี้มาให้เราอ่ะ เทออ่ะได้ละยัง หลังจากนั้นก็โทรคุยกันค่ะ  คุยกันบ่อยมาก มากขึ้นๆ ไอเราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่มีรถออกจากมอได้ เค้าก็อาสานะคะ มารับออกไปหาอะไรกินแถวๆมอ เปิดหูเปิดตารอบๆมอว่ามีร้านอาหารเด็ดๆอร่อยๆเยอะเลย ไอเราก็ไปนะคะ เพราะยังไม่ได้คิดอะไร คิดเป็นแค่เพื่อน เพราะเรามีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทมากๆตอนอยู่ในค่าย 3-4 คน แยกย้ายกันอยู่คนละหอกัน ละก็มีเพื่อนผู้ชายก็เค้าละเพื่อนๆเก่าเค้านี่แหละ หลังจากมอเปิด เราก็มาเรียนละก็มาเจอกันค่ะ เราอึ้งกับผลการเรียนเค้ามาก ไอหมีเรียนเก่งมากค่ะ แมทนี่ได้เต็ม อิ้งนี่เทพจิมๆ ต่างกับเราเลย งูๆปลาๆก็พอแย้ว 555 พอคุยกันมากขึ้น เจอกันมากขึ้น ก็สนิทกันมากขึ้น เค้าก็คอยสอนเราตลอด เรียนไม่เข้าใจก็คอยสอนไปด่าไปตลอด จนวันนึงเค้าขอเป็นเเฟน ด้วยดารซื้อกระดานดำเล็กที่แขวนได้อันนึง แปะโพสอิท มา 3 อัน เขียนไว้ว่า " กินเยอะๆจะได้โตไวๆ  เป็นรูปยิ้มอันนึง ^_^ ละก็ ดูแลตัวเองดีดีนะ แต่พอกลับหลังอันนี้มา มีเขียนต่ออีกว่า ถ้าไม่ดูแล เดี๋ยวเราดูแลเทอเอง " หลังจากนั้นสองสามเดือนก็เป็นแฟนกันค่ะ  
ไอหมีจะออกแนวน่ารักๆ กวนตีนๆ ตัวเตี้ยๆนิดๆ 5555 ก็สูงกว่าเราไม่เยอะ คุยๆกันต่อมาซักเดือนนึง เราก็มาเจออะไรบางอย่างค่ะ.... ปรากฎว่าไอหมี เค้าชอบผู้หญิงตัวเล็กๆ ดัดฟัน น่ารักๆ เตี้ยซัก 140  ซึ่งหนูก็ดัดฟันนะคะ แต่ไม่ได้ตัวเล็กแบบที่เค้าชอบ หนูสูง 158 อยู่มาวันนึงค่ะ เค้าล็อกอินเฟสบุ๊คค้างไว้ในโทรศัพท์หนู ทำให้หนูได้รู้ว่า จิงๆแล้วเค้าไม่ได้จีบเราเเค่คนเดียวนี่นา  สาวๆน่ารักๆเยอะเลย เเถมอยู่คณะเดียวกันอีก ในเเชทคุยกันหวานมาก มากกว่าที่คุยกับเราอีก บอกจะพาไปนุ่นนี่ด้วยเหมือนกับเรา ทำให้หนูคิดว่าจริงๆเราก็ไม่ได้พิเศษอะไรเลย ตอนนั้นก็เสียใจนะคะ คือแบบคิดว่า ถ้าจีบคนอื่นไปด้วยจีบเราไปด้วย ทำไมต้องมาขอเราเป็นเเฟน ในขณะที่เราตกลงเป็นเเฟน เค้าก็ยังคุยกับคนๆนั้น และไปรับมาเรียนด้วยกันอีก  ตอนนั้นหนูเลยคิดว่า ไม่เอาดีกว่า ไม่อยากเสียใจอีก เพราะเพิ่งอกหักมาตอนมอปลายสดๆร้อนๆ หนูเลยตัดสินใจบอกกับไอหมีไปว่า " เราเป็นเพื่อนก็ก็ได้นะ เราไม่ซีเรียส เป็นเพื่อนกันไม่มีเลิกกันด้วยนะ " แต่เค้าบอกว่า "ไม่เอาๆๆ เค้าขอโทษๆ" อยู่แบบนี้ซ้ำๆค่ะ พอคุยกับ ปรับความเข้าใจกัน เค้าขอโทษเราเราก็ใจอ่อนค่ะ คุยกันมาเรื่อยๆ จนเรารักเค้ามากขึ้นๆ เจอกันทุกวัน เรียนด้วยกัน เพื่อนก็กลุ่มเดียวกัน ตลอดเวลาที่คบกัน เรามีความสุขมากนะคะ เค้านิสัยน่ารัก ไม่ชอบเที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เพียงเเต่จะติดเกมส์ อ่านหนังสือการ์ตูน ละก็รักฟุตบอลเป็นที่สุด เป็นนักกีฬาฟุตบอลของคณะ
ละเราก็คุยกันมาจนกระทั่ง ปี 3 ก็เจออีกแล้วค่ะ ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่า ตอนปิดเทอม ไอหมีต้องไป work&travel ที่อเมริกาค่ะ เป็นเวลา 3 เดือน ละหลังจากกลับมาก็เปิดเทอมค่ะ เราก็ไปเรียนกันปกติ เราก็ได้มีโอกาสเล่นโทสับเค้า อยู่ๆก็มีไลน์เด้งขึ้นมา เป็นไลน์ของรุ่นน้องในคณะค่ะ ตามสไตล์ น่ารัก ดัดฟัน ตัวเล็กๆ ( น้องคนนี้เป็นคนที่มีเพื่อนๆคนอื่นทักว่าหน้าคล้ายๆเราเลย ) ทำให้เรารู้ว่าตลอดเวลาที่คบกับเรารวมถึงตอนไปอยู่อเมริกา ไอหมีปลื้มน้องเค้าเเละคุยกันมาตลอดค่ะ หลังจากรู้และเขาสารภาพ หนูเสียใจมาก มากจิงๆ จนแบบวันนั้นตัดสินใจไปกินเหล้ากับเพื่อน เมาแบบนอนข้างถนนเลยค่ะ 55555 (หนูไม่ค่อยได้ออกไปไหน เพราะไอหมีไม่ชอบคนเที่ยวกลางคืน ถ้าจะไปก็ไปกับเค้า) และตัดสินใจจะเลิก แต่ ณ เวลามันเจ็บมากจิงๆค่ะ เพราะหนูเริ่มรักเค้ามาก เพราะจากที่เราอยู่ด้วยกันตลอด เป็นทั้งแฟน ทั้งครู ทั้งเพื่อน พอคิดจะเลิกกัน หนูเลยเคว้งไปหมด ยังค่ะๆ ยังไม่พีคสุด. ก็คือตามสเตปเดิม " เค้าขอโทษ เค้าไม่มีอะไรจิงๆ อย่าคิดมากเลยนุ้นนี่" แล้วแล้วไอเราก็ใจอ่อนอีกแล้วค่ะ พอดีกันก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนปี 3 เทอม 2 ใกล้ๆจะจบเทอม ก็เจออีกเรื่องค่ะ ทีนี้เป็นน้องปี 1 สไตล์เดิม ตัวเล็ก ดัดฟันนน ~ เรื่องมีอยู่ว่า..ไอหมีเป็นนักบอลค่ะ ละมีน้องคนนึงคลั่งไอหมี ลงทุนสมัครมาเป็นผู้จัดการฟุตบอล แอบถ่ายรูปเก็บไว้นุ่นนี่ ตกกลางคืนนางก็ทักแชทมาคุย กัปตันทีมเป็นไงบ้าง นอนได้แล้ว ห่มผ้าด้วยนะคะเป็นห่วง ไอหมีก็เล่นด้วยค่ะ มีทักไปก่อนบ้าง บอกให้น้องเค้านอนได้แล้ว เป็นห่วงเป็นใย ถามอยู่ได้ว่าเป็นไรป่าว ทำไมตั้งสเตตัสแปลกๆ คุยหวานๆ นางบอกไอหมีให้ไปอาบน้ำได้แล้ว ไอหมีบอกขี้เกียจ หนาว ที่บ้านไม่มีเคื่องทำน้ำอุ่น น้องเค้าเลยบอกว่า ก็ต้มน้ำสิ ไอหมีก็ตอบว่า มาต้มให้ดิ  คือแบบแชทมันอ่านไม่ได้ใจความ เพราะไอหมีคุยไปลบแชทไปอ่ะค่ะ จับประเด็นมาได้แบบนี้ ละมีอยู่ประโยคนึง เป็นวันบายเนียร์ค่ะ นางบอกจะขอไปถ่ายรูปกับไอหมี แต่บังเอิญหนูอยู่ข้างไอหมีตลอด นางเลยได้แต่แอบถ่ายๆ พอกลับบ้าน ไอหมีก็ทักไปว่า ไหนว่าจะมาถ่ายรูป นางก็บอกไม่กล้าเพราะเห็นเราอยู่  ละพวกเค้าก็ทักก็คุยกันเรื่อยๆ จนวันที่นัดทำงานกลุ่มหนูนั่งอยู่ข้างๆไอหมี ละน้องเค้าทักมา ไอหมีไม่กล้าตอบ หนูเลยบอกให้ตอบ พอนางรู้ว่าไอหมียังไม่กลับบ้านและคงยังอยู่กับเราเเน่เลยบอกปัดไปว่า " ไม่มีอะไรค่ะ " ทีนี้ละค่ะ บทละครผู้หญิงปากร้ายของเราก็มาโดยไม่รู้ตัว เราใช้เฟสไอหมีตอบน้องเค้าไปเอง ว่ามีอะไร คุยกันนานรึยังคะ กลัวพี่ทำไมคะ น้องทำอะไรผิดหรอคะ ทำไมต้องกลัว เคลียกับน้องเค้าจบ เราก็ไม่โทษเค้าหรอกนะคะ เค้าคงชอบแฟนเราจิงๆ เราจึงคุยกับไอหมีว่า เราไม่เอาแล้วนะ เราเจ็บ เราเหนื่อย เราไม่เคยคบใครคนเดียว รักใครคนเดียวและจริงจังเท่าเทอ แต่เราไม่ไหวแล้ว กลับไปเป็นเพื่อนกันดีกว่า แต่ไอหมีก็ได้เพียงบอกว่า ไม่มีอะไร น้องเค้าทักมาก็คุยด้วยเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร ด้วยความที่เรารักเค้ามาก รักมากจิงๆ เราจึงให้อภัยเค้า และสัญญากับตัวเองว่า ให้มันเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับการให้อภัย เพราะตอนนี้ความเชื่อใจของหนูมันลดลงๆจนแทบจะหมดไปแล้ว เค้าก็สัญญาว่าจะไม่ทำให้หนูเสียใจอีก เพราะหนูบอกเค้าว่า นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าหากเกิดขึ้นอีก หนูคงมีคำตอบให้เค้าแล้วหล่ะ เราก็ตกลงและปรับความเข้าใจกันอีกครั้งค่ะ  
ทุกครั้งที่เกิดเรื่องขึ้น หนูโทรปรึกษากับแม่ของหนูตลอดนะคะ คำตอบที่ได้จากแม่คือ ถ้าเรารักเค้าอยู่ก็ให้อภัยเค้า ไม่มีเหตุผลที่เราจะเลิกไปเพราะยังรักและต้องทรมาณ แต่หากลูกรักแล้ว ลูกทรมาณ ก็ไม่มีเหตุผลที่ลูกต้องรักคนอื่นจนลืมรักตัวเอง. จะทิ้งท้ายไว้เสมอว่า ถ้าเรารักเค้าจิง ก็ทำความดีไว้ ซักวัน ความดีจะชนะใจเขาเอง   
นี่ทำให้หนูคิดได้อยู่เสมอ และยังคบกับไอหมีมาจนถึงปัจจุบัน  หลังจากนั้นเค้าก็ไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นนะคะ เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองมาก คงเป็นเพราะหนูเจ็บจริงๆแล้วยื่นคำขาดไปแล้ว เค้าก็พยายามพิสูจน์ตัวเองทุกอย่าง แต่หนูเป็นคนคิดมาก ระแวงไปหมด เพราะเคยโดนมานี่คะ เนอะ 5555  ทุกครั้งที่เค้าถามหนูว่าหนูเป็นอะไร ไม่มั่นใจในตัวเค้าอีกหรอ เค้าไม่ทำอะไรแล้วจริงๆ หนูก็ตอบเค้าตรงๆนะคะว่า หนูไม่มั่นใจอะไรเลย ไม่มั่นใจเค้า ไม่มั่นใจตัวเอง ไม่มั่นใจในรักของเรา และเค้าก็ตอบกลับมาว่า   " เทอคับ เทอฟังเค้านะ เค้าจะไม่ทำผิดซ้ำซากหรอก เค้าไม่อยากจะเสียเทอไป " ซึ่งหนูเองก็ลืมเรื่องราวที่ผ่านมาไม่ได้อยู่ดี ถึงแม้ตอนนี้จะเจ็บน้อยลง แต่ความระแวงไม่เคยหายไปเลยค่ะ   ตอนนี้เราทั้งคู่เรียนจบแล้ว มีหน้าที่การงานแล้ว แต่ต้องอยู่คนละจังหวัดกัน ไอหมีสัญญาว่าจะไม่ทำให้หนูคิดมาก จะพยายามทำตัวให้ดีขึ้น  ไปไหนมาไหนบอกตลอด เปิดกล้องวิดีโอคุยกันตลอด ไม่ใช่เพราะกลัวหนูระแวงนะคะ แต่เป็นเพราะเค้าระแวงหนูค่ะ ไอหมีกลัวหนูออกไปเที่ยวเพราะเค้าไม่อยู่ด้วยแล้ว 55555 ตอนนี้เราทั้งคู่โตมากขึ้น เค้าเริ่มวางแผนอนาคตกับหนู พาหนูไปเยี่ยมอาก๊งอาม่า ปู่ย่าตาทวด เปิดตัวกับญาติๆ   คือสงกรานต์และปีใหม่ทุกๆปี เราจะไปกทม.เพื่อเยี่ยมญาติ และเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา หนูบอกว่าหนูอยากอยู่กับพ่อแม่ หนูขอไม่ไป เค้าเลยขอแม่หนูมาเยี่ยมที่บ้านค่ะ  
ปัจจุบันนี้เค้าทำให้หนูเห็นว่าเค้าโตแล้ว เค้าพยายามจะเป็นผู้ใหญ่และสร้างครอบครัวกับหนู แต่หนูเองไม่มั่นใจเลยค่ะ ว่าเราจะอยู่กันไปโดยไม่มีเรื่องมือที่สามกันอีก ปัญหามันเกิดขึ้นทุกคู่ล่ะค่ะ ปัญหาของคนสองคนทะเลาะกันนี่ไม่เท่าไหร่ แต่ปัญหาของมือที่สามนี่น่ากลัวนะคะ แต่ถึงอย่างไรตอนนี้เราก็ยังคบกัน 5 ปีที่คบกัน มีทุกข์มีสุข ร้องไห้กอดกันมาเยอะ แต่ตลอดเวลาที่คบกันหนูมีความสุขมากนะคะ หนูรักที่เค้าคอยหัวเราะไปด้วยกัน ทำอะไรเพี้ยนๆไม่เหมือนคนอื่น เรามีความคิดเเปลกๆที่ตรงกัน หนูเองยังไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรักใครได้มากขนาดนี้ นอกจากพ่อแม่และญาติๆ ก็มีเเต่เค้าที่หนูสบายใจเวลาอยู่ด้วย ถึงหนูมีเงิน 10,000 หนูนึกถึงพ่อแม่ เเละเค้ามากกว่าการช้อปปิ้งให้ตัวเองอีกค่ะ คิดแค่ว่า ให้พ่อแม่แล้วเราเหลือเท่าไหร่ เราจะกินอะไรกับไอหมีดี ไอหมีชอบกินนุ่นนี่ ก็พาไป ไอหมีอยากได้นี่ก็เก็บเงินไว้ซื้อเซอไพรส์เค้าดีกว่า หนูจะนึกถึงเค้าเหมือนคนในครอบครัวซะแล้ว แต่ดูเหมือนไอหมีจะเฉยๆกับหนูมาก มีเงินหน่อยก็ซื้อแต่ที่ตัวเองอยากได้ (เค้าค่อนข้างจะเป็นคนขี้เหนียว เก็บทุกบาททุกสตางค์ 555) ไม่มีของขวัญอะไรเซอไพรส์ก็ไม่เคย 555 เเต่หนูก็เฉยๆเพราะคิดว่าคงเป็นนิสัยผู้ชายทั่วๆไปแหละมั้ง  ตลอดเวลาที่เรียนด้วยกัน ตื่นปุ๊บก็เจอ จะเจอก็เจอ กินข้าวด้วยกันทุกมื้อ แทบไม่ห่างกันเลย ถึงบางครั้งทะเลาะกันแต่ไม่เคยโกรธกันได้ข้ามคืน เราตกลงกันไว้ว่าถ้าทะเลาะกันต้องเคลียกันอย่าปล่อยไว้ค้างคืน ทะเลาะกันแค่ไหน ต้องไม่พูดคำหยาบใส่กัน  ถึงจะมีความทุกข์ปะปนก็เป็นธรรมดาของเค้ารักที่ต้องมีกันทุกคู่ค่ะ ตอนนี้ต่างคนต่างทำงาน ไอหมีบอกว่าอยากสร้างตัวเร็วๆเก็บสินสอดได้เร็วๆ เราจะได้อยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้หนูยังให้คำตอบเค้าไม่ได้ เพราะหนูไม่มั่นใจ หนูเลยอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆชาวพันทิป ใครมีประสบการณ์มาแชร์กันนะคะ อาจะทำให้หนูได้มองโลกให้กว้างขึ้นกว่านี้ก็เป็นได้นะ5555 หนูอยากรู้ความคิดเพื่อนๆค่ะ ว่าถ้าเป็นแบบนี้ หนูจะเลือกฝากชีวิตไว้กับไอหมีคนนี้ได้อีกมั้ย >< มาแชร์กันนะคะ
ปล.สุดท้าย หนูอยากบอกไอหมีคนนั้นนะคะ ว่า หนูไม่เสียใจเลยที่เคยให้โอกาสเค้า ในวันที่หนูจะเจ็บสุดๆเลยก็ตาม 555555

<3 ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบ ยาวมากจริงๆ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันจนบรรทัดสุดท้าย
ขอบคุณมากๆนะค้าบบบบบ <3