สำนวนไทยว่า "ไก่ได้พลอย"
เอาพลอยให้ไก่ทำไม? ไก่อยากได้ข้าว ได้หนอน มันกินอิ่มท้อง มันไม่รู้หรอก พลอยมีค่ายังไงทำอะไรได้ ก็แค่หินแข็งๆไม่มีประโยชน์ อาหารต่างหากที่ทำให้มันมีชีวิตอยู่ต่อ
ฉันใดก็ฉันนั้น
คนเรามีส่วนดีคนละแบบ ใช้ส่วนดีนี้กับคนที่เขาไม่เห็นค่าความดีเรื่องนั้น เท่ากับเราอยู่ผิดที่ ไม่มีประโยชน์
เป็นเพชร เป็นพลอย ก็เจียรไนให้มันเกลี้ยงแล้วไปอยู่ในตู้ เดี๋ยวก็มีคนยอมจ่ายราคาแสนแพงซื้อไปเองนั่นแหละ เพราะเขารู้คุณค่า และจะดูแลมันอย่างดีเชื่อสิ
อย่าพยายามบอกตัวเองว่าเราคือข้าวสาร เพียงเพราะเราชอบไก่ อยากที่ใช้ชีวิตอยู่กับไก่ เพราะท้ายที่สุดแล้ว
นอกจากจะไม่เกิดประโยชน์กับการใช้ชีวิตคู่แล้ว ปัญหานานัปการจะตามมา
ทะเลาะ ไม่ลงรอย ความคิด ทัศนคติไม่ตรงกัน คนที่จะเจ็บปวดต่อไปไม่ใช่ใครอื่น
ก็มีแต่เรา
ฉะนั้น เดินออกมาจากที่ ที่ไม่ใช่ของเราซะ ไม่เดินออกมาแล้วไปกินเหล้าย้อมใจนะ
สะบับบ็อบ เชิ่ดๆ เริ่ดๆ สวยๆ กลับมาเจียรไนตัวเอง ให้เลอค่ากว่าเก่า
ที่สำคัญทุกสิ่งที่เราใช้เวลา ควรจะเป็นสิ่งที่เกิดประโยชน์กับตัวเอง
เช่น ออกกำลังกายให้ฟิตแอนด์เฟิร์มซะ เรียนภาษาพัฒนาสกิล ฝึกทำอาหารเพิ่มเสน่ห์ปลายจวัก บลาๆๆ
ไปเที่ยวเก๋ๆ หาความสุขให้ตัวเอง เวลาเรามีความสุขแล้วเราจะสวยเปล่งปลั่งขึ้น จริงๆนะ
ใช้เวลากับทางธรรมเพื่อให้จิตใจเรานิ่ง เพื่อปรับทัศนคติและสร้างนิสัยที่ดี เป็นที่รัก

เชื่อสิ ผู้ชายที่ดี จะมองหาผู้หญิงที่รู้ว่าอะไรคือคุณค่า
แล้วเราจะเป็นคนที่มีคุณค่าที่คนๆนึงยอมจ่ายราคาแสนแพงเพื่อได้เรามา
(*ราคาแสนแพงในที่นี้หมายถึง เช่นยอมตามยอมง้อ กลัวเสียเราไป ยอมสละบางสิ่งที่ค่อนข้างสำคัญเพื่อใช้เวลากับเรา)

เจ็บได้ เศร้าได้ แต่อย่าให้นาน ชีวิตคนเราไม่ได้ยาวนัก รีบรักตัวเองให้มากๆ สู้ๆนะ
เชิ่ดใส่ สะบัดบ๊อบเลย!!!