เมื่อก่อน มีผู้ชายอยู่คนนึงครับ ผู้ชายคนนั้นเขามีแฟนแล้วเขาก็แอบคุยกับเธอมาตลอด  (ตอนนั้นผมกับแฟนยังไม่ได้เป็นอะไรกันครับ)
เธอมักจะมาเล่าให้ผมฟัง(ในฐานะเพื่อน) ว่าเธอไม่ชอบเลยที่ไอ้คนนี้มันมาเกาะแกะ เพราะผู้ชายคนนั้นอ้างคุยในฐานะเพื่อน และเธอผมก็ให้ได้แค่ความเป็นเพื่อนจริงๆ
แต่จากที่เธอเล่าให้ผมฟัง ไอ้นั้นมันคิดมากกว่าเพื่อนแน่นอน มีการมาบอก "เธอคือเมียหลวง ส่วนที่อยู่ที่บ้านคือเมียน้อย" เธอเล่าให้ผมฟังทุกอย่าง แต่ก็คุยกัน เพราะไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว

พอมาถึงตอนนี้ครับ ผมและแฟนก็ได้ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว
และก่อนหน้านั้น เรื่องมันแดงเพราะเมียของไอ้ผู้ชายคนนั้น มันจับได้ว่า มันแอบมาคุยกับแฟนผม
ตอนนั้นผมดีใจมากครับ เพราะจะได้เลิกติดต่อกันเสียที แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ไอ้นั่นขอโทษที่เป็นต้นเหตุ ผมนึกว่าเขาจะเลิกยุ่งกับแฟนผมแล้ว
แต่ที่ไหนได้ครับ เขายังมาเม้นหน้าเฟส ตามปกติ ผมจึงแชทเฟสไปบอกว่า "ที่ผ่านมาแฟนผมเดือดร้อนเพราะคุณยังไม่พออีกเหรอ  ผมว่าคุณเลิกยุ่งกับเธอเถอะ"
เขาตอบกลับมาว่า "คนเป็นเพื่อนคุยกันไม่ได้เหรอ"
ใช่ครับ พวกเขายังคงติดต่อกันในฐานะเพื่อน ผมเองก็ทำได้แค่พยายามเข้าใจ

มาถึงวันนี้ครับ วันที่ผมและแฟนบอกเลิกกัน
เพราะผู้ชายคนนั้นโทรมา และมาทวงคำสัญญาในตอนนั้น ที่เขาและเธอคุยกันและรับปากกันเอาไว้ว่า จะเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการตอบแทนอะไรสักอย่างผมไม่ได้ถามอะไรมากกว่านี้
ตอนแรกๆผมก็พยายามเข้าใจเธอนะครับ ผมก็เลยเสนอไปว่า งั้นมื้อนั้นผมเลี้ยงเอง ผมจะโอนเงินให้ แล้วชวนเพื่อนๆมาหลายๆคน เพื่อหลีกเลี่ยงการที่คนสองคนจะไปกินกันสองต่อสอง
(ผมกับแฟนอยู่กันละที่ครับ แฟนอยู่เชียงใหม่ ผมอยู่กรุงเทพ นานๆเจอกันที)

เหมือนจะตกลงกันได้ เพราะแฟนผมก็ยอม

ในเมื่อตกลงกันได้แล้ว คงไม่มีเรื่องอะไรให้ผิดใจกันอีก
ผมเลยถามแบบลองเชิงดูว่า แล้วถ้าแบบนี้ ถ้าผมไม่ยอมให้ไป มันจะเกิดอะไรขึ้น?
ผมลองถามไปว่า แล้วถ้ากลับกัน ถ้าผมไม่ยอมให้ไปหละ เธอจะเลือกทำอะไร?
ระหว่าง "1.ทำตามที่รับปากกับเขา" หรือ 2.บอกเขาไปว่า "ผมไม่ให้ไป"

เธอเลือก "ข้อแรก" ครับ

ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เพราะยังไงผมก็ยอมให้เขาไปอยู่แล้ว เพราะผมพยายามเข้าใจเขา
แต่พอมาคุยเรื่องของการ"ถูกให้ความสำคัญ" ผมกลับรู้สึกว่า เขาแคร์ควาารู้สึกผมน้อยไปหน่อยนะ

ผมก็เลยสอนๆเข้านะ คิดว่าน่าจะปรับได้ เพราะถ้าให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผมคงต้องเป็นฝ่ายยอมไปซะทุกครั้ง
แต่เขากลับมาด่าผมว่า "ผมไม่เข้าใจเขาเลย"

ก็เลยตัดสินใจเลิกกันเลยครับ ผมทำถูกมั้ยครับ
ปล.ผมรักเธอนะ ผมเป็นห่วงเธอ ผมกลัวเธอเอานิสัยนี้ไปใช้กับคนอื่น ผมกลัวคนอื่นจะทนเธอไม่ได้  ผมไม่อยากทิ้งเธอไปเลย
ผมยังพอจะมีหวังกลับไปแก้ไข้อะไรได้อีกมั้ยครับ