เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน2ปี แฟนเคยแต่งงานแล้วมีลูกกับแฟนเก่า1คน ซึ่งแฟนเราก้อบอกเราว่าต้องส่งเสียลูก ทุกเดือนซึ่งตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เราเป็นคนจัดการเรื่องเงินโอนเงินให้ลูกเค้าทุกเดือนๆละหกพันบาทค่ะ เรามีความสุขกันดีทะเลาะกันบ้าง แต่เดวก้อดีกันงานบ้านทุกอย่างเราทำให้เห็นใจว่าเค้าทำงานหนักเหนื่อย เราทำงานออฟฟิศหยุดเสาอาทิตย์หยุดก้อทำงานบ้านทั้งวันตกเย็นก้อไปขายของบ้างบางอาทิตย์ เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ เราทะเลาะกับแฟนรุนแรงถึงขั้นเลิกกัน เมื่อคืนนี้เหตุผลก้อคือ เค้ารับลูกมานอนด้วยที่บ้านทุกอาทิตย์ ตอนแรกเราก้อไม่ได้ว่าไม่สนใจอะไร หลังๆเราเริ่มรุ้สึกว่าเราเหนื่อย เราไม่มีเวลาส่วนตัว ตื่นเช้ามาวันอาทิตย์ เราต้องตื่นเช้ากว่าเดิมหาข้าวหาน้ำ ทำโน่นทำนี่ให้ลูก แต่เราไม่เคยรุ้สึกเกลียดไม่เคยรุ้สึกว่าไม่ชอบ เราเลยบอกเค้าว่าขอสักอาทิตย์ได้มั้ย ไม่รับลูกมาเราเหนื่อย เราอยากพัก (เค้าเพิ่งรับลูกมานอนด้วยเดือนมิ.ย.แล้วก้อรับมาทุกอาทิตวันเสานี้ก้อจะไปรับมาอีก)เค้าบอกเราว่า เราไม่รักลูกเค้า เราไม่ชอบลูกเค้า ถ้าเป็นแบบนี้เราก้ออยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว เค้าจะหาคนที่เข้าใจเค้า เราก้อเลยบอกว่า มันไม่ใช่แบบนั้น เราเหนื่อย ขอาักอาทิตย์ไม่ได้เหรอ ก่อนหน้านี้ไม่รับมาทำไมถึงอยู่ได้ เค้าบอกเราว่ามันไม่ใช่เหตุผลที่เราจะเอามาอ้างเราไม่ชอบลูกเค้า อย่าพูดอะไรอีกเลยยอ่งพูดยิ่งแย่ เราฟังแล้วหัวใจเราพังค่ะ เราผิด เราเลยถามเค้าว่า เคยรุ้สึกแคร์กันบ้างมั้ยเรื่องลูกกับเรื่องเรามันคนละเรื่องเค้าบอกว่าแต่ก่อนแคร์นะ ตอนนี้เริ่มรุ้สึกว่าเราไม่ชอบลูกเค้า เราเสียใจค่ะ เราก้อเลยบอกว่าเลือกที่สบายใจที่สุดแล้วกัน เค้าบอกเราว่าเค้าขอเลือกคนที่เจ้าใจเค้าแล้วก็รักลูกเค้า สรุปก้อคือเราต่างคนต่างอยู่ หมายถึงเค้าอยากเลิกกับเรา
สรุปคือเราผิดใช่มั่ย เราใจแคบใช่มั่ย