ตอนที่ 793: เสือและสุนัข

ปกตอนเป็นรูปช็อปเปอร์ที่แยกตัวเท็นกุ พิน็อคคิโอ กับอุซปไม่ออก

- ขณะที่ฟูจิโทระกำลังก้มหัวอยู่ ราชาริคุก็บอกให้เขายกหัวขึ้น
- ฟูจิโทระบอกว่าเขาไม่รังเกียจเลยที่จะให้ทั่วโลกเห็นเขาในสภาพเช่นนี้ สิ่งสำคัญคือการให้พวกเขาได้รับรู้ความจริง
- ถ้าเป็นเพราะพวกผมที่ปล่อยให้โจรสลัดเป็นผู้ปลดปล่อยอาณาจักรแห่งนี้ สิ่งที่ถูกต้องคือพวกเราต้องร้องขอความยุติธรรมงั้นหรือ?
   ชัยชนะเป็นของพวกโจรสลัด นักรบ และประชาชนของประเทศนี้ต่างหาก

- ไครอสสดุดีนักรบเผ่าทอนทอตตาและให้พวกเขากระจายกำลังกันไปยังพระราชวังเพื่อช่วยพระราชาออกมา

- ริคุรู้ว่าพวกทหารเรือตอนนี้อยู่ในสถานะที่คับขัน และเขาสั่งให้แทงค์พาพวกโจรสลัดและนักรบไปหลบกันในพระราชวัง
   (เพื่อที่ทหารเรือจะได้ไม่ต้องจับพวกเขา)

ในขณะเดียวกันที่แมรี่จัวร์

- ซาคาซึกิก็ได้รู้ว่าที่โดฟลามิงโก้ลาออกจากเจ็ดเทพรวมถึงข่าวลวงเป็นคำสั่งของห้าผู้เฒ่า
- เขาถามพวกห้าผู้เฒ่าว่าทำไมทั้งโลกถึงต้องเล่นเกมไปตามความอำเภอใจของโดฟลามิงโก้ และเขาก็ขอไม่ให้พวกเขาทำแบบนี้อีก
- ห้าผู้เฒ่าบอกเขาให้หยุดทำตัวเหมือนเด็กเหลือขอได้แล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการที่ไปทำภารกิจรักษาหน้าของทหารเรือเลย
- พวกเขายกหน้าที่นี้ให้กับพวก CP
- ซาคาซึกิเดาว่าแม้แต่ห้าผู้เฒ่าก็ยังเป็นหุ่นเชิดให้กับพวกเผ่ามังกรฟ้าเลย และพวกเขาก็บอกให้จอมแดงหุบปาก
- ห้าผู้เฒ่าหันโต๊ะมาทางซาคาซึกิ โดยพวกเขาบ่นเรื่องคุซันที่ไปยื่นมือช่วยเหลือพวกหนวดดำ แต่ซาคาซึกิก็ตอบกลับว่าไม่ว่าเจ้าบ้านั่น
  จะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับเขาเลยนับตั้งแต่ที่เขาลาออกจากทหารเรือ

- ในขณะที่การโต้เถียงจะเผ็ดร้อนขึ้น ทหารเรือก็มารายงานถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเดรสโรซ่าถึงเรื่องของลูฟี่กับลอว์ที่โค่นโดฟลามิงโก้ลงได้
   รวมถึงการล่มสลายของเดรสโรซ่า
- พวกห้าผู้เฒ่าบ่นพึมพำ "เจ้าเด็กนั่นอีกแล้วเรอะ"
-
แต่ข่าวไม่ได้จบลงแค่นั้น

ที่ไหนซักแห่งในโลกใหม่...

- จากความพ่ายแพ้ของโจ๊กเกอร์ อาณาจักรไม่สามารถจับอาวุธได้อีก ราชาจำต้องยอมจำนนด้วยความเสียใจ
- พวกทหารในสนามรบต่างดีใจที่สงครามได้จบลงแล้ว ในขณะที่พวกโจรสลัดก็เป็นห่วงเรื่องเงินที่จ่ายให้กับโจ๊กเกอร์ไปแล้ว
- พวกเขารู้ว่าอาวุธยังคงอยู่ในเดรสโรซ่า และพวกเขาต้องการไปปล้นอาวุธที่นั่น แต่ลูกเรือก็บอกให้หยุดเพราะพลเอกยังคงอยู่ในเดรสโรซ่า
- พวกโบรกเกอร์ต่างร้องโวยวายที่ไม่มีสไมล์กับผลปิศาจให้ค้าขายแล้ว และพวกเขาก็กระทืบรูปของหมวกฟางกับลอว์ด้วยความโมโห
- เป็นความผิดของพวกมันทั้งหมด!!!

- ในขณะเดียวกัน เรือของพลโทซึรุก็ล่องอยู่บนมหาสมุทร
- มีใครบางคนกำลังกินแครกเกอร์ข้าวพร้อมพูดว่าโอซึรุเป็นยังไงมั่ง พวกโจรสลัดที่เราไล่ตามกันมานานเป็นปีๆล่ะ
- เธอตอบกลับมาว่า "อ้าาา ตามที่นายสั่งนั่นแหละ" ชัดเลยว่าเขาคือการ์ฟ

- ที่ไหนซักแห่งในเมือง บอนนี่ขโมยพิซซ่าจากหญิงแก่ และกินพิซซ่าด้วยร่างที่ยังเป็นเด็กเล็ก
- เธออ่านหนังสือพิมพ์และบอกแสดงความยินดีกับลูฟี่และลอว์

- ในขณะเดียวกัน อุรุจที่อยู่บนเมฆ ก็กำลังรักษาบาดแผลอยู่ขณะที่มีคนลึกลับปรากฏที่ด้านหลังของเขา

- คาโปเน่บนดาดฟ้าเรือก็พูดถึงข่าวนี้ โดยบอกว่าสหายของเขาทำได้ดีมาก
- เขาสั่งให้คนของเขาทำให้เรื่องนี้แน่ใจเพื่อที่จะได้พาซีซาร์กลับบ้าน
  (เขาเรียกลูฟี่กับลอว์ว่าสหาย รวมถึงยังจะเดินทางไปพาตัวซีซาร์ บางทีลอว์อาจจะติดต่อกับคาโปเน่ในฐานะพันธมิตรหรือเปล่า?)

- พันธมิตรของคิดกำลังทานมื้อเย็นในขณะที่กำลังฟังข่าว
- โดฟลามิงโก้มีความสัมพันธ์ที่เชื่อมแน่นกับไคโด
- ถือว่าเป็นเรื่องดีที่เป้าหมายของพวกเขาไม่ได้มาทับซ้อนกัน คิลเลอร์บอกว่า เป้าหมายของพวกเราคือ แชงค์ผมแดง!

เกาะที่ไหนซักเกาะ

- เดรคบอกสหายของเขาถึงอดีตว่าพ่อของเขาถูกโดฟลามิงโก้ฆ่า แต่เขาก็ไม่ได้ถือโทษโกรธแค้นอะไร
- แต่พวกพ้องของเขาเป็นห่วงข่าวนี้มากกว่าเขาซะอีก พวกเขาต่างตะเกียกตะกายตามหาตัวไคโด
- โจ๊กเกอร์ที่ล่มสลายลง นั่นหมายความว่าพวกเราได้สูญเสียสไมล์แล้ว

- ซาคาซึกิตะโกนใส่อิชโชผ่านแมลงสื่อสาร
- เขาบอกว่าพลเอกควรทราบดีนะว่ามันหมายความว่าอะไรที่ไปยอมรับผิดแบบนั้น ทำไมไม่รายงานเรื่องนี้มาที่ชั้นเป็นคนแรกก่อน?
- อิชโชบอกถ้าเขาทำแบบนั้น คุณก็คงปิดข่าวอีกนั่นแหละ

- อิชโช่นึกถึงบทสนทนากับสโมคเกอร์ก่อนหน้านี้
- สโมคเกอร์บอกพลเอกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในอลาบาสต้า ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะพวกหมวกฟาง อลาบาสต้าก็คงเป็นเดรสโรซ่าแห่งที่สองแน่นอน
- แต่พวกทหารเรือก็ขโมยเครดิตไปจากเขาและก็ปิดข่าว สโมคเกอร์เสียใจที่ไม่มีอำนาจไปหยุดเรื่องแบบนั้นได้

- ในขณะเดียวกัน สโมคเกอร์ที่อยู่ในโรงพยาบาลก็กำลังอ่านหนังสือพิมพ์
- ทาชิกิพูดถึงสิ่งที่ฟูจิโทระแก้แค้นแทนพวกเขาที่อลาบาสต้า
- สโมคเกอร์บอกว่าแม้ถ้าเขามีตำแหน่งเดียวกับพลเอก เขาก็ไม่อาจหยุดเรื่องนี้ได้ เขารู้สึกเบาใจถึงสิ่งที่ฟูจิโทระทำ
- ทาชิกิคิดว่าเขาหิวอยู่ (คำว่า relieved กับ hungry ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงเหมือนกัน) และเธอก็เอามัฟฟินกับกาแฟมาให้พร้อมแล้ว
   สโมคเกอร์จึงเรียกเธอว่าอีบ้า
- เด็กๆจากพังก์ ฮาซาร์ดเข้ามาในห้อง ในขณะที่ทาชิกิก็ดูแลพวกเขาพร้อมบอกว่าอีกไม่กี่วันพวกเขาก็จะถึงมือเวกาพังค์แล้ว

กลับไปที่เดรสโรซ่า

- ซาคาซึกิยอมรับว่ามีอีกหลายทางที่เขาจะปิดข่าวนี้ได้
- อิชโชจึงบอกเขาว่าเขาไม่ต้องการที่จะถูกวางตัวเป็นวีรบุรุษจากคำโกหกคำโต เขาบอกว่ารัฐบาลโลกจำเป็นต้องรับผิดชอบถึงสิ่งที่พวกเขาทำ
- ซาคาซึกิตะโกนใส่ว่าความไว้วางใจและความภาคภูมิใจเป็นเรื่องสำคัญสำหรับทหารเรือ การกระทำอันเห็นแก่ตัวของนายจะต้องแลกมา
   ด้วยกับความน่าเชื่อถือของพวกเราเพื่อความยุติธรรม!
- อิชโชตะโกนกลับว่าถ้าความน่าเชื่อถือสามารถพังลงได้ง่ายแบบนั้น งั้นแปลว่ามันก็ไม่ได้มีอยู่แต่แรกแล้วสิ!

- ซาคาซึกิจึงบอกอิชโชด้วยความโมโหว่านายถูกสั่งห้ามไม่ให้ขึ้นมาเหยียบฐานทัพเรือไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตามจนกว่าจะเอาหัวของลอว์กับ
   หมวกฟางมาได้
- อิชโชจึงตอบกลับไปด้วยความโมโหเช่นกันว่าแน่นอนอยู่แล้วท่าน นั่นล่ะคือสิ่งที่ผมต้องการ

จบตอน

CR: Redon and Aohige at arlongpark