ขอ comment ตามหลักวิชาการนะคะ (เท่าที่ศึกษามานะคะ)

จากที่อ่านๆข้อมูลมา ถ้าแตงโมมีปํญหาทางสุขภาพจิตมาหลายปี เรียกได้ว่าเรื้อรัง จึงยากมากหรือแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหายขาด ยิ่งอายุมากขึ้นเมื่อระดับฮอร์โมนเปลี่ยนแปลง + การทำหน้าที่ของร่างกายเปลี่ยนไป + การเปลี่ยนสถานะบทบาทการงาน สังคม และครอบครัว ก็จะยิ่งทำให้โรครุนแรงขึ้นได้ ดังนั้นคนรอบข้างต้องเข้าใจและทำใจ  


ถ้าแตงโมได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า (depression) จริงๆ ไม่ใช่ปัญหาสุขภาพจิตชนิดอื่น (โรคซึมเศร้า ไม่ใช่มีเฉพาะอาการซึมเศร้า แต่จะมีอาการฉุนเฉียว ความอดทนต่ำ โมโหร้าย ถ้ารุนแรงก็จะแยกตัวและนอนไม่หลับ รับประทานอาหารเปลี่ยนแปลงไป)...ก็จะเกี่ยวข้องกับขาดสารสื่อประสาทในสมองชนิดคือ serotonin...ดังนั้นกาารรักษาหลักคือต้องรับประทานยาหรือใช้ยาปรับระดับสาร serotonin ไปตลอด...แต่ใช้ยานานๆ อาจมีการดื้อยาได้ ก็ต้องปรับเปลี่ยนประเภทและขนาดยากันไป...ปัญหาของยากลุ่มนี้บางตัวทานแล้วทำให้รู้สึกมึนๆ งง คล้ายความคิดไม่โปร่ง ก็จะมีผลทำให้ผู้ป่วยรำคาญและหยุดยาได้...และก็จะเข้าสู่วนลูปคืออาการของโรคก็จะกำเริบ


การใช้ยาช่วยได้แต่คล้ายๆกับปวดหัวก็ทาน paracetamal ประมาณนั้น ไม่ได้แก้ที่สาเหตุ... ปัญาหลักคือคนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่จะมี "ความคิดเชิงลบ หรือการมองโลกแง่ร้าย" ซึ่งจะมีผลโดยตรงต่อการลดระดับของสาร serotonin...ดังนั้นวิธีแก้ตรงจุดจะช่วยได้มาก...การแก้ตรงจุดทำอย่าง? ซึ่งยากมากที่จะทำให้คนกลุ่มนี้มองโลกทางบวกได้ ยกเว้น "แก้ปม ที่เป็นสาเหตุที่เป็นต้นราก ที่ทำให้เกิดโรคนี้ (ซึ่งบางครั้งผู้ป่วยเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรเป็นปมต้นรากของปัญหา  อาจรู้แต่เฉพาะปัจจัยกระตุ้นที่ทำให้กำเริบ)


ปัจจุบันมีการบำบัดวิธีหนึ่งที่ควบคู่กับการใช้ยา... คือการเจาะเข้าไปค้นปัญหาที่อยู่ส่วนลึกในใจ ที่เป็นปมปัญหาต้นรากที่แท้จริง ซึ่งบางคนจำไม่ได้เพราะเป็นเหตุการณ์ตั้งแต่เด็กๆ...หลังจากค้นพบปมสาเหตุ นักบำบัดก็ทำการ "เขี่ยปม" นั้นออกไป และใส่ความคิดทางบวกเข้าไปแทน...วิธีการดังกล่าวเรียกว่า "intrapsychic" ซึ่งช่วยผู้ป่วยได้ตรงประเด็นและช่วยได้มาก...สำหรับคนที่ไม่ใช่กลุ่มเรื้อรังที่รุนแรง อาจหายขาดได้เลย...ปัจจุบัน เมืองไทยมีนักบำบัดแบบ intrapsychic ที่เก่งๆหลายคน (คนกลุ่นี้ก็คือ จิตแพทย์ พยาบาลจิตเวช หรือ นักจิตวิทยา ที่ไปอบรมหรือเรียนเฉพาะสำหรับการทำ intrapsychic)


ถ้าคนรอบตัวแตงโม หรือแตงโมเองเข้ามาอ่าน และสนใจ ก็ลองรักษาแนวทางนี้ดู...แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผู้ป่วยต้องยอมรับความเจ็บป่วยตัวเองและให้ความร่วมมือ ... อย่าลืม "ชีวิตจะดี ก็ด้วยมือเรา (เอง)"


ปล. เราไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญบำบัดทางจิตนะ !! เป็นแค่คนที่พอมีความรู้ทางจิตบำบัดติดตัวบ้างเท่านั้น จึงไม่ต้องหลังไมค์มาปรึกษา แหะ แหะ แหะ