สวัสดีทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้ คือเรามีเรื่องชีวิตรักของตัวเองจะมาแชร์ เริ่มเลยนะ

เราเรียนจบก็เลิกกับแฟนเก่าเลย(ไม่ต้องบรรยายความเลวของมัน)  เวลาผ่านไปร่วมเดือนเราก็เล่นแอพchatแอพนึง แรกๆก็เล่นไปคุยแก้เหงา (ลืมบอกว่าเราอ้วนไม่ค่อยมีความมั่นใจจะซีเรียสและจริงจังกับความรักมาก) เราก็ใช้รูปโปรไฟล์แบบเลือกรูปที่ถ่ายแล้วผอม หน้าตาดูแบ๊วๆ น่ารักๆ ก็มีคนทักมากดไลค์รูปบ้างแต่ส่วนใหญ่เป็นพวกอินเดีย555 เราก็ไม่คุยนะเพราะภาษาอังกฤษเราไม่ได้ดีอะไร เล่นไปสักพักมีญี่ปุ่น มีคนไทย คุยกันจนขอไอดีไลน์ คุยถูกคอเราก็ให้ ไม่ถูกคอเราก็ไม่คุย จนมาเจอกับผู้ชายคนนึงเป็นคนไทย.  เค้ามากดไลค์รูปเราทุกรูป เค้าก็ทักเรามาเราก็ตอบ. เราก็ดูรูปเค้าเออก็หน้าตาดีนะ จำได้ว่าคุยกันจนตี1ตี2 คุยถูกคอมากจนเค้ามาขอไอดีไลน์เราก็ให้แล้วพากันไปคุยต่อที่ไลน์

เราคิดว่าเค้าอายุ27-28ประมาณนี้ ความจริงคือ32. (เราอายุ23) คิดในใจโหยยหน้าเด็กมาก ยิ่งรูปโปรไฟล์ในไล์ยิ่งหน้าเด็กเลยหล่อด้วย เราก็ชอบนะแต่ยังไม่คิดอะไร  ตั้งแต่วันนัเนก็คุยไลน์กันมาตลอด  เราลงคลิปร้องเพลงในไทม์ไลน์เค้าก็ตามไปไลค์ตามไปเม้นทุกสิ่งอย่างในไทม์ไลน์(เค้าไม่เล่นfacebook)  เราก็เริ่มโทรไลน์คุยกัน จนวิดิโอคอล หลังจากนั้นเค้าบอกว่าชอบเรามากกว่าเดิม  จนกระทั่งนัดเจอกัน. นี่เป็นครั้งแรกที่เราทำอะไรแบบนี้รู้สึกตื่นเต้นมาก เค้าจะชอบเราจริงมั้ยเพราะเราอ้วนอะ ตอนนั้นหนัก75-76  ทีนี้ก็ให้เบอกันเราเห็นเค้านะแต่บอกว่าไม่เห็นหาไม่เจอ  ตัวจริงเค้าก็หน้าตาดีแบบที่เห็นในรูปเลย  หลังจากที่นัดเจอกันวันนั้นเค้าก็จีบเรามาอีกตลอดจนตัดสินใจคบกันช่วงปีใหม่  

เริ่มเข้าประเด็นละ พรรณามาเยอะมาก5555


เริ่มคบกันเค้าไปรับไปส่งพูดดีทำดีคือดีทุกอย่างจนเราคิดว่าเออคบคนนี้แล้วเราสบายใจอะ มีความสุขไม่มีเรื่องให้ต้องทะเลาะเลย มีความสุขมากแบบนี้แหละที่เราอยากให้เป็นพ่อของลูก เค้าดีจนหลายๆคนรอบตัวพูดเหมือนกันว่า "เป็นช่วงโปรโมชั่น"  เราก็ยึดมั่นในความรู้สึกเราว่ามันไม่ใช่. เราใกล้ชิดเค้ามากที่สุดเรารู้ดีกว่าใคร. ผ่านไป2-3เดือน  มีผู้หญิงโทรมาตอนนั้นดูหนังอยู่  ก่อนหน้านี้ก็โทร เราก็ออกอาการเลยว่าไม่พอใจ แต่เค้าก็ไม่ได้จะคุยคือรับแล้วต่อว่าไม่ให้โทรมาอีกทำให้เราสบายใจ แต่เราดราม่าไปแล้ว555. หลังจากวันนั้นก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนโทรมาอีก. ที่ดราม่าเพราะเรากลัว เค้าหล่อเค้าหน้าตาดีมีผู้หญิงมาติดมาชอบเค้า. เรามีดีอะไรอ้วนก็อ้วนเด็กกว่าตั้งสิบปี  แต่ก็ผ่านจุดนั้นมาได้ เราไม่ต้องกังวลเรื่องผู้หญิงอีกเลยพูดง่ายๆว่าไว้ใจ. มีแต่เค้าที่คอยเชคโทรศัพท์เรา เชคไลน์เราและก็เคยทะเลาะกันเพราะเราคุยกับผุ้ชาย (บอกก่อนนะว่าไม่ได้คิดอะไร). เค้าขี้หึงมาก พูดง่ายๆว่านิสัยแบบนี้เค้าไม่น่าเป็น ควรจะเป็นผู้หญิงมากกว่า  

ช่วงเริ่มเข้าเดือนที่4 เราทะเลาะกันมากขึ้น เรารู้สึกว่าเค้าเริ่มพูดจาทำร้ายความรู้สึกเรามากขึ้น ไม่แคร์ว่าเราจะคิดยังไง เค้าบอกว่าเค้าพูดไปไม่คิดอะไร แล้วความรู้สึกของเราก็ต้องไม่คิดอะไรด้วยหรอ. หลายครั้งที่ทะเลาะกันเรื่องนี้จนบางทีมานั่งคิด หรือเรางี่เง่าวะ. ก็ไม่นะเป็นแฟนกันมันก็ต้องระวังคำพูดกัน อะไรที่เค้าไม่ชอบเราไม่ทำ อะไรที่เราไม่ชอบที่เราขอเค้ารับปากแต่เค้าทำไม่ได้. หลายครั้งหลายหนตลอดระยะเวลาช่วงเดือนที่4-5  ทะเลาะกันเกือบทุกอาทิตย์ ทะเลาะกันจนเค้าไม่สบาย. เรากับเค้ารักกันมากนะ แต่ก็ยังทะเลาะกัน  เค้าไม่เปิดใจรับรู้ความรู้สึกของเราเลย คิดแต่ว่าสิ่งที่เค้าพูดมันถูกต้องเพราะเค้าเคยผ่านมาก่อนเรา. แต่นี่มันเป็นเรื่องของเราสองคนจะเอาอดีตมาเปรียบเทียบกันได้ยังไง

เราพยายามอธิบายทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดคำพูด มันก็ซ้ำๆเดิมๆ และก็ไม่เข้าสมองเค้าเลย  จนเราท้อตัดสินใจบอกเลิกเค้าเหตุผลเพราะเราเข้ากันไม่ได้. รักกันมากแต่เข้ากันไม่ได้ มันเจ็บมันทรมานมากนะ  เพราะทุกครั้งที่ทะเลาะกันแล้วเราขอเราอธิบายในส่วนของเราเค้ารับปาก แต่พอผ่านไปสักพักเค้าก็ทำเหมือนเดิม. เราก็ไม่รู้จะแก้ไขยังไง เพื่อนบอกว่าเลิกทำไมเค้าดีมากนะ ใช่ดี ดีมากๆจริงๆ เราไม่เคยเจอใครที่รักเราขนาดนี้  แต่ในความรักของเค้าก็สร้างความปวดร้าวให้ใจเราเหมือนกัน  ถ้าจะต้องมาเลิกกันเพราะเรื่องมือที่สาม หรือเพราะคนอื่นเราจะไม่อึดอัดใจขนาดนี้ แต่นี่ต้องเลิกเพราะเราสองคนเอง

เค้าบอกว่าเค้าจะรอเราจนกว่าเราจะมีคนใหม่ นั่นหมายถึงเราไม่รักเค้าแล้ว เค้าถึงจะไปจากเราจริงๆ

เราควรทำยังไงดี  เราก็รักเค้าเราไม่ได้อยากเลิก แต่มันไม่มีทางออกเพราะเราเคลียปัญหานี้กับเค้ามาตลอดแต่ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย  มันยังมีทางออกทางอื่นอีกมั้ย. ToT



อ่านแล้วอาจจะงงๆเพราะรวบรัดตัดตอนมากๆ นี่ก็ยาวมาก ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ