"เจ้าเหมียว" เป็นแมวลายสีส้มธรรมดาๆ มันมาตั้งแต่มันยังไม่โตมาก มาอ้อนขออาหาร
มาหาคนเล่นด้วย เราก็ให้อาหารมันบ้างเล่นกับมันบ้าง จนมันโต..และมีลูก

  เท่าที่เรารู้เจ้าเหมียวมีลูกสามตัว ตัวนึงสีส้มเหมือนแม่มัน ตัวที่สองสีขาวล้วน ตัวที่สามมองยังไงก็วิเชียรมาศชัดๆ
เราเห็นครั้งแรกก็รู้สึกแปลกใจนะ ครอกเดียวกันแต่คนละสีเลย สองตัวแรกไม่นานก็หายจากไป ไม่รู้ไปไหนแต่เราคิดว่าไม่รอด
เหลือแต่เจ้าลูกเหมียวตัวสุดท้าย

  เจ้าลูกเหมียว...แกเป็นแมวสกิลต่ำมากนะ ช้า ไม่ทันคน เมื่อก่อนแกเป็นแมวขี้กลัว ไม่ยอมให้จับ
กว่าเราจะจับได้ต้องตอนแกกินข้าวนั่นล่ะ เห็นแก่กินเนอะ !!55555
  แกได้กินนมแม่จนตัวโตเกือบห้าเดือนได้มั้ง กว่าเจ้าเหมียวจะขู่แล้วไล่แกให้ไปหาที่อยู่ใหม่
แต่แกเลือกอยู่แถวที่นี่ เจ้าเหมียวเลยย้ายอณาจักรไปอีกที่ แล้วมาเยี่ยมเป็นครั้งคราวแทน

  พอแม่แกทิ้งแกไม่เหลือใคร ก็ต้องมาพึ่งมนุษย์อย่างเรา แกเป็นแมวน่ารัก เวลาเล่นกันแกก็จะเก็บเล็บเสมอ
จากขี้กลัวก็กลายเป็นแมวขี้อ้อน พอเราเปิดประตูบ้านปุ๊บก็วิ่งมาหา ทุกวันที่เรากลับจากมหาลัย
แกก็จะนอนรอที่หน้าบ้าน คอยเหมียวๆทักทายเป็นตัวแรก เวลาเจอข้าวถูกใจแกจะร้องโหง่วๆๆๆๆๆ กินอย่างเอร็ดอร่อย

  ถึงแกจะเป็นแมวจร ขออาหารบ้านนู้นบ้านนี้ไปทั่ว แต่แกก็เป็นแมวที่ทุกๆบ้านรักนะ

  เมื่อวานแม่แกมาหา มากินข้าวมือสุดท้ายกับแกด้วย แกยังพยายามวิ่งหาแม่เหมือนเคย แต่ก็ถูกแม่ขู่และตบกลับมา
ตอนกลางคืนแกปีนไปถึงบนหน้าต่างที่ปกติแกไม่เคยขึ้นมาก่อน ทุกคนแปลกใจมาก เราไม่รู้เลยว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย

.......ที่เราเห็นแกตอนแกยังมีชีวิต........

  เช้าวันนี้เราตื่นสาย เราออกมานอกบ้านไม่เจอแกเหมือนเดิม เราก็แปลกใจนะ ทำไมวันนี้แกไม่มา
ตอนเย็นพ่อเรากลับมาเราถึงรู้ว่า แกจากไปแล้ว

  ตอนเช้ามีงูเหลือมตัวใหญ่รัดแกเสียแน่น พ่อเห็นแต่ช่วยอะไรแกไม่ทันแล้ว แกเสียแล้ว ยามจับงูและตัวแกไป ...โดยที่เราไม่รู้เสียด้วยซ้ำ

  ตอนนี้เราเศร้ามาก จุกในอกไปหมด ร้องไม่ออก เจ็บยิ่งกว่าที่พึ่งเลิกกับแฟนมาอีก

  ไปสบายนะลูกเหมียว หลับแล้วฝันดีนะคะ แกยังคงอยู่ในความทรงจำของเราเสมอนะ  รักแกมากๆๆๆๆเลย