คืองี้ ผมมีประสบการณ์ตรงกับการดูแลคนใกล้ชิด สนิทสนม 3 คนที่เคยกินยาฆ่าตัวตาย

คนแรก นี่ประชดแฟน ไม่อยากตายหรอก เลยกินพาราไปเกือบ 50 เม็ด แล้วโทรบอกให้เพื่อนพาไป รพ. ไปล้างท้อง พอหมอรู้ความจริงว่าประชดแฟน ไม่อยากตาย หมอบอกว่า กินพาราเยอะๆแบบนี้ ตับจะวาย ตายช้าๆและค่อยๆตาย ตายแบบทรมาน ถ้าตับวายไปแล้ว ขอเปลี่ยนใจไม่ตายไม่ได้ ต้องตายแน่ๆ

คนที่สองนี่ เป็นน้องที่ทำงาน อันนี้คือ อยากฆ่าตัวตายจริงๆเลยกิน ซาเนค เม็ดสี ม่วงๆ ยานอนหลับนี่แหละ ไป 1 แผง 10 เม็ด ด้วยความที่ว่าเป็นคน ตจว ไม่มีญาติ เราก็เลยต้องไปนอนเฝ้าไข้ น้องมันจะเบลอๆ หลับทั้งวัน 2 วันกว่าๆเลยมั้ง สติ ไม่ค่อยมี ตอบสนองช้าเวลาเราถาม

คนที่ 3 นี่คนแก่ เป็นป้าเราเอง อันนี้ ประชดลูกมั้ง กิน ไดอะซิแพม 5 มก ไป 10+ เม็ด ล้างท้องมา อาการเหมือนกับน้องเราที่กินซาแนคเลย คือ เบลอๆ หลับทั้งวัน 2-3 วันโน่นมั้ง กว่าจะดีขึ้น  แต่ละเคสที่เจอนี่ คือไม่ใช่ปีเดียวกันนะ แต่ในชีวิตนี่เจอเฝ้าไข้คนกินยาฆ่าตัวตายมา 3 เคส

แต่น้องแตงโม นี่ กินยานอนหลับไป 10 เม็ดใช่ไหม ทำไมฟื้นไวจัง ไม่เบลอด้วย สติ ครบ หรือว่าหมอสมัยนี้เก่ง  เลยไม่เบลอไม่ซึมเลย