ก่อนอื่นต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ พอดีผมเพิ่งยืนยันตัวตนได้ และนี้คือกระทู้แรก โดยเล่าเรื่องการ ฺBackpack ของผมเมื่อปี 2012
จาก สังขละบุรีบ้านเกิด เมืองนอน ไป หลวงพระบาง โดยผมขอเริ่มรีวิวจากสนามบินเลยละกัน ผมเลือกสายการบิน นกแอร์ไปลงอุดร

จากดอนเมือง ไปถึงอุดรธานี ใช้เวลา ประมาน 1 ชม.

จากนั้นผมนั่งรถตู้จากสนามบินอุดร ไป ลงที่ บขส.อุดร ค่าโดยสาร 80 บาท  แล้ววไปจองตั๋วรถโดยสารระหว่างประเทศ อุดร - เวียงจันทร์ ค่าโดยสาร 80 บาทครับ

จากอุดรรถมาถึงด่านประมาน 1 ชม. ใจเต้นตุบๆ นึกในใจ กูจะไปถูกไหมเนี้ย


แวะแลนมาร์คของ สปป.ลาวหน่อยเดียวเขาว่ามาไม่ถึง

เนื่องจากปลายทางของผมอยู่ที่หลวงพระบาง เลยไม่รอช้า ตรงไปวังเวียงก่อน เพราะเป็นทางผ่าน เห็นใครๆก็อยากไป
(โรงหมอวังเวียง  ถ้าบ้านเรา ก็โรงพยาบาลวังเวียงประมาณนี้)

เดินเล่นเรื่อยเปื่อย

มื้อแรกที่ลาว สลัดลาว

เช้าๆกับบรรยากาศ ผมจำไม่ได้ว่าโรงแรมนี้ชื่ออะไร วิวสวย ราคา 1000 กว่านิดๆ เพราะไปถึงเย็นมากละ ไม่ได้เดินหาที่พัก

ช่วงที่ผมไปเป็นช่วงหน้าฝน ทำให้แม่น้ำซองเป็นสีเหลืองๆเนื่องจากฝนตกหนัก สมัยก่อนการล่องห่วงยางจะมีบาร์เหล้าเป็นระยะ
ในภาพผมล่องห่วงยางลงมา แวะบาร์เหล้าแถวถ้ำลม ไม่ได้ถ่ายมุมกว้างให้ดู เอาง่ายๆหัวดำน้อยกว่าหัวทอง ในภาพเหมือยคุยกันรู้เรื่อง

ดูจากหน้าเข้าใจมากครับ แต่ก็ถูๆไถ เมาแล้วว่างั้น

เวคบอร์ดฉบับวังเวียงกว่าจะได้เล่นแย่งฝรั่งหัวทองกันยาวทีเดียว

แวะอยู่วังเวียง 1 วัน 1 คืน ได้ กิน เที่ยว เล่น ครบ ถ้าจัง บลูลากูล แต่ไม่ค่อยได้ถ่ายภาพไว้
มาถึงการจากเมืองวังเวียงไปหลวงพระบาง ครั้งแรกกับพวงมาลัยซ้าย ขับแรกก็งงครับ มีเผลอขับเลนซ้ายบ้าง
ยังแอบด่าเขาอยู่ว่าขับรถยังไง ลืมไปว่าไม่ได้อยู่ไทยต้องขับจากวังเวียงไปหลวงพระบางเผลอเลนซ้ายไปหลายรอบ
เดิมทีผมBackpack มาแต่ทำไมมีรถขับ ต้องย้อนสักนิด ผมคุยกับคน สปป.ลาวคนหนึ่งเรื่องการท่องเที่ยวนี้ละผ่านเฟสบุค
ซึงเขาก็อาสาว่า ถ้าผมไปเที่ยวที่ลาว เขาจะเป็นไกด์ให้


ลืมแนะนำครับไกด์อาสาที่กล่าวไว้ครับ

แล้วการเดินทางก็พบอุปสรรค อยู่สังขละบุรีบนดอย ขับรถ 4x4 มานักต่อนัก ดันขับถมาติดดินภูเขาสไลด์ตัว เนื่องจากหน้าฝน
ทำรถติดยาว รถที่ผมขับเป็นต้นเหตุ เลยทำให้รถไปมาไม่ได้ ติดยาวกว่าสองชั่วโมง จึงมีรถประมานว่าทางหลววงบ้านเขาเอาแบ็ค
โฮมาดึงขึ้นให้ ท่ามกลางเสียงดีใจของรถอีกหลายร้อยคัน ไปครั้งแรกต้องสร้างอะไรไว้ให้คนจดจำทีเดียว เกือบถอดใจไม่ไปหลวง
พระบางแล้ว ผมมัวแต่ขับรถไม่ทันถ่ายภาพวิวถนน หากใครเคยไปคงนึกภาพออก ทางค่อนข้างเล็ก สลับกับขึ้นเขาลงห้วย
นานๆกว่าจะพบบ้านคน วิวสวยแต่วังเวง

แล้วก็มาถึงจนได้ขับรถเป็นวันระยะทางแค่ 200 กว่ากิโล

วัดภายในพระราชวังเก่า ก่อนทางขึ้นพระธาตุภูสี

น้ำตกตาดกวางสี หน้าฝนน้ำเยอะ


น้ำตกตาดแซ่


ทางข้ึนพระธาตุภูสี

คิดว่าจะบินกลับสังขละบุรีสักหน่อย นึกถึงขากลับแล้วเหนื่อย