>>> เมื่อ ความ รัก ออน ไลน์
ไม่ได้ง่ายดายหรือยากลำบากไปกว่าการแสวงหาความรักในโลกแห่งความจริง
ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาเลยแม้แต่น้อยมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากชีวิตจริงเราจะบอกได้ในทันทีที่เราเดินสวนกับใครซักคน และรู้สึกสะดุดตา
สะดุดความรู้สึกกับใครคนนั้นไหมว่าคนคนนั้น คือ คนที่ใช่...คือใครบางคนที่เราตามหาหรือคือคนที่เรามั่นใจว่า
จะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขาแน่นอน...หากเรายังมีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหว วาบหวาม
เป็นตัวบงการ เราคงมีสติพอที่จะรู้ว่า
เราไม่มีทางยืนยันได้แน่ชัด ว่าคนที่เราคิดว่าเขาอาจใช่คนที่เรารอคอย คือ คนที่จะร่วมชีวิต
กับเราจนกว่าเราจะได้เรียนรู้และพิสูจน์คนคนนั้นอย่างชัดเจนก่อน
>>>>>>การแลกเปลี่ยนทางความคิดกับคนพิเศษซักคนที่ออนไลน์มาพบกัน
อาจเริ่มต้นขึ้นอย่างเปิดเผยและง่ายดาย
ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมาอาจมีมนต์ขลัง จนทำให้หัวใจ
ของเราผูกมัดด้วยจินตนาการงดงามของภาพฝันในอุดมคติ
แต่เราจะด่วนสรุปได้อย่างไงว่า..นั่นคือ..ความรัก.จนกว่าเราจะก้าวออกมาจากโลกแห่งความฝันของเรา
เพื่อมาพบกับความเป็นจริงที่คนคนนั้นเป็นอยู่
การปล่อยให้ตัวเองผูกพันกับจินตนาการจนอารมณ์และความรู้สึกเตลิดไปไกล
มีแต่จะทำให้เราต้องพบกับความผิดหวังและปวดร้าวหากภาพฝันนั้นไม่เป็นไปอย่างที่เราคิด ความรักไม่อาจเริ่มต้นระหว่างคนแปลกหน้า
และไม่ว่าเราจะออนไลน์คุยกับเขายาวนานนับปีด้วยความรุ้สึกคุ้นเคย
เปิดเผยเพียงไรกำแพงแห่งความแปลกหน้าก็ไม่มีวันพังทลายลง จริงมั้ย??
จนกว่าเราและเขาจะได้พบกันในโลกแห่งความเป็นจริง รักแท้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดายบนโลกสับสนใบนี้
และยิ่งไม่อาจค้นพบได้ง่ายดายในโลกที่มองไม่เห็น ความรักต้องการการเรียนรู้และเข้าใจอย่างลึกซึ้งระหว่างคนสองคน
ความรักคือการรู้จักเพื่อที่จะยอมรับตัวตนของกันและกันอย่างแท้จริง
>หากเรากำลังคิดว่า เรามีความรักหรือเจ็บปวดกับคนพิเศษซักคนที่ออนไลน์มาพบกันประจำทุกวัน
ทั้งที่เราไม่เคยได้ยินเสียง ในครั้งแรกไม่เคยเห็นหน้า
และไม่เคยแม้แต่จะรับรู้ความจริงว่าเขาเป็นอย่างไรเมื่อใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติ
หรือเพียงแต่หลงรักภาพอุดมคติที่ตัวเอง เป็นคนสร้างขึ้นมา
ก็คือการพาเขาก้าวออกมาจากโลกแห่งจินตนาการใบนั้นเพื่อมาพบปะกันในชีวิตจริง
จำไว้ว่า..หนึ่งปีที่คุยกันในอินเตอร์เนต โทรศัพท์...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้ากันจริงๆ
เมื่อเราพบเขา เราจะได้รับคำตอบกับตัวเองชัดเจนว่าเขาคือคนที่เราสมควรเรียนรู้และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่ สีหน้า แววตา
และภาษาท่าทางอื่นๆๆของเขา คือสิ่งที่จะทำให้เรารู้ชัดเจนได้มากกว่าตัวหนังสือ ที่อ่อนหวานห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา
หรือเสียงทางโทรศัพท์ว่าเขาคือเพื่อนที่จริงใจและต้องการผูกพันกับเราอย่างจริงจัง
หรือเพียงแต่ต้องการหลอกล่อให้คุณตกหลุมพรางความเชี่ยวชาญทางภาษาเพื่อความสนุกในเกม
หรือผลประโยชน์ทางเซ๊กส์ หากเรารู้ตัวว่าเราเป็นหนึ่งที่อ่อนไหว เชื่อคนง่าย
และมองโลกในแง่ดีเกินไปก็จงอย่าใช้หัวใจในการตัดสินและรับรู้ตัวหนังสือที่ส่งผ่านมาทางอินเตอร์เนต
และจงใช้สมองในการอ่านทุกตัวอักษรอย่างมีสติ
"จงใช้สมองดูแลหัวใจของเราเองและจงใช้หัวใจเพื่อดูแลหัวใจดวงอื่นๆที่ออนไลน์มาพบกับเรา.......
หากเราเป็นคนหนึ่งที่กำลังออนไลน์เพื่อค้นหารักแท้"
#ที่อยากถามจริงๆคือ.......
เพื่อนๆเคยมั้ย ได้คุยกับใครสักคนที่เราไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า หรือเจอกันจริงๆแบบตัวเป็นๆสักครั้ง
ได้แต่แชทคุยกันผ่านตัวหนังสือ หรือคุยกันทางโทรศัพท์เกือบทุกวัน ทำให้เรารู้สึกผูกพันโดยไม่รู้ตัว
จนกลายเป็นความรัก
>>>>มีใครเคยเจอเรื่องราวประมาณนี้มั่ง มาแชร์ให้ฟังหน่อยสิ ว่าเป็นยังไงกันบ้าง ^_ู^
บางคู่เดทแรกต่างคนต่างหายเลยปะ รึว่าบางคู่ก็คบกันได้นานแค่ไหนคะ เห็นบางคู่โชคดีแต่งงานกัน
ก็มีแต่เราน่ะ ลึกๆ กลัวจะไปรักเค้าจริงๆ กลัวว่าเค้าจะไม่โสดจริงและไม่ได้จีบเราคนเดียว
เฮ้อ.. อออ !! เครียดๆๆๆ จังเนอะ เอาไงดีนะเรา
เคยมั้ย? ได้คุยกับใครสักคนที่เราไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่รู้สึกผูกพัน
ไม่ได้ง่ายดายหรือยากลำบากไปกว่าการแสวงหาความรักในโลกแห่งความจริง
ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาเลยแม้แต่น้อยมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากชีวิตจริงเราจะบอกได้ในทันทีที่เราเดินสวนกับใครซักคน และรู้สึกสะดุดตา
สะดุดความรู้สึกกับใครคนนั้นไหมว่าคนคนนั้น คือ คนที่ใช่...คือใครบางคนที่เราตามหาหรือคือคนที่เรามั่นใจว่า
จะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขาแน่นอน...หากเรายังมีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหว วาบหวาม
เป็นตัวบงการ เราคงมีสติพอที่จะรู้ว่า
เราไม่มีทางยืนยันได้แน่ชัด ว่าคนที่เราคิดว่าเขาอาจใช่คนที่เรารอคอย คือ คนที่จะร่วมชีวิต
กับเราจนกว่าเราจะได้เรียนรู้และพิสูจน์คนคนนั้นอย่างชัดเจนก่อน
>>>>>>การแลกเปลี่ยนทางความคิดกับคนพิเศษซักคนที่ออนไลน์มาพบกัน
อาจเริ่มต้นขึ้นอย่างเปิดเผยและง่ายดาย
ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมาอาจมีมนต์ขลัง จนทำให้หัวใจ
แต่เราจะด่วนสรุปได้อย่างไงว่า..นั่นคือ..ความรัก.จนกว่าเราจะก้าวออกมาจากโลกแห่งความฝันของเรา
เพื่อมาพบกับความเป็นจริงที่คนคนนั้นเป็นอยู่
การปล่อยให้ตัวเองผูกพันกับจินตนาการจนอารมณ์และความรู้สึกเตลิดไปไกล
มีแต่จะทำให้เราต้องพบกับความผิดหวังและปวดร้าวหากภาพฝันนั้นไม่เป็นไปอย่างที่เราคิด ความรักไม่อาจเริ่มต้นระหว่างคนแปลกหน้า
และไม่ว่าเราจะออนไลน์คุยกับเขายาวนานนับปีด้วยความรุ้สึกคุ้นเคย
เปิดเผยเพียงไรกำแพงแห่งความแปลกหน้าก็ไม่มีวันพังทลายลง จริงมั้ย??
จนกว่าเราและเขาจะได้พบกันในโลกแห่งความเป็นจริง รักแท้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดายบนโลกสับสนใบนี้
และยิ่งไม่อาจค้นพบได้ง่ายดายในโลกที่มองไม่เห็น ความรักต้องการการเรียนรู้และเข้าใจอย่างลึกซึ้งระหว่างคนสองคน
ความรักคือการรู้จักเพื่อที่จะยอมรับตัวตนของกันและกันอย่างแท้จริง
>หากเรากำลังคิดว่า เรามีความรักหรือเจ็บปวดกับคนพิเศษซักคนที่ออนไลน์มาพบกันประจำทุกวัน
ทั้งที่เราไม่เคยได้ยินเสียง ในครั้งแรกไม่เคยเห็นหน้า
และไม่เคยแม้แต่จะรับรู้ความจริงว่าเขาเป็นอย่างไรเมื่อใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติ
หรือเพียงแต่หลงรักภาพอุดมคติที่ตัวเอง เป็นคนสร้างขึ้นมา
ก็คือการพาเขาก้าวออกมาจากโลกแห่งจินตนาการใบนั้นเพื่อมาพบปะกันในชีวิตจริง
จำไว้ว่า..หนึ่งปีที่คุยกันในอินเตอร์เนต โทรศัพท์...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้ากันจริงๆ
เมื่อเราพบเขา เราจะได้รับคำตอบกับตัวเองชัดเจนว่าเขาคือคนที่เราสมควรเรียนรู้และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่ สีหน้า แววตา
และภาษาท่าทางอื่นๆๆของเขา คือสิ่งที่จะทำให้เรารู้ชัดเจนได้มากกว่าตัวหนังสือ ที่อ่อนหวานห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา
หรือเสียงทางโทรศัพท์ว่าเขาคือเพื่อนที่จริงใจและต้องการผูกพันกับเราอย่างจริงจัง
หรือเพียงแต่ต้องการหลอกล่อให้คุณตกหลุมพรางความเชี่ยวชาญทางภาษาเพื่อความสนุกในเกม
หรือผลประโยชน์ทางเซ๊กส์ หากเรารู้ตัวว่าเราเป็นหนึ่งที่อ่อนไหว เชื่อคนง่าย
และมองโลกในแง่ดีเกินไปก็จงอย่าใช้หัวใจในการตัดสินและรับรู้ตัวหนังสือที่ส่งผ่านมาทางอินเตอร์เนต
และจงใช้สมองในการอ่านทุกตัวอักษรอย่างมีสติ
"จงใช้สมองดูแลหัวใจของเราเองและจงใช้หัวใจเพื่อดูแลหัวใจดวงอื่นๆที่ออนไลน์มาพบกับเรา.......
หากเราเป็นคนหนึ่งที่กำลังออนไลน์เพื่อค้นหารักแท้"
#ที่อยากถามจริงๆคือ.......
เพื่อนๆเคยมั้ย ได้คุยกับใครสักคนที่เราไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า หรือเจอกันจริงๆแบบตัวเป็นๆสักครั้ง
ได้แต่แชทคุยกันผ่านตัวหนังสือ หรือคุยกันทางโทรศัพท์เกือบทุกวัน ทำให้เรารู้สึกผูกพันโดยไม่รู้ตัว
จนกลายเป็นความรัก
>>>>มีใครเคยเจอเรื่องราวประมาณนี้มั่ง มาแชร์ให้ฟังหน่อยสิ ว่าเป็นยังไงกันบ้าง ^_ู^
บางคู่เดทแรกต่างคนต่างหายเลยปะ รึว่าบางคู่ก็คบกันได้นานแค่ไหนคะ เห็นบางคู่โชคดีแต่งงานกัน
ก็มีแต่เราน่ะ ลึกๆ กลัวจะไปรักเค้าจริงๆ กลัวว่าเค้าจะไม่โสดจริงและไม่ได้จีบเราคนเดียว
เฮ้อ.. อออ !! เครียดๆๆๆ จังเนอะ เอาไงดีนะเรา