ขอระบายหน่อยนะคะ แต่คิดว่าคงหาวิธีแก้ไขยาก เพราะน้องชาย 17 แล้ว หรือพฤติกรรมเหล่านี้สำหรับคนอื่นอาจปกติไม่ถือสาก็ได้
หรืออาจเพราะเราคิดเล็กคิดน้อยคิดมากเกินไป
น้องชายเราก็มีข้อดีนะคะ ไม่ได้เป็นเด็กเกเรมาก เป็นเด็กเรียนดี หน้าตาดี
แต่ที่เราแอนตี้ละทนไม่ไหวคือวันนี้คะ ความสกปรก ไม่รักษาของ เก็บของไม่เป็นที่
คือน้องเราเขาจะมีห้องแต่งตัวใช่ไหมคะ คือเลิกเรียนมา เราก็อุตส่าห์เอาตระกร้าผ้า ไปวางในห้องให้แล้ว แต่คือไม่แม่นหรือตาบอดค่ะ ผ้าจะกองระเนระนาดข้างล่างไม่เลยลงตระกร้า เผลอๆกางเกงมาอยู่ราวบันไดของนอก คือแบบแม่ไม่เคยว่าน้องนะ นอกจากใช้เราไปทำความสะอาด
เราก็โตแล้วนะ จบมหาลัยละ คือเราก็เป็นผู้ใหญ่พอเรากะไม่ได้บ่นไรแต่คือ บ้างวันตอนเย็นมาเราเหนื่อยมากเลย หิวก็หิว ตาจะปิดแล้ว แต่แบบน้องชายก็ทำบ้านรกคือแบบ...เข้าบ้านมา...นี่โต๊ะคอม หรือสงครามซากทหารม่าม่า ซากกองรบเลย์ ส่วนคุณน้องชายนั่งเล่นเกมส์เสื้อไม่ใส่แล้วแบบมองหน้าเรา แล้วแบบยืนซองขนมให้แบบเอาพวกนี้ไปทิ้งให้หน่อยสิ อะไรแบบเนี่ย เราก็แบบ ไม่มีตีนหรอ มันก็บอกเกมส์ออนไลด์โว้ยยยstopไม่ได้ ลุกไม่ได้ คือแบบ เราก็คือช่างมันเหอะ เราเดินผ่านเลย แต่แบบแม่ก็มา แบบว่านี่ทำไมไม่เก็บให้น้องหน่อย คือตาเราโบ๋มากอ่า ละไอ้ที่กองตรงหน้าคือแบบไม่ใช่น้อยๆ เราก็ว่าเราเหนื่อยแล้ว แม่เก็บสิ ลูกรักแม่นี่เราคือแบบไม่ไปชั้นบนละ นอนโซฟาให้เห็นตรงนั้นแหละว่ากูจะตายแล้ว
แม่แบบป้าแย้มมาเลย ทำยังกะน้องเราเป็นไอ้ยงยุทธ กอดนะแบบว่า ไปเรียนมาเหนื่อยๆพี่มันก็ไม่เห็นใจน้อง
ตลกคะ แหมมมทำงานมาก็เหนื่อยเหมือนกัน
แต่ยอมใจอ่าน้องเราเรียนเก่งไง แม่รัก ขี้อ้อน เราหรอ เป็นคนใช้ไปสิ เงินส่งมันเรียนก็เงินเราเนี่ยแหละ
แต่แบบพอแม่ให้ท้ายน้องก็ไม่ค่อยเกรงใจเราคือแบบ บ้างทีเราซื้อของมาแพงนะ หูฟังไรงี้น้องคือแบบหยิบไปใช้เลย เราก็ไม่ว่าหรอก คือใช้ได้นะ แต่แบบน้องเราไม่เคยเก็บใช้เสร็จปาทิ้งลงแถวนั้นแหละเราต้องตามเก็บ ละมันก็หยิบไปใช้อีก เป็นวงจรอุบาทแบบนี้อยู่ร่ำไป
อยากได้อะไร น้องชายทำเป็นแบบหยิ่งใส่เรานะ ไม่ขอเราไปขอแม่ ละแม่มาขอใครละ???ลงท้ายก็เราไง
คือแบบ เราเป็นคนไม่พูดไง ไม่เคยแบบวีนแบบกํไม่ไหวแล้ว คือแบบมันต้องไหว บ้างทีนะเราก็แบบเหนื่อยมากเลย เผลอๆตอนเย็นเรายังต้องเป็นคนทำกับข้าวอีก
ซึ่งน้องเราก็แบบช่วยบ้างนะ ช่วยมากินวัตถุดิบ-*-หรือมาแบบอันนี้ไม่กินนะ อันนี้ห้ามใส่ เราก็อือๆพยักหน้าไป สุดท้ายก็เทหมดนั้นแหละ
เสื้อผ้าน้องเราหรอ ก็เราซักให้ไงคือแบบบ้างทีคือผ้าขาวชุดนักเรียนอ่าคะจะไม่ซักรวมกะเครื่องละคือต้องซักมือละแม่แบบนั่งซักไรงี้ ละแบบไม่รู้เป็นคนดีทำไม แม่แบบกลัวปวดหลังไง วันหยุดเราก็ซักให้ เราเคยบอกแม่นะ ว่าให้มันซักเอง มันโตเป็นควายแล้ว แม่ก็บอกว่าไม่ได้น้องเป็น ผช คือแบบผช ซักผ้าไม่ได้หรอ ซักผ้าแล้วจะเป็นตุ๊ดรึไง
ตากผ้าเก็บผ้าทั้งหมดเราไง ล้วนๆ เราอยากลองนะไม่ทำไรเลยให้มันใส่เสื้อเหม็นไปเรียน ใส่เสื้อยับๆไปเที่ยว แต่แบบคือแม่จะแบบไม่ได้ไม่ยอม เผลอๆว่าเราใจร้ายไม่รักน้องเราคิดคำพูดโน้มน้าวให้ไอ้เด็กบ้านั้นทำไม่ได้หรอก แม่เราก็แบบเฮ้ออออ
ในบ้านมีเรากะพ่อที่ทำงาน กะยายที่แบบต็องๆวันๆเดินหาแว่นตาทั้งๆที่เอาห้อยคออยู่คือแบบน่ารักอ่า คือยายเป็นอะไรที่coolสุดในบ้าน แบบมีปัญหากันยายก็จะยิ้มเหมือนอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
คือบ้านนี้เราไม่มีกองหนุนเลย แบบว่าตอนนี้คือเหนื่อยจริงๆ
เราเคยจะคิดจะย้ายออกไปอยู่กะแฟนนะ เพราะเขาซื้อบ้านไว้แล้ว แต่แบบเราคิดไม่ออกเลยบ้านเราจะพังแค่ไหนคือหรือเราอาจคิดผิดนะที่อยู่บ้าน
นี่ขนาดเราจะไปเที่ยวกะแฟน2ต่อ2 แม่ยังบอกพาน้องไปด้วยสิ มันก็ทำหน้าดี้ด้าอยากไปคือแบบ...กูไม่อยากเอาไป!!!เราเลยแบบเงียบไว้ ถ้าไปคือไม่บอกใคร ไปเลย
เฮ้ออออออออออออคือเราควรพูดแบบไหน แบบที่บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ขุ่นว่าแบบทำแบบนี้แบบนั้นได้ไหมน้องรัก หรือควรพูดแรงๆควายทำเองสิ เก็บห้องซักผ้าตากผ้ารีดผ้าเองสิวะ เก็บของเป็นที่สิวะ แบบนี้
เรากลัวผลลัพธ์มากเลย พลาดมานี่เผลอๆทุกเช้าอาจได้ส่งมันไปโรงเรียน เหอะๆ
ระบาย ทนพฤติกรรมน้องชายไม่ไหว
หรืออาจเพราะเราคิดเล็กคิดน้อยคิดมากเกินไป
น้องชายเราก็มีข้อดีนะคะ ไม่ได้เป็นเด็กเกเรมาก เป็นเด็กเรียนดี หน้าตาดี
แต่ที่เราแอนตี้ละทนไม่ไหวคือวันนี้คะ ความสกปรก ไม่รักษาของ เก็บของไม่เป็นที่
คือน้องเราเขาจะมีห้องแต่งตัวใช่ไหมคะ คือเลิกเรียนมา เราก็อุตส่าห์เอาตระกร้าผ้า ไปวางในห้องให้แล้ว แต่คือไม่แม่นหรือตาบอดค่ะ ผ้าจะกองระเนระนาดข้างล่างไม่เลยลงตระกร้า เผลอๆกางเกงมาอยู่ราวบันไดของนอก คือแบบแม่ไม่เคยว่าน้องนะ นอกจากใช้เราไปทำความสะอาด
เราก็โตแล้วนะ จบมหาลัยละ คือเราก็เป็นผู้ใหญ่พอเรากะไม่ได้บ่นไรแต่คือ บ้างวันตอนเย็นมาเราเหนื่อยมากเลย หิวก็หิว ตาจะปิดแล้ว แต่แบบน้องชายก็ทำบ้านรกคือแบบ...เข้าบ้านมา...นี่โต๊ะคอม หรือสงครามซากทหารม่าม่า ซากกองรบเลย์ ส่วนคุณน้องชายนั่งเล่นเกมส์เสื้อไม่ใส่แล้วแบบมองหน้าเรา แล้วแบบยืนซองขนมให้แบบเอาพวกนี้ไปทิ้งให้หน่อยสิ อะไรแบบเนี่ย เราก็แบบ ไม่มีตีนหรอ มันก็บอกเกมส์ออนไลด์โว้ยยยstopไม่ได้ ลุกไม่ได้ คือแบบ เราก็คือช่างมันเหอะ เราเดินผ่านเลย แต่แบบแม่ก็มา แบบว่านี่ทำไมไม่เก็บให้น้องหน่อย คือตาเราโบ๋มากอ่า ละไอ้ที่กองตรงหน้าคือแบบไม่ใช่น้อยๆ เราก็ว่าเราเหนื่อยแล้ว แม่เก็บสิ ลูกรักแม่นี่เราคือแบบไม่ไปชั้นบนละ นอนโซฟาให้เห็นตรงนั้นแหละว่ากูจะตายแล้ว
แม่แบบป้าแย้มมาเลย ทำยังกะน้องเราเป็นไอ้ยงยุทธ กอดนะแบบว่า ไปเรียนมาเหนื่อยๆพี่มันก็ไม่เห็นใจน้อง
ตลกคะ แหมมมทำงานมาก็เหนื่อยเหมือนกัน
แต่ยอมใจอ่าน้องเราเรียนเก่งไง แม่รัก ขี้อ้อน เราหรอ เป็นคนใช้ไปสิ เงินส่งมันเรียนก็เงินเราเนี่ยแหละ
แต่แบบพอแม่ให้ท้ายน้องก็ไม่ค่อยเกรงใจเราคือแบบ บ้างทีเราซื้อของมาแพงนะ หูฟังไรงี้น้องคือแบบหยิบไปใช้เลย เราก็ไม่ว่าหรอก คือใช้ได้นะ แต่แบบน้องเราไม่เคยเก็บใช้เสร็จปาทิ้งลงแถวนั้นแหละเราต้องตามเก็บ ละมันก็หยิบไปใช้อีก เป็นวงจรอุบาทแบบนี้อยู่ร่ำไป
อยากได้อะไร น้องชายทำเป็นแบบหยิ่งใส่เรานะ ไม่ขอเราไปขอแม่ ละแม่มาขอใครละ???ลงท้ายก็เราไง
คือแบบ เราเป็นคนไม่พูดไง ไม่เคยแบบวีนแบบกํไม่ไหวแล้ว คือแบบมันต้องไหว บ้างทีนะเราก็แบบเหนื่อยมากเลย เผลอๆตอนเย็นเรายังต้องเป็นคนทำกับข้าวอีก
ซึ่งน้องเราก็แบบช่วยบ้างนะ ช่วยมากินวัตถุดิบ-*-หรือมาแบบอันนี้ไม่กินนะ อันนี้ห้ามใส่ เราก็อือๆพยักหน้าไป สุดท้ายก็เทหมดนั้นแหละ
เสื้อผ้าน้องเราหรอ ก็เราซักให้ไงคือแบบบ้างทีคือผ้าขาวชุดนักเรียนอ่าคะจะไม่ซักรวมกะเครื่องละคือต้องซักมือละแม่แบบนั่งซักไรงี้ ละแบบไม่รู้เป็นคนดีทำไม แม่แบบกลัวปวดหลังไง วันหยุดเราก็ซักให้ เราเคยบอกแม่นะ ว่าให้มันซักเอง มันโตเป็นควายแล้ว แม่ก็บอกว่าไม่ได้น้องเป็น ผช คือแบบผช ซักผ้าไม่ได้หรอ ซักผ้าแล้วจะเป็นตุ๊ดรึไง
ตากผ้าเก็บผ้าทั้งหมดเราไง ล้วนๆ เราอยากลองนะไม่ทำไรเลยให้มันใส่เสื้อเหม็นไปเรียน ใส่เสื้อยับๆไปเที่ยว แต่แบบคือแม่จะแบบไม่ได้ไม่ยอม เผลอๆว่าเราใจร้ายไม่รักน้องเราคิดคำพูดโน้มน้าวให้ไอ้เด็กบ้านั้นทำไม่ได้หรอก แม่เราก็แบบเฮ้ออออ
ในบ้านมีเรากะพ่อที่ทำงาน กะยายที่แบบต็องๆวันๆเดินหาแว่นตาทั้งๆที่เอาห้อยคออยู่คือแบบน่ารักอ่า คือยายเป็นอะไรที่coolสุดในบ้าน แบบมีปัญหากันยายก็จะยิ้มเหมือนอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
คือบ้านนี้เราไม่มีกองหนุนเลย แบบว่าตอนนี้คือเหนื่อยจริงๆ
เราเคยจะคิดจะย้ายออกไปอยู่กะแฟนนะ เพราะเขาซื้อบ้านไว้แล้ว แต่แบบเราคิดไม่ออกเลยบ้านเราจะพังแค่ไหนคือหรือเราอาจคิดผิดนะที่อยู่บ้าน
นี่ขนาดเราจะไปเที่ยวกะแฟน2ต่อ2 แม่ยังบอกพาน้องไปด้วยสิ มันก็ทำหน้าดี้ด้าอยากไปคือแบบ...กูไม่อยากเอาไป!!!เราเลยแบบเงียบไว้ ถ้าไปคือไม่บอกใคร ไปเลย
เฮ้ออออออออออออคือเราควรพูดแบบไหน แบบที่บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ขุ่นว่าแบบทำแบบนี้แบบนั้นได้ไหมน้องรัก หรือควรพูดแรงๆควายทำเองสิ เก็บห้องซักผ้าตากผ้ารีดผ้าเองสิวะ เก็บของเป็นที่สิวะ แบบนี้
เรากลัวผลลัพธ์มากเลย พลาดมานี่เผลอๆทุกเช้าอาจได้ส่งมันไปโรงเรียน เหอะๆ