ถ้าจีนไม่ได้เป็นเผด็จการ ( คอมมิวนิสต์ก็เป็นเผด็จการประเภทหนึ่ง ) ประเทศจีนก็พินาศครับ

ในแผ่นดินจงหยวนไม่ได้มีแต่ชาวฮั่น ( ภาษาหนังกำลังภายในชอบเรียกแบบนี้ ) นะครับ ยังมีชนเผ่าอีกเพียบ

นับแต่โบราณถึงปัจจุบัน จักรวรรดิจีนต้องคอยกำราบปราบปรามชนเผ่าต่างๆ ให้อ่อนน้อมยอมรับการปกครองของจีนตลอดเวลา สมัยใดที่ส่วนกลางเข้มแข็ง ปกครองได้ดี ประชาชนมีความสุข ก็ไม่มีใครคิดกบฏ แต่ถ้าสมัยใดส่วนกลางอ่อนแอ ผู้ปกครองเป็นทรราช ประชาชนอดอยากยากแค้น ชนเผ่าก็ดีและขุนศึกหัวเมืองไกลต่างๆ ก็ดี ย่อมจะฉวยโอกาสแข็งข้อขอแยกดินแดน

ชาวฮั่นเรียนรู้จากประวัติศาสตร์นับพันปีของตน จึงบริหารจักรวรรดิแห่งนี้แบบที่ไม่มีใครเหมือน คือการเมืองแบบเผด็จการ มีแบ่งอำนาจให้ท้องถิ่นบ้าง แต่ส่วนใหญ่ยังรวมศูนย์อยู่กับส่วนกลาง แต่เศรษฐกิจแบบทุนนิยม ส่งเสริมอาชีพทางช่างฝีมือและการค้าขาย สร้างความมั่งคั่งให้กับประเทศได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ ( เศรษฐกิจจีนใกล้แซงสหรัฐอเมริกาแล้วนะครับ ขณะที่ด้านการทหารนี่เบอร์ 2 ของโลกเลย )

เราคนไทย ประเทศที่หลอมรวมชนเผ่าต่างๆ เป็นไทยเดียวได้แล้ว ทำให้ถึงเป็นประชาธิปไตยก็ไม่ค่อยมีใครอยากแยกประเทศ เวลามองดูจีน ก็อาจจะรู้สึกแปลกๆ เสียหน่อย แต่ต้องเข้าใจเขาครับ จีนเขาไม่ได้มีนโยบายเปลี่ยนทุกเผ่าเป็นชาวฮั่น เหมือนอย่างที่ไทยเราเปลี่ยนทุกเผ่าเป็นชาวสยาม

ทางเดียวที่จะสั่นคลองจักรวรรดิจีน คือต้องเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่อดอยากยากแค้นน่ะครับ ( การล้มราชวงศ์ของจีน ทุกยุคสมัยก็ด้วยสาเหตุนี้ทั้งสิ้น ) ซึ่งยุคนี้และในอนาคตอันใกล้ เชื่อว่าคงไม่มีโอกาสได้เห็นแน่ๆ

ปล.พม่าก็เช่นกัน ใช้โมเดลจีนเลย แต่ปัญหาคือชนชั้นปกครองพม่า ไม่สามารถทำให้คนพม่าตลอดจนชนเผ่าต่างๆ อยู่ดีกินดีได้แบบจีน เลยวุ่นวายจนถึงทุกวันนี้