เรื่องมีอยู่ว่า...
ฉันเรียนและเป็นคนชอบผู้ ช เก่ง ฉลาด และมีรุ่นพี่ร่วมคลาสคอยสอนแนะนำและหยิบยื่นชีทเสมอจนเรารู้สึกอยากทำความรู้จักให้มากขึ้น ด้วยนิสัยเราเป็นคนสนุกถ้าอยุ่กับเพื่อนที่สนิทๆเลยพูดเล่นๆกับเพื่อนว่าชอบ ก้สนุกสนาน กันไป ในการพักหลังคลาสเรียน จนรุ่นพี่คนนี้ก้เริ่มชวนเราไปกินข้าวแต่เราก้ไม่ได้ไปหรอกนะ เพราะแค่อยากรู้จักให้มากขึ้นแค่นั้นส่วนเรื่อวอื่นที่พูดในวงเพื่อนก้สนุกสนานตามประสาเรา จนกระทั้งมี ผู้ ญ ในห้องจืดๆหน้าจืดๆมาตามติดพี่คนนี้เราเลยไม่รับความช่วยเหลือจากรุ่นพี่คนนั้นอีก และคิดว่าไม่อยากสานต่อเพราะเราก้ไม่ได้ประทับใจอะไรมากต่แค่รู้สึกอยากรู้จักพี่เค้ามีน้ำใจแต่ผู้ ญ คนนี้ก้รู้นะว่ารุ่นพี่ชอบเราด้วยความที่เราอยากรู้ เลยตีห่างวางเฉย นิ่ง ไม่สนใจ มองเป็นอากาศและแล้วตามที่เราคิด รุ่นพี่ก้ไปกินข้าว และแอบคุยลับๆกับผู้ ญ หน้าจืดคนนั้น เราเลยรู้ว่าผู้ ช คนนี้ลังเล ไม่แน่นอน หัวใจไม่มั่นคง ฉาบฉวย เลยไม่อยากรู้จักมากกว่านี้อีกแล้ว จนตอนนี้เค้าเป็นแฟนกันนักกันแต่รุ่นพี่คนนี้ก้ยังแอบมองเราและพยายามทุกๆอย่างเพื่อจีบต่อเราเลยมอง 2 คนนี้เป็นอากาศอีกครั้ง แต่เราเสียความรู้สึกตรง ผู้ ญ หน้าจืดรู้ทั้งรู้แต่ก้พยายาม ก้นอยส์นะนอยส์ผู้ ญ คนนี้ เฮ้ออออ ส่วนรุ่นพี่เราเฉยๆนะ แต่ที่นอยส์ก้คิดว่าเพื่อนคลาสเดียวกันไม่เกรงใจกันเลย จนวันนี้ปกติเรานิ่งๆแต่วันนี้พูดไปว่า เพื่อนสนิทๆหรือเพื่อนๆที่เป็นเพื่อนเรานะถ้ารู้เราอยากรู้จักใครจะไม่คิดคุยหรือคิดไปสนิทหรอก ส่วนผู้ ญ หน้าจืดก้สวนเรากลับ ว่า ผู้ ญ บางคนนี่แปลกชอบอ่อย แต่งตัวท่าทาง แต่เราก้ฟังนะแต่ก้นิ่งอยากให้มันจบ แต่ในใจเราก้คิด บุคลิกเราเป็นสาวทันสมัย เรียนเก่ง แต่งตัวตามสมัย แต่งหน้า แต่เราก้เรียนดีไม่เคยตก ไม่เคยเรียนแล้วซ่อมและไม่เคยหักหลังเพื่อนไม่ว่าจะสนิทถ้ารู้จักแล้วรู้ว่ามันไม่ควรไม่เหมาะเราก้ไม่ทำ เราผิดมากรึไง เราไม่ได้เสียความรู้สึกเรื่องพี่ผู้ ช คนนั่นแต่เสียความรู้สึกผู้ ญ หน้าจืดที่เรียบร้อย เฮ้อออออ...