สวัสดีครับ ชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกของผม ผมขอยืมไอดีจากเพื่อนครับเพราะว่าพยายามสมัครหลายครั้งแล้ว แต่ว่ามันยากมาก ผมไม่ค่อยเก่งเรื่องเทคโนโลยีอะไรแบบนี้เท่าไหร่ ผมแค่อยากแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตของตัวเองสักครั้ง เนื่องในโอกาสครบรอบวันสำคัญของผม
ใช่ครับ วันครบรอบแต่งงาน
คิดเสียว่าอ่านเพลินๆไป นะครับ หากมีอะไรผิดพลาดประการใด ผมขอยกความผิดนั้นให้เจ้าของไอดีไปเลย หลังไมค์ไปตำหนิกันได้เต็มที่ 55555 ล้อเล่นครับ ^^
ผมอายุ 36 แล้วครับ แต่ว่าจุดเปลี่ยนของชีวิตผมเริ่มต้นตอนที่อายุ 33 ปี สำหรับผู้ชายอะไรจะมาเปลี่ยนการดำเนินชีวิตได้เท่าผู้หญิงล่ะครับ
เริ่มต้นเล่าเลยก็แล้วกัน... อ้อ... สำหรับเพื่อนๆผู้หญิงโสดควรมีหมอนสักใบนะครับ ส่วนที่ไม่โสดอนุญาตให้ลากแขนคนข้างๆมาจิกได้
ผมเป็นคนไม่หล่อและยังปากร้าย... อันนี้พวกเพื่อนมันบอกนะ แถมบอกว่าผมยังค่อนข้างจะหน้าตาน่ากลัว สักนิด ผมชอบไว้หนวดไว้เครา แต่ถ้าเมื่อไหร่เดินลากอีแตะออกไปหน้าบ้านเมื่อไหร่ แล้วคนแถวนั้นดึงลูกดึงหลานหนีห่างๆ เมื่อนั้นผมจะเริ่มโกนหนวดครับ
ผมมีพี่สาวคนหนึ่ง แกเป็นหม้าย และมีลูกติดครับ ส่วนผมก็ทำงานแบบที่ว่า นานๆจะได้กลับบ้านครั้งหนึ่ง
ผมมันคนไม่ชอบอยู่กับที่ครับ เป็นพวกชีพจรลงเท้า เลยไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถมีลูกมีเมียอย่างเพื่อนคนอื่นเขาได้ แต่ว่า ไม่คิดนะครับ ว่าวันหนึ่งผมจะเปลี่ยนใจ แทบไม่อยากไปไหนอีก
จุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงของชีวิต มันเริ่มที่หลานผมครับ วันนั้นพี่สาวผมไม่อยู่ นัยว่านางมีธุระปะปังอะไรสักอย่าง เลยไปรับหลานไม่ได้ อธิบายนิดนะครับ หลานผมอายุ 3 ขวบครึ่งครับ แกอยู่โรงเรียนเตรียมอนุบาลเอกชนที่หนึ่ง ก็ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ เวลาเลิกเรียนราวๆ บ่ายสองโมงครึ่งประมาณนี้ล่ะ
ผมว่างเลยไปรับแก แต่ว่าตอนนั้นพี่สาวเอารถไป ทิ้งไว้แต่จักรยานคันนึง สี... ชมพูแปร๋นๆ ผมเลยต้องใช้ไอ้นี่ล่ะ ไปรับหลานที่โรงเรียน นึกภาพตามนะครับ จักรยานสีชมพู(หน้าตาไม่เหมือนณเดช) อย่าได้คิดปั่นเด็ดขาด
ผู้ชายหัวฟูๆ หนวดเคราเยอะๆ หน้าโหดๆ ใส่เสื้อกล้ามกางเกงบอลขากว้างๆให้ลมโกรกได้ ... สดชื่น ... เข้าเรื่องต่อ
ผมปั่นจักรยานไปโรงเรียนหลาน มันอยู่ตรงปากซอย ห่างจากหมู่บ้านจัดสรรที่บ้านพี่สาวอยู่ราวๆ สี่กิโลเมตรน่าจะได้นะ พอไปถึงก็ มียาม มีครู มีเด็ก คือผู้ปกครองคนอื่นมารับลูกรับหลานมันก็ไม่แปลก ครูก็เรียกน้องๆออกมา อะไรแบบนี้ แต่พอผมไป... ครูงี้ถอยหลังเข้าประตูโรงเรียนเลย
จำได้ว่าตอนนั้นยังไม่ทันคิดอะไร ลืมไปว่าสภาพหน้าตาเราเป็นยังไง ผมก็แจ้งไปว่ามารับน้อง...... แทนคุณแม่
แน่นอนครับ... โรงเรียนไม่ให้เด็กออกมา
(ไว้มาต่อนะครับ...)
เมื่อผู้ชายเถื่อนๆอย่างผม จีบสาวเรียบร้อยจอมระเบียบ ความต่างที่ต้องทำให้มันไปด้วยกันให้ได้
ใช่ครับ วันครบรอบแต่งงาน
คิดเสียว่าอ่านเพลินๆไป นะครับ หากมีอะไรผิดพลาดประการใด ผมขอยกความผิดนั้นให้เจ้าของไอดีไปเลย หลังไมค์ไปตำหนิกันได้เต็มที่ 55555 ล้อเล่นครับ ^^
ผมอายุ 36 แล้วครับ แต่ว่าจุดเปลี่ยนของชีวิตผมเริ่มต้นตอนที่อายุ 33 ปี สำหรับผู้ชายอะไรจะมาเปลี่ยนการดำเนินชีวิตได้เท่าผู้หญิงล่ะครับ
เริ่มต้นเล่าเลยก็แล้วกัน... อ้อ... สำหรับเพื่อนๆผู้หญิงโสดควรมีหมอนสักใบนะครับ ส่วนที่ไม่โสดอนุญาตให้ลากแขนคนข้างๆมาจิกได้
ผมเป็นคนไม่หล่อและยังปากร้าย... อันนี้พวกเพื่อนมันบอกนะ แถมบอกว่าผมยังค่อนข้างจะหน้าตาน่ากลัว สักนิด ผมชอบไว้หนวดไว้เครา แต่ถ้าเมื่อไหร่เดินลากอีแตะออกไปหน้าบ้านเมื่อไหร่ แล้วคนแถวนั้นดึงลูกดึงหลานหนีห่างๆ เมื่อนั้นผมจะเริ่มโกนหนวดครับ
ผมมีพี่สาวคนหนึ่ง แกเป็นหม้าย และมีลูกติดครับ ส่วนผมก็ทำงานแบบที่ว่า นานๆจะได้กลับบ้านครั้งหนึ่ง
ผมมันคนไม่ชอบอยู่กับที่ครับ เป็นพวกชีพจรลงเท้า เลยไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถมีลูกมีเมียอย่างเพื่อนคนอื่นเขาได้ แต่ว่า ไม่คิดนะครับ ว่าวันหนึ่งผมจะเปลี่ยนใจ แทบไม่อยากไปไหนอีก
จุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงของชีวิต มันเริ่มที่หลานผมครับ วันนั้นพี่สาวผมไม่อยู่ นัยว่านางมีธุระปะปังอะไรสักอย่าง เลยไปรับหลานไม่ได้ อธิบายนิดนะครับ หลานผมอายุ 3 ขวบครึ่งครับ แกอยู่โรงเรียนเตรียมอนุบาลเอกชนที่หนึ่ง ก็ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ เวลาเลิกเรียนราวๆ บ่ายสองโมงครึ่งประมาณนี้ล่ะ
ผมว่างเลยไปรับแก แต่ว่าตอนนั้นพี่สาวเอารถไป ทิ้งไว้แต่จักรยานคันนึง สี... ชมพูแปร๋นๆ ผมเลยต้องใช้ไอ้นี่ล่ะ ไปรับหลานที่โรงเรียน นึกภาพตามนะครับ จักรยานสีชมพู(หน้าตาไม่เหมือนณเดช) อย่าได้คิดปั่นเด็ดขาด
ผู้ชายหัวฟูๆ หนวดเคราเยอะๆ หน้าโหดๆ ใส่เสื้อกล้ามกางเกงบอลขากว้างๆให้ลมโกรกได้ ... สดชื่น ... เข้าเรื่องต่อ
ผมปั่นจักรยานไปโรงเรียนหลาน มันอยู่ตรงปากซอย ห่างจากหมู่บ้านจัดสรรที่บ้านพี่สาวอยู่ราวๆ สี่กิโลเมตรน่าจะได้นะ พอไปถึงก็ มียาม มีครู มีเด็ก คือผู้ปกครองคนอื่นมารับลูกรับหลานมันก็ไม่แปลก ครูก็เรียกน้องๆออกมา อะไรแบบนี้ แต่พอผมไป... ครูงี้ถอยหลังเข้าประตูโรงเรียนเลย
จำได้ว่าตอนนั้นยังไม่ทันคิดอะไร ลืมไปว่าสภาพหน้าตาเราเป็นยังไง ผมก็แจ้งไปว่ามารับน้อง...... แทนคุณแม่
แน่นอนครับ... โรงเรียนไม่ให้เด็กออกมา
(ไว้มาต่อนะครับ...)