สวัสดีค่ะ ชื่อ น้ำมนต์น่ะค่ะ อายุ 24 ปีค่ะ มนต์กับแฟนคบกันมา 4 ปี อายุห่างกัน 2 ปีค่ะ แฟนมนต์เป็นวิศวกรค่ะ ส่วนมนต์เป็นนักเคมี เราไม่ค่อยว่างเจอกันเท่าไหร่แต่เราก็โทหากันทุกวันน่ะค่ะ และเมื่อต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมาพี่เขาต้องไปทำงานที่ญี่ปุ่นเป็นเวลา 1 ปี ตอนรู้ทีแรกแทบทรุดเลยค่ะ เพราะถ้าไปนี่หมายความว่าเราจะไม่ได้คุยกันเลย 1 ปี เพราะพี่เขาไม่เล่นโซเชียลพยายามต่อรองกับเค้าไม่ให้เขาไปเขาก็บอกว่าถ้าไม่ไปตอนนี้ต่อไปก็ต้องไปอยู่ดีแล้วถ้าอีกหน่อยแต่งงานกันต้องไปนี่ไม่แย่กว่านี้หรอเราก็เลยต้องยอมให้เขาไปวันที่ไปส่งเขาที่สนามบินจำได้ว่ายืนกอดกันร้องไห้และพี่เขาก็บอกให้ดูแลตัวเองดีๆ1ปี แปปเดียวเองรอพี่น่ะ เราก็รับปาก นี่ก็ผ่านไปจะ 2 เดือนแล้ว ขอบอกว่าเหงามาก เคยเป็นมั้ยอารมแบบใช้ชีวิตแบบคนโสดแต่ไม่โสดมันแปลกๆทำตัวไม่ถูก ก็ไม่ได้อยู่แบบนี้มา 4 ปีแล้วอ่ะ แล้วช่วงนี้เองก็มีคนเข้ามา ทั้งคนที่เคยจีบเรามาก่อนคนที่ทำงานพอรู้ว่าแฟนไม่อยู่นี่ก็เข้ามาจัง ทำเป็นมาคุย ซื้อโน้นนี่นั่นมาให้ มาพูดแบบว่าสาวญี่ปุ่นน่ารักน๊า ป่านี้แฟนคงไปติดสาวญี่ปุ่นแล้วล่ะไม่ต้องรอหรอก ก็มีแอบคิดแอบหวั่นไหวบ้างน่ะ เพราะเราเองก็ไม่ได้สวยน่ารักอะไรมากมายแล้วอีกอย่างพี่เขาก็เคยบอกอีกว่าชอบแบบน่ารักๆตาโตๆ ก็น่ะจะไม่ให้คิดไงล่ะ แต่ก็ต้องบอกตัวเองว่าไม่ได้น่ะเราต้องหนักแน่น และเชื่อใจเค้า คือเราจะทำไงดีอ่า ใครเคยห่างแฟนแบบนี้บ้าง เราจะบ้าตายอยู่แล้วอ่า การจะอดทนรอใครโดยที่มีคนอื่นเข้ามาตลอดเวลานี่ไม่ง่ายเลยน่ะ
ถ้าคุณต้องห่างกับแฟน 1 ปีเต็มโดยที่ไม่สามารถติดต่อกันได้ คุณจะทำไง