"ถ้าไม่ออกเดินทางแล้วเมื่อไหร่จะพบโลกกว้างซะที"

นี่เป็นการเเบลคแพคครั้งแรกของเรา

ฝากเพื่อนๆติดตามกันด้วยนะคะ รับรองว่าเรื่องราวในทริปนี้อาจทำให้ใครหลายคนคิดที่จะออกเดินทาง เหมือนกันกับเรา

ครั้งแรกประทับใจขนาดนี้ ครั้งต่อๆไปจะประทับใจขนาดไหน

>>ไปเที่ยวแต่ได้อะไรมากกว่าเที่ยวมันเป็นอย่างงี้นี่เอง<<

ความคิดนี้มันโผล่มาหลังจากที่เราเหน็ดเหนื่อยจากการสอบปลายภาค เหนื่อยเกินคำบรรยาย เราอยากไปออกไปแตะขอบฟ้าจริงๆ  บ้าและ 555 เราชอบธรรมชาติอยู่แล้ว ชอบอะไรลุยๆ ชอบอะไรเขียวๆฟ้าๆเห็นแล้วสุขใจ  ดูมีชีวิตชีวา  มีความสงบไม่วุ่นวายเหมือนในเมืองกรุง จริงๆบ้านเราก็อยู่ชนบทนะ มันทำให้เราชอบธรรมชาติ เราเข้ามาเรียนในกทม ก็งี้ละ ดูกทม มันวุ่นวายไปหมดอะเนอะ

เราไม่เคยรู้จักวังเวียงมาก่อนเลย

จนเราได้มาเจอกระทู้นึงในพันทิป เพิ่งรู้ว่า วังเวียงอยู่ประเทศลาว ฝากขอบคุณไปยังกระทู้ ……….

จาก วังเวียง ถึง หลวงพระบาง ความทรงจำระหว่างทางตามทัศนคติของฉัน  

เราเจอกระทู้นี้ในทวิต เป็นกระทู้แรกที่เราได้อ่านเรื่องราวของวังเวียง

คำว่าอยากไปมันมากกว่าความกลัว อยากพาตัวเองไปอยู่ที่นั่น   ความรู้สึกมีแค่นี้ล่ะ

เราโพสในเฟสบุ๊คถามเพื่อนๆ แต่สุดท้ายแล้วมีเราและเพื่อนอีก2คนร่วมทริปไปกับเราด้วย

เมื่อเราคิดว่าจะไปแล้ว ต้องมีพาสปอร์ตไง ไปทำสิคะ

แต่ เราต้องบอกแม่ก่อน นี่เป็นการแบลคแพคของเราเป็นครั้งแรก และไปต่างประเทศซะด้วย ฮ่าๆ แลดูไกลนะ เราพูดกับแม่แค่ว่า หนูจะไปวังเวียงนะ แม่ไม่ต้องเป็นห่วง 20กว่าแล้ว หนูดูแลตัวเองได้สบายมาก (ลองเอาไปใช่ดูก็ได้นะ 555 เผื่อใครที่แม่ไม่ค่อยปล่อย)

เราตัดสินใจไปช่วง 18-22มิ.ย.58