ทุกๆวัน คนทักก่อนเป็นเรา
ทุกๆครั้ง เขาไม่ตอบเราทักซ้ำ
ทุกๆวัย คนโทรหาเป็นเรา
ในบางครั้ง เขาโทรมา เพราะมีเรื่องจำเป็น
ทุกๆครั้งที่ทะเลาะ เขาบอกให้ได้แค่นี้
ทุกๆครั้งคนที่ร้องไห้ คือเรา
เขาหายไป — เราไม่เหงา เราคิดถึง
เขาเจ้าอารมณ์ โมโหแรง
เราขี้งอแง งี่เง่า
ถามว่าไปต่อไหวไหม ไหว
ถามว่าไปต่อได้ไหม ได้
แต่เขาอยากไปไหม ไม่รู้
ไม่ค่อยได้คุย วันวันนึงคุยกันไม่กี่ประโยค
ไม่ค่อยได่เจอ
เราเหมือนแบตจะหมด อยากกอด อยากไปหา
เขาให้เราน้อยไป น้อยกว่าที่หลายๆคู่ให้กัน
หรือเขาให้พอดีแล้ว แต่เรา ขอมากไปเอง?
แบบนี้เรียกจุดอิ่มตัว แบบนี้เรียกว่าพอดี
หรือว่าแบบนี้เรียกว่า เบื่อ?
เขาให้น้อยไป...หรือเราขอมากไป
ทุกๆครั้ง เขาไม่ตอบเราทักซ้ำ
ทุกๆวัย คนโทรหาเป็นเรา
ในบางครั้ง เขาโทรมา เพราะมีเรื่องจำเป็น
ทุกๆครั้งที่ทะเลาะ เขาบอกให้ได้แค่นี้
ทุกๆครั้งคนที่ร้องไห้ คือเรา
เขาหายไป — เราไม่เหงา เราคิดถึง
เขาเจ้าอารมณ์ โมโหแรง
เราขี้งอแง งี่เง่า
ถามว่าไปต่อไหวไหม ไหว
ถามว่าไปต่อได้ไหม ได้
แต่เขาอยากไปไหม ไม่รู้
ไม่ค่อยได้คุย วันวันนึงคุยกันไม่กี่ประโยค
ไม่ค่อยได่เจอ
เราเหมือนแบตจะหมด อยากกอด อยากไปหา
เขาให้เราน้อยไป น้อยกว่าที่หลายๆคู่ให้กัน
หรือเขาให้พอดีแล้ว แต่เรา ขอมากไปเอง?
แบบนี้เรียกจุดอิ่มตัว แบบนี้เรียกว่าพอดี
หรือว่าแบบนี้เรียกว่า เบื่อ?