เราเคยมีความรักตอนเรียน ปวช.อายุ18ปี เมื่อปี2561 กับแฟนที่อายุ14 ม.2 เรากับแฟนเก่าเราอายุห่างกัน4ปี ตอนคบกันไม่เคยมีอะไรกัน เวลาว่างหลังเลิกเรียนเราไปนั่งรอพบแฟนที่หน้าบ้านแฟนทุกสัปดาห์ที่คบกัน ไปเดิน

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ..เราเหงาๆ รู้สึกห่างๆ ยังไงไม่รู้ บางทีเราว่าเราขอยุคน้ดียวดีกว่า ถ้าไม่ได้เจอเค้าละรู้สึกเจ็บปวด ยุคนเดวแบบไม่รู้สึกไรดีกว่าค่ะ เหนื่อยที่จะมีคนรัก จะต้องเอาใจไปผูกไว้กับใคร

ช่วงหลังกระเป๋าตังหาย ถอยรถไปชนเสา ขับรถก้ใจลอย ผ่าไฟแดง นอนไม่หลับในบางครั้ง คิดมาก มาทำงานก้เบลอๆ ขี้หงุดหงิด ไม่อยากจะทำอะไร ดูเหมือนเราจะรักกัน แต่สุดท้ายเราเองระแวงจนไม่มีความสุข กลัวความผิดหวังจ

เคยคิดถึงใครมากๆ แต่ไม่กล้าทักหรือกลับไปคุยกันบ้างมั้ยคะ เพราะก่อนจะไม่ห่างหรือไม่คุยกัน มีปัญหากัน กลัวทักไปแล้วเขาจะไม่อยากคุยกับเราแล้ว เคยมีประสบการณ์แบบนี้กันบ้างมั้ย จัดการตัวเองกันยังไง

เราเคยเจอเคสแบบนี้ น้อง 18 เรียนกศนเล่าให้ฟัง สมัยก่อนเรียนในระบบ พอถูกเพื่อนบลูลี่และแฟนทำร้าย จากเรียนม.ปลายได้ดีและโรงเรียนดัง กลายเป็นต้องเรียนกศน รักษาอาการซึมเศร้า

สวัสดีครับ ... ผมอยากรู้ว่าผมควรจะทำไงให้ออกห่างจากแฟนครับ ไม่ได้เป็นเพราะมีคนใหม่นะครับ แต่เป็นเพราะผมเริ่มมีปัญหาชีวิต ทางครอบครัว และ เรื่องการงานการเงินครับ ผมอายุ 23 ปี ส่วนแฟนอายุ 18 (อาจจะยั

ถ้าเข้าปฏิบัติธรรม 10 วัน เข้าคอร์สของวัดแห่งหนึ่ง พอครบกำหนด เจอแฟน แฟนบอกว่าจะกลับไปอยู่ที่บ้าน เพราะไม่ต้องมีอะไรกัน เขาก็อยู่ได้ เค้าทำหน้านิ่งๆงงๆ บอกค้นพบแล้วว่าไม่ต้องอยู่ด้วยกันก้ได้ อยู่แยกบ้

อยากถามเพื่อนๆว่ามีใครทะเลาะกับแฟนบ่อยๆเรื่องงอแงไม่ได้เจอกัน บ้างคับคือผมเป็น ผช ผมมีเค้าคนเดียวอยู่ห่างกันคับแฟนเรียนอยู่ กทม ผมมาอยู่กับแม่ที่นครปฐม คืออยากเจอเค้าบ้างแต่เค้าไม่มีเวลา เค้าบอกว่าสัง