จบลงไปแล้วกับละคร "ข้าบดินทร์" ช่างตราตรึงใจตั้งแต่วินาทีแรกจนละครได้จบลงจริงๆ
รอคอยละครเรื่องนี้ว่าเมื่อไหร่จะได้ชม รอนานมาก T T  แต่พอออนแอร์ก็ไม่ผิดหวังสมกับการรอคอยจริง ๆ น้ำตาจะไหล
เป็นละครที่ละเมียดละมัยเหลือเกิน ทุกอย่างของละครช่างพิถีพิถันรายละเอียดทุกอย่างทุกตอน ครบรส

บทละคร ไม่ใช่เรื่องชิงรักหักสวาทที่ดูแล้วมีแต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ทั่ว ๆ ไป แต่เป็นการทำให้ได้เห็นความรักของพ่อเหมแม่ลำดวน และความรักที่มีต่อชาติ ความมั่นคงที่มีต่อกัน ความเชื่อใจ ไว้ใจ การเสียสละ และละครเรื่องนี้ไม่ได้ดูไม่ใช่เพียงแค่สนุก แต่ได้ความรู้สอดแทรกอีกมากมาย ที่สำคัญยิ่งดูยิ่งรู้สึกรักชาติและหวงแหนชาติมากขึ้นมากมาย

เสื้อผ้าหน้าผมที่ดูละเมียดละมัยอีกอย่าง ที่ดูสวยงามสมจริง  และแต่ละฉากคือ อลังการ ฉากสู้รบได้อารมณ์ฮึกเหิมตามยิ่งนัก

ตัวละครแต่ละคนยอดเยี่ยมเหลือเกิน ทุกตัวละครในเรื่องนี้ตัวละครน้อยใหญ่ทุกคน ทำให้อินตาม การจัดวางบททุกอย่างช่างลงตัว
และการดำเนินเรื่องเรื่องนี้กะชับดำเนินเรื่องไม่เยินเย้อ ชอบที่บทของพระเอกเวลาเจอเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายของแม่บัวแล้วไม่โง่มีสติ
แต่ก่อนดูละครแล้วต้องมาเพลียกับพระเอกหูเบา เวิ่นเว้อ แต่นี่เพราะความชัดเจนของพ่อเหม และความรักความเชื่อใจของแม่ลำดวน
ทำให้ดูแล้วคือได้ดั่งใจคนดูอย่างดิชั้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

อีกสิ่งที่ลืมไม่ได้ คือเพลงละครเรื่องนี้ ไพเราะมากกกกกกก ปกติเพลงเนื้อหาแบบนี้ไม่ค่อยเปิดฟังซ้ำเท่าไหร่
แต่สำหรับเพลงละครเรื่องนี้เปิดฟังกี่ครั้งไม่เบื่อเลย และฟังทีไรใจมันฮึกเหิมขึ้นมาทุกที

ภาษาในเรื่องนี้ เป็นอีกอย่างทีดิชั้นประทับใจมากกก ทุกวันนี้ยอมรับว่าดูเรื่อง "ข้าบดินทร์" จนติดพูดภาษาแบบในเรื่องบ้าง
ภาษาช่างสวยงามเหลือเกิน ฟังแล้วลื่นหู ไพเราะ ดูละครพิเรียดมาก็มาก แต่เรื่องนี้ดิชั้นกลับรู้สึกอินกับภาษาที่ใช้ในเรื่องนี้
เข้าถึงและรู้สึกรักภาษาไทยของเรามากขึ้นมาก

เพิ่มเติม ดิฉันชอบช้างเรื่องนี้มาก ปกติเป็นคนกลัวช้างมาก
แต่ดูเรื่องนี้คือ ทั้งรักและสงสาร เรื่องนี้นักแสดงคือแสดงดียันช้างจริง ๆ
ยิ่งฉากแม่พังโตเจ็บเจียนตาย ทำเอาแต่โซเชียลแทบแตกเป็นห่วงเป็นใยบ้างร้องไห้เพราะสงสาร
ดูแล้วรักช้างผูกพันกับช้างโดยไม่รู้ตัว

นางเอกเรื่องนี้แมทเป็นอีกคนที่ดิชั้นประทับใจค่ะ ไม่ค่อยดูละครของแมทเท่าไหร่
แต่เพิ่งมาดูเรื่องนี้ ต้องบอกว่าหลงรักมากมาย แมทเก่งมาก สวย อ่อนหวานและฉลาด
ทุกฉากทุกตอนทำให้เชื่อและอินตาม ชื่นชมการแสดงของแมทมากมายค่ะ


และที่ประทับใจมากมายเหลือเกินไม่พูดถึงไม่ได้นั้นคือ เจมส์ มาร์ สำหรับเรื่องนี้ต้องขอตบมือดัง ๆ มากมายเลยจริง ๆ จากตอนแรกมีเสียงวิจารณ์มากมาย
แต่ก็เห็นความตั้งใจของน้องเจมส์แล้วเชื่อว่าน้องทำได้แน่ ๆ แต่พอมาเจอในละครจริง ๆ สิ่งที่คิดว่าเจมส์ มาร์ทำได้นั้น
ทำได้เกินกว่าที่คาดคิดไว้มากมาย ประทับใจไลน์การต่อสู้ของเจมส์ ตั้งแต่เรื่องรณพีร์ และในเรื่องนี้ก็ประทับมากกกกกเช่นกัน
การรำดาบของเจมส์ สวยงามมากกกก การต่อสู้ การแสดงสีหน้าอารมณ์ทุกอย่างทำได้ดีมาก ๆ
แม้ยามอยู่กับแม่ลำดวนคนรักก็ทำให้เชื่อว่ารักสุดหัวใจ และแม้ยามพูดถึงชาติบ้านเมืองก็ทำให้เชื่อว่าเค้ารักชาติบ้านเมืองยิงนัก
ฉากรักไม่ต้องมากมายแต่สามารถทำให้รู้สึกเขินตาม ฉากรบฉากเสียใจ สูญเสีย ทำให้รู้สึกเศร้าหมองและเจ็บปวดตามไปด้วยเช่นกัน
ฝีกมือการแสดงของเจมส์ มาร์ พัฒนามากมาย ต้องขอชื่นชมเจมส์ ที่ไม่เคยหยุดพัฒนาตัวเอง ในด้านต่าง ๆ
เจมส์ มาร์ อาจจะมีละครผ่านมา 2 เรื่อง แต่ฝีมือการแสดงดีมากเหลือเกิน
ใครจะคิดว่าหนุ่มมาดคุณชาย จะมาขี่ช้าง ฟันดาบ ได้ดีเพียงนี้ ขอชื่นชมมากจริง ๆ ค่ะ

ต้องขอบคุณคุณปิ่น คุณหนุ่ม อรรถพร และทีมงานเรื่องนี้ทุกท่าน ที่ทำให้เกิดละครเรื่องนี้ขึ้นมา
ละครเรื่องนี้ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ที่จบลงไป ทำให้คนดูอย่างดิชั้นมีความสุขมาก อิ่มเอมใจ
รู้สึกถึงคุณค่าของคนสมัยก่อนที่พร้อมทำทุกอย่าง ปกป้องและหวงแหนชาติของเราไว้
ทุกอย่างของละครเรื่องนี้ เป็นสิ่งที่ดิชั้นกล้าพูดได้ว่า จะเป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนจดจำไปอีกนาน

ดิชั้นเชื่อว่า เมื่อใดวันนึงถ้าใครพูดถึงว่ามีละครเรื่องใดที่ทรงคุณค่าน่าจดจำ เรื่อง "ข้าบดินทร์" จะเป็นหนึ่งในนั้นที่หลายคนกล่าวถึง
และสำหรับดิชั้นเอง ขอยกให้ "ข้าบดินทร์" เป็นละครยอดเยี่ยมแห่งปี