คือ ดิฉันมีเรื่องจะระบายค่ะ
ตอนนี้ครอบครัวมีกัน 5 คน มีพี่ชาย 2 คน ดิฉันเป็นคนเล็ก พ่อของดิฉันมักจะหาเรื่องทะเลาะกับแม่มาตั้งแต่ดิฉันเล็กๆแล้ว
บางครั้ง พ่อก็จะทำให้พี่คนกลางน้อยใจเป็นประจำ จนพี่คนกลางไม่ชอบขี้หน้าดิฉัน เช่น พูดเปรียบเทียบ แสดงออกอย่างลำเอียง เป็นต้น
พอโตมาก็ยัง แรกๆก็ไม่เท่าไหร่ยังคุยกันเป็นพี่น้องกันได้ พอระยะหลังนี่มีปัญหามากค่ะ
พ่อมักจะพูดยุแยงให้พี่คนโตเกลียดพี่คนกลาง และ พอมีปัญหาในบ้าน พ่อก็จะเอาไปเล่าให้ญาติทางพ่อฟังแบบเสียๆหายๆ จนตอนนี้ญาติทางพ่อมองครอบครัวดิฉันแบบดูถูกไปแล้ว เป็นบ่อยมากค่ะ จนพี่คนโตกับคนกลางไม่ค่อยรักกันเท่าไหร่ ส่วนดิฉันก็พยายามเลี่ยงมาตลอด เช่น เลี่ยงไม่ทะเลาะ แต่พ่อมักจะพูดยุแยงให้ลูกทะเลาะกัน และพ่อก็ไม่เคยห้ามด้วยเวลาทะเลาะกัน กลับนั่งมองแล้วยิ้ม บางทีก็ร่วมวงด้วย ส่วนแม่ก็งงๆและพยายามห้ามแต่ไม่รู้จะพูดยังไง จนสุดท้ายแล้ว พวกเรา 3 คนพี่น้อง แตกคอกันไปเลย โดยเฉพาะพี่คนกลางกับดิฉัน ที่ตัดขาดสายเลือดกันไปแล้ว ไม่ใช่พี่น้องกันแล้วเพราะมันมีเรื่องแบบสุดๆเลยค่ะ ไม่อาจยกโทษให้ได้เลย
ดิฉันไม่เข้าใจทำไมพ่อทำแบบนี้ ตอนนี้ดิฉันก็ยังไม่มั่นคงทางฐานะก็ต้องทนอยู่บ้านต่อ ไม่รู้ทำยังไงค่ะ แล้วตอนนี้พี่คนโตออกไปอยู่กับอาแล้ว พ่อก็ยังหาเรื่องแม่และดิฉันตลอด บางทีพ่อก็จะแสดงความเห็นแก่ตัวออกมาบ่อยมาก จนดิฉันสงสัยว่า เค้าเป็นพ่อของดิฉันจริงๆเหรอ ดิฉันทุกข์ใจและคับแค้นใจมากค่ะ
ปล. ถ้าจะแสดงความคิดเห็น ก็อย่าโลกสวยน่ะค่ะ เพราะมันไม่เกิดประโยชน์
พ่อโรคจิตชอบทำให้ลูกๆทะเลาะกันเอง
ตอนนี้ครอบครัวมีกัน 5 คน มีพี่ชาย 2 คน ดิฉันเป็นคนเล็ก พ่อของดิฉันมักจะหาเรื่องทะเลาะกับแม่มาตั้งแต่ดิฉันเล็กๆแล้ว
บางครั้ง พ่อก็จะทำให้พี่คนกลางน้อยใจเป็นประจำ จนพี่คนกลางไม่ชอบขี้หน้าดิฉัน เช่น พูดเปรียบเทียบ แสดงออกอย่างลำเอียง เป็นต้น
พอโตมาก็ยัง แรกๆก็ไม่เท่าไหร่ยังคุยกันเป็นพี่น้องกันได้ พอระยะหลังนี่มีปัญหามากค่ะ
พ่อมักจะพูดยุแยงให้พี่คนโตเกลียดพี่คนกลาง และ พอมีปัญหาในบ้าน พ่อก็จะเอาไปเล่าให้ญาติทางพ่อฟังแบบเสียๆหายๆ จนตอนนี้ญาติทางพ่อมองครอบครัวดิฉันแบบดูถูกไปแล้ว เป็นบ่อยมากค่ะ จนพี่คนโตกับคนกลางไม่ค่อยรักกันเท่าไหร่ ส่วนดิฉันก็พยายามเลี่ยงมาตลอด เช่น เลี่ยงไม่ทะเลาะ แต่พ่อมักจะพูดยุแยงให้ลูกทะเลาะกัน และพ่อก็ไม่เคยห้ามด้วยเวลาทะเลาะกัน กลับนั่งมองแล้วยิ้ม บางทีก็ร่วมวงด้วย ส่วนแม่ก็งงๆและพยายามห้ามแต่ไม่รู้จะพูดยังไง จนสุดท้ายแล้ว พวกเรา 3 คนพี่น้อง แตกคอกันไปเลย โดยเฉพาะพี่คนกลางกับดิฉัน ที่ตัดขาดสายเลือดกันไปแล้ว ไม่ใช่พี่น้องกันแล้วเพราะมันมีเรื่องแบบสุดๆเลยค่ะ ไม่อาจยกโทษให้ได้เลย
ดิฉันไม่เข้าใจทำไมพ่อทำแบบนี้ ตอนนี้ดิฉันก็ยังไม่มั่นคงทางฐานะก็ต้องทนอยู่บ้านต่อ ไม่รู้ทำยังไงค่ะ แล้วตอนนี้พี่คนโตออกไปอยู่กับอาแล้ว พ่อก็ยังหาเรื่องแม่และดิฉันตลอด บางทีพ่อก็จะแสดงความเห็นแก่ตัวออกมาบ่อยมาก จนดิฉันสงสัยว่า เค้าเป็นพ่อของดิฉันจริงๆเหรอ ดิฉันทุกข์ใจและคับแค้นใจมากค่ะ
ปล. ถ้าจะแสดงความคิดเห็น ก็อย่าโลกสวยน่ะค่ะ เพราะมันไม่เกิดประโยชน์