เกริ่นก่อนเลยนะ..มีใครเคยรู้สึกแบบเราบ้างมั้ย คือเรารู้จักกับแฟนกันมาครึ่งปีซึ่งระหว่างนั้นเราคุยกันมาตลอดจนได้คบกัน แล้วตอนนี้เราคบกันมาได้ครึ่งปี พ่อแม่ของเราทั้งสองฝ่ายทราบมาตลอดจะไปไหนมาไหนทำอะไร เราก็ไปที่บ้านแฟนอยู่บ่อยๆเพราะพ่อเค้าชวนเราไปทานอาหารกัน บางทีเราก็ไปช่วยแฟนทำงานบ้าน หลังจากนั้นเราก้นอนดูหนัง ฟังเพลงกันปกติ แต่ด้วยความที่ครอบครัวแฟนเราเป็นฝรั่ง แฟนเราเป็นลูกครึ่ง เขาจึงไม่ค่อยเซ้นซิทีฟเรื่อง การเดินจับมือ การกอดกัน การจูบกัน อะไรประมาณนี้ แต่ครอบครัวเขาให้เกียรติเรามาก เราแฮปปี้นะเวลาจะไปไหนทำอะไรพ่อเค้าจะชวนเราตลอด คิดถึงเราตลอด เค้าให้ความสำคัญกับเรามากจนเรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเค้าไปแล้ว
เราคิดอยู๋ตลอดนะว่า เราจะคบกันไปได้อีกนานแค่ไหน เราจะรักกันไปถึงเมื่อไหร่ จะมีใครมาเปลี่ยนเรามั้ย เค้าจะไปเจอใครที่ดีกว่า สวยกว่า น่ารักกว่าเรามั้ยคำถามเหล่านี้เราอดคิดไม่ได้ เพราะยิ่งเราห่างกันความกลัวก็เกิดขึ้น ช่วงเดือนที่ผ่านมาเรากับแฟนเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้ง บางทีก็ 2 อาทิตย์ เจอแค่ครั้งเดียวอะไรแบบเนี้ย เรากังวลมากเราก็ลองคุยๆกับแฟนเราแฟนเราก็บอกกับเราให้เรามั่นใจ รักแค่เรา เค้าสัญญาจะไม่ทิ้งเราไปไหน เราก็หายกังวลไปได้บ้าง
แต่ความกลัวมันก็ยังไม่หายไป เพราะวันนี้เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน แต่ความบังเอิญที่ว่าคือ เรามาเรียนพิเศษกับแฟน แล้วพอเราเดินลงมาข้างล่าง เราเจอผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ร้านเบเกอรี่ชั้นล่าง ซึ่งผญ.คนนั้นคือคนที่ทำให้เรามีปัญหากับแฟน เพราะแฟนเราเคยชอบมาหลายปี ตามจีบมาตลอด แต่ผญ.คนนั้นก็ดูเหมือนจะชอบแฟนเราด้วยซ้ำ เพราะดูได้จากแชทที่เค้าคุยกัน แฟนเรากับผญ.คนนั้นคุยกันเหมือนแฟนกัน ใช้คำพูดเหมือนกับที่คุยกับเรา เราเสียใจมากๆปล่อยโฮเลย แต่เมื่อเราเคลียกับแฟนแล้วแฟนเราก็บอกว่าโอเคจะเลิกคุยแล้ว แล้วก็มาขอโทษมาง้อเราที่บ้าน เพราะเราไม่รับโทรศัพท์ไม่ตอบไลน์พอกับบ้านมาก็ไม่เหมือนตอนอยู่ด้วยกันเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดจะเช็คมือถือแฟนอีกเลย เราพยายามที่จะเก็บอารมณ์ และไว้ใจแฟนเรามาตลอด แต่พอมาเจอกันวันนี้แฟนเราเห็น แฟนเราก็เอ่ยชื่อผญคนนั้นมา ทำเรานิ่งไปเลย เราพูดอะไรไม่ออกจริงๆ แฟนเราดูกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก แต่เราก็ไม่พูดอะไรกับแฟนเราเลย เราพยามยามออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด เพราะรู้สึกว่ามันแย่มากแล้วจริงๆ แฟนเราก็มาถามว่าเราเป็นอะไรทำไมเมื่อกี้ยังเล่นกันดีๆอยู่เลย แต่เราก้ยิ้มๆส่งไป แล้วตอนเย็นแฟนเราก็พาเรามาที่ร้านอาหารโดยที่พ่อของเค้าตามมาทีหลังเราก็พูดคุยกันปกติ พอตอนเราจะกลับแฟนเราะมาส่งเราก็บอกไม่เป็นไรเรากลับเอง แต่แฟนเรากลับพูดว่า แกไม่โอเคใช่มั้ย เค้าไม่ทิ้งแกไปไหนเค้ารักแกแค่คนเดียว พร้อมกับลูบหัวแล้วจูบที่หน้าผาก คือน้ำตาเราไหลเลย เราไม่รู้ว่าเราคิดมากไปเองหรือเปล่าที่กลัวแฟนเราจะกลับไปชอบผญคนนั้น เพราะเค้าทั้งสวยกว่า น่ารักกว่า ดีกว่าเราทุกๆอย่าง หรือว่าเราควรปล่อยให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์
รักมากจนกลัวความรู้สึกที่ยังไม่มาถึง
เราคิดอยู๋ตลอดนะว่า เราจะคบกันไปได้อีกนานแค่ไหน เราจะรักกันไปถึงเมื่อไหร่ จะมีใครมาเปลี่ยนเรามั้ย เค้าจะไปเจอใครที่ดีกว่า สวยกว่า น่ารักกว่าเรามั้ยคำถามเหล่านี้เราอดคิดไม่ได้ เพราะยิ่งเราห่างกันความกลัวก็เกิดขึ้น ช่วงเดือนที่ผ่านมาเรากับแฟนเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้ง บางทีก็ 2 อาทิตย์ เจอแค่ครั้งเดียวอะไรแบบเนี้ย เรากังวลมากเราก็ลองคุยๆกับแฟนเราแฟนเราก็บอกกับเราให้เรามั่นใจ รักแค่เรา เค้าสัญญาจะไม่ทิ้งเราไปไหน เราก็หายกังวลไปได้บ้าง
แต่ความกลัวมันก็ยังไม่หายไป เพราะวันนี้เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน แต่ความบังเอิญที่ว่าคือ เรามาเรียนพิเศษกับแฟน แล้วพอเราเดินลงมาข้างล่าง เราเจอผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ร้านเบเกอรี่ชั้นล่าง ซึ่งผญ.คนนั้นคือคนที่ทำให้เรามีปัญหากับแฟน เพราะแฟนเราเคยชอบมาหลายปี ตามจีบมาตลอด แต่ผญ.คนนั้นก็ดูเหมือนจะชอบแฟนเราด้วยซ้ำ เพราะดูได้จากแชทที่เค้าคุยกัน แฟนเรากับผญ.คนนั้นคุยกันเหมือนแฟนกัน ใช้คำพูดเหมือนกับที่คุยกับเรา เราเสียใจมากๆปล่อยโฮเลย แต่เมื่อเราเคลียกับแฟนแล้วแฟนเราก็บอกว่าโอเคจะเลิกคุยแล้ว แล้วก็มาขอโทษมาง้อเราที่บ้าน เพราะเราไม่รับโทรศัพท์ไม่ตอบไลน์พอกับบ้านมาก็ไม่เหมือนตอนอยู่ด้วยกันเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดจะเช็คมือถือแฟนอีกเลย เราพยายามที่จะเก็บอารมณ์ และไว้ใจแฟนเรามาตลอด แต่พอมาเจอกันวันนี้แฟนเราเห็น แฟนเราก็เอ่ยชื่อผญคนนั้นมา ทำเรานิ่งไปเลย เราพูดอะไรไม่ออกจริงๆ แฟนเราดูกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก แต่เราก็ไม่พูดอะไรกับแฟนเราเลย เราพยามยามออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด เพราะรู้สึกว่ามันแย่มากแล้วจริงๆ แฟนเราก็มาถามว่าเราเป็นอะไรทำไมเมื่อกี้ยังเล่นกันดีๆอยู่เลย แต่เราก้ยิ้มๆส่งไป แล้วตอนเย็นแฟนเราก็พาเรามาที่ร้านอาหารโดยที่พ่อของเค้าตามมาทีหลังเราก็พูดคุยกันปกติ พอตอนเราจะกลับแฟนเราะมาส่งเราก็บอกไม่เป็นไรเรากลับเอง แต่แฟนเรากลับพูดว่า แกไม่โอเคใช่มั้ย เค้าไม่ทิ้งแกไปไหนเค้ารักแกแค่คนเดียว พร้อมกับลูบหัวแล้วจูบที่หน้าผาก คือน้ำตาเราไหลเลย เราไม่รู้ว่าเราคิดมากไปเองหรือเปล่าที่กลัวแฟนเราจะกลับไปชอบผญคนนั้น เพราะเค้าทั้งสวยกว่า น่ารักกว่า ดีกว่าเราทุกๆอย่าง หรือว่าเราควรปล่อยให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์