สวัสดีเพื่อนๆ เราอยากปรึกษาและระบายให้ทุกๆคนฟัง เรื่องราวของเราคือ เราเลิกกับแฟนเก่าของเราเพราะแฟนเก่าเรามีผู้หญิงคนอื่น เราเคยไว้ใจมากบอกใครต่อใครเสมอว่าสบายใจเรื่องผู้หญิง ไม่มีปัญหาแน่นอน จนเซ้นของผู้หญิงที่มีมันสังเกตุและก็จับได้ สุดท้ายเราก็แค่คนโง่ที่โดนหลอก สุดท้ายก็มารับฟังแค่คำว่า "เพิ่งรู้ตัวว่ารักสนุก อยากกลับไปเป็นคนดีเมื่อไหร่ก็จะกลับไป" และยิ่งพอเราถอยออกมาเรายิ่งได้เห็นตัวตนนิสัยที่แท้จริงของแฟนเก่าว่ามันแย่มาก พูดถึงผู้หญิงคนอื่นได้แบบหน้าตาเฉย ทั้งๆที่เราก็อยู่ตรงนั้น(เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน) เราก็อดทนและรับฟังและรับรู้ทุกสิ่งอย่าง ในช่วงที่เขาคบกับคนใหม่นั้น เขาก็ยังคอยมาปรึกษาเรา ในเรื่องของแฟนใหม่(เทอคนนั้น) แถมยังคอยบอกว่ารักเราอยู่เสมอ ถ้าย้อนเวลาได้จะไม่ทำ เป็นแบบนี้สักพักแล้วก็ค่อยเบาลง แล้วไม่นานฉันก็มีแฟนใหม่ ในตอนแรกที่ฉันรู้สึก คือ ใช่ คนนี้แหละ คนที่จะไม่มีวันทำให้เราเสียใจ ในระหว่างที่คบกัน ก็ได้เรียนรู้นิสัยของเขา จากตอนแรกเราคิดว่าเขาสุขุม เงียบๆ ผู้ใหญ่ๆ ท่าทางจะเป็นผู้นำให้เราได้ดี แต่พอนานไปกลับตรงกันข้าม นิสัยเหมือนเด็ก เอะอะอะไรก็งอนเรา บางทีก็หึงไม่มีเหตุผล ใช้แต่อารมณ์ จะใช้แต่กำลัง(กับคนที่มาวุ่นวายกับเรา)  และในบางทีกลับไม่สามารถเป็นที่พึ่งที่ดีให้เราได้เลย ไม่สามารถเป็นผู้ใหญ่ให้เราได้ บางทีจะไปไหนทำอะไรก็ต้องเป็นเราที่นำอยู่เสมอๆ ในบางทีผู้หญิงก็ต้องการการเทคแคร์ดีๆบ้าง แต่เขาก็บอกเสมอว่ารักเรามาก ไม่อยากเสียเราไป แต่ในความรู้สึกของเราตอนนี้แค่รักอย่างเดียวมันคงไม่พอ เราคิดว่าเราคงเข้ากันไม่ได้ รึเปล่านะ? เราอึดอัด เราพยายามเปิดใจให้กว้างงงงง เพื่อเปิดรับเขาคนนี้ให้ได้มากที่สุดแต่ เวลาทะเลาะกันมันกลับยิ่งทำให้เราบีบมันแคบลง และในใจเราก็คิดถึงแฟนเก่าเรา เรารู้ดีในสิ่งที่เขาทำกับเราไว้ เราจำทุกน้ำตาที่เสียไป และเราก็ไม่มีวันกลับมาคบกันได้อย่างสนิทใจอีก แต่ในข้อดีของแฟนเก่าคนนี้ที่เคยมีให้คือเขาเป็นผู้นำที่ดี ทึ่ให้เราพึ่งพาได้เสมอ..เราไม่ได้คิดที่จะกลับไป แต่เราไม่รู้ควรจะทำอย่างไรกับคนปัจจุบันคนนี้ดี..ใจของเราตอนนี้มันเบื่อ มันอึดอัด มันเหนื่อยที่ต้องทะเลาะ(เรายอมเป็นฝ่ายผิดเสมอเพื่อให้ปัญหามันจบๆ)..เราควรทำอย่างไรดี?..