เรื่องเล่ายาว ของแถม...ของคนโง่ฟิสิกส์ >///<

กระทู้คำถาม
เชื่อเลย ... เกลียดสิ่งไหนมักจะได้เจอกับสิ่งนั้น !! เรื่องที่เราจะมาเมาส์มอยมีอยุ่ว่า >>>

เราชื่อ ชิงชิง นะ ตอนขึ้นม.ปลาย เราเป็นคนหนึ่งแหละ  ที่เกลียดวิชาฟิสิกส์สุดๆ เกลียดมาก ครูก็ดุ โหดร้าย  ข้อสอบก็ยากโคตรๆ TT
พอขึ้นม.6 มาเราก็เรียนๆไปงั้นแหละ แต่โชคดีคือ เปลี่ยนครูคนใหม่เปนครูผู้ชาย ครูคนเดิมได้ย้ายไปบรรจุที่อื่น
พวกกระเทย กับอีพวกผู้หญิง ที่ไม่ได้เรียนสายวิทย์ก็พากันกริ๊ดกราดกันใหญ่ ไม่ให้กริ๊ดได้ยังไงล่ะ ก็ครูหล่ออ่ะ
สูงก็สูง ไม่ขาวไม่ดำเท่าไหร่ ยิ้มมาที นี่ฟินเลยค่า ฟันสวยมีเสน่ห์ด้วย เอาง่ายๆ คือ หล่อ >< แต่ยังไงเราก็เกลียดฟิสิกส์อยู่ดีอ่ะ
เปลี่ยนเอาพี่โดม พี่ณเดชณ์ มาสอน เราก็เกลียดอยู่ดี........ ไม่ให้เกลียดได้ไง ก็เราไม่เคยสอบผ่านเลย อับอายที่สุด
เราเลยมีฉายาว่า ฟิสิกส์ส่งมาเกิด


คาบเรียนฟิสิกส์ ครูใหม่มาสอน
หล่อว่ะแกรรรร..... อีสัส ผัวกูๆๆๆๆ....... ! กูจะตั้งใจเรียนฟิสิกส์ กูปลื้ม..กูชอบ... บลาๆๆๆๆๆ  (เสียงชะนีในห้อง)
ส่วนเรา ได้แต่ยิ้ม แหะๆ ยิ้ม  หล่อแค่ไหน กูก็ตกฟิสิกส์อยู่ดีช้ะ   TT^TT
ครูคนใหม่ชื่อ ครูดราฟ ครูเขาให้แนะนำชื่อทีละคน (ครูไม่ได้ใช้ หัวหน้าห้องใช้ เพื่อถ่วงเวลาการสอนในคาบแรก)
พอถึงคิวเราแนะนำชื่อ ก็มีไอ้พวกผช.หลังห้อง ส่งเสียง ฮิ้วๆๆ  นี่แหละค้าบบครู ชิงชิงผู้หญิงที่เก่งฟิสิกส์ที่สุดในโลกค้าบบบบ - -'
ครูดราฟถาม คุณเก่งเหรอ ไหนตอบมาสิ ความหนืดคืออะไร ??............... (ครูดราฟใช้สรรพนามเรียก นร. ว่า คุณ )



นี่แหละคะ จุดเริ่มต้นของการเกลียดทั้งครู เกลียดทั้งวิชานี้มากขึ้นเป็น 100 เท่า
เรียนก็ไม่รู้เรื่อง  เพราะเราหลับใน ฟิสิกส์คือยาดีสำหรับเรา เชื่อดิ ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยในห้องดูหน้าแต่คนสอน  เหอะๆๆๆ ร้อยเปอร์


ฉันแก้ปัญหาคือ การโดดเรียนคะ การบ้านก็ลอกคีย์ส่ง โดดประมาณ 5 ครั้ง
จนครูดราฟสุดหล่อ ใช้เพื่อนสนิทเราเรียกเราไปหาในห้อง

ครู : ชิงชิง คุณรู้ตัวใช่มั๊ยว่าทำผิด  (ถ้ามีอารมณ์ นี่เขินไปนานล่ะ)
เรา : คะ (. .)
ครู : ครูยังไม่แจ้งผู้ปกครองนะ แต่คุณต้องไปคัดแบบฝึกหัดที่ครูสั่งทั้งหมดมาอีก 1 รอบ  (ซวย ++)
เรา : คะ (. .)

วันมาดูเกรด ทุกวิชา แทบจะได้ 3 ได้ 4 เหลือฟิสิกส์ ได้ 0 คะ  แหมมมมม ! โหดร้ายอีกล่ะ ต้องมาสอบซ่อม (จะเอาความรู้ไหนมาซ่อมว่ะ)
พ่อรู้เข้าโดนด่าเละ แม่รู้แม่เครียดหนัก เลยจ้างครูมาสอนตัวต่อตัว แต่เราไม่รู้จักนะ แม่เราบอกว่าลูกชายของเพื่อนแม่จบเอกฟิสิกส์มาพอดี
เปนรุ่นพี่เรา 5 ปี จบมาเปนครูได้โรงเรียนไหนไม่รู้
เดี๋ยวให้เราไปเรียนเลย แล้วให้ไปสอบซ่อมอีกรอบ จะได้ฉลาดกว่าเดิม (เราโง่มาก)

พอไปถึงที่แม่ให้เราเรียน ตกใจมากคะ !!! O-O เปนครูดราฟที่สอนเรานั่นเอง เราถามแม่ แม่บอกว่าไม่รู้เรื่อง จ่ายตังไปแล้ว
ครูดราฟเห็นเราพอดีก็ทำหน้างงหน่อยๆ (ตอนอยู่บ้าน ไม่เหนเหมาะเปนครูเลย) เเละบอก
เราว่า เดี๋ยวติวให้ แต่ต้องสอบอีกรอบให้ได้นะ เพราะเราได้ 0 คนเดียวในชั้น (แม่ได้ยินแล้วแน่ๆ ) แถมไม่เอาตังด้วย
เรามาเรียนกับครูดราฟได้ประมาณ 4 วัน แล้วไปสอบอีกรอบ คะแนนเต็ม 50 เราได้ 38 ดีใจมากที่ผ่าน
แต่สุดท้ายก็ต้องตัดเหลือแค่ 25 แค่นั้น ก็ยังดีที่ผ่าน ฮี่ๆๆๆ ><

เราเริ่มสนิทกับครูดราฟมากขึ้น คุยกันในเฟสทุกวัน ก่อนที่จะสอบแกทแพทครูดราฟก็ติวให้ตลอด
แถมยังเปิดกล้องติวด้วย เราก็ได้แต่คิดว่า สงสัยแม่เรากับแม่ครูดราฟนี่สนิทกัน ครูดราฟถึงมาสอนเราขนาดนี้
ความสัมพันธ์ดีขึ้นเรื่อยๆ เราก็ไม่คิดอะไรมากนะ เพราะยังไงครูกับนักเรียนในโรงเรียนคบกันมันก็ดูไม่ดี




ปัจจุบันนี้อยู่ ปี 3 คะ เรียนศึกษาฟิสิกส์ในมหาลัยในภาคเหนือแห่งหนึ่ง ยอมรับเลยว่าเข้าคณะนี้ได้เพราะครูดราฟ
3 ปีที่ผ่านมาครูดราฟอยู่เบื้องหลังให้ตลอด ทั้งค่าเทอม ค่าหอ ครูดราฟออกให้หมด

เอ๊ะ !! ยังไง ก็เพราะเรากับครูดราฟสนิทกันมากกว่าคำว่าลูกศิษย์กับอาจารย์นะสิคะ เราคบกันตั้งแต่ชิงขึ้นปี 1
ส่วนครูดราฟลาออกมาเปิดสถาบันกวดวิชาฟิสิกส์ เขาบอกว่าไม่อยากมีปัญหาหลายๆอย่าง
เราถามว่าเรื่องเรามั๊ย ถ้ามีปัญหาขนาดนี้ก็ไม่ต้องคบก็ได้ เปนครูในโรงเรียนนั้นต่อเถอะ เค้าไม่ตอบได้แต่ยิ้มแล้วขยี้หัวเรา (ไม่เข้าใจ)
เค้ายังบอกกับเราว่า ตอนที่เค้าเข้ามาใหม่ๆ ครูฟิสิกส์คนเดิมที่ออกไปนั้น ได้สั่งให้ดูแลเราดีๆ เพราะเราอ่อนฟิสิกส์กว่าคนอื่นๆ
หมายความว่า ครูดราฟรู้จักเราดีก่อนที่เราจะแนะนำตัวอีก (น่าดีใจมั้ยล่ะ - -)

ตอนนี้ความรักก็เริ่มลงตัวล่ะ แต่ที่ไม่ลงตัวก็คือ เราต้องไปช่วยครูพี่ดราฟติวฟิสิกส์เด็กๆในช่วงที่เราหยุดเรียน เพื่อแลกกับค่าเทอม
ค่าหอ ที่พี่เค้าจ่ายให้ พี่เค้ายังบอกอีกว่า ทางที่ดีค่าสินสอดของหมั้นลดให้บ้างนะครับ >///< เงิบบบบบบ

แต่เราทั้งสองคนก็เข้าใจนะ ว่ามันยากเหมือนกันที่ต้องข้ามผ่านคำด่า คำดูถูก ว่ากล่าวของคนอื่นๆกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้
พี่ดราฟยังบอกอีกว่า  ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง อีก 2 ปีแค่นั้น พี่เค้าจะอยู่เบื้องหลังเราเองจนกว่าเราจะเรียนจบ ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่