สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนนน

ปัญหาที่เราอยาถามก็คือ นี่มันเป็นกรรมของเราหรือเปล่า แล้วก็ อยากรู้ว่า ผู้ชายคนนี้เขาคิดกับเราแบบไหน?

ก่อนอื่นขอเกริ่นบอกเลยว่าเป็นเป็นตุ๊ดนะ 555555555 ตัวเล็กๆ ผิวไม่ขาวมากเพราะเป็นเด็กมึน ซน ชอบเล่นเป็นใหญ่ ขี้เกียจดูแลตัวเองด้วย ไม่เคยสนใจการประกวดกระเทยอะไรเทือกนี้เลย สงสัยรู้ตัวมั้งว่าไม่สวยเช๊ง 5555555
เรื่องคือว่า สมัยนั้นเรายังเด็กมาก ตอนนั้นอยู่ ม.2 เราเรียนใน รร ชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ตอนนั้นมีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง มันมาชอบเรา แต่เราไม่ชอบมันนะ เราคิดแค่ว่า ไม่ชอบคนนี้อ่ะ แม้จะหล่อ แต่ไม่ชอบ ไม่ปลื้มแรงงง!  (นี่ความคิดเด็กของเรา 55555) จนสุดท้ายมันตื้อมาก จนเรายอมเป็นแฟนกับมัน เอาเถอะ อย่างน้อยก็เชื่อเพื่อนที่บอกว่า ผู้ชายไม่ได้เข้ามาหาแกง่ายๆ นะยะ (แลดูเพื่อนซ้ำเติมมาก) หลังจากนั้นก็โดนเพื่อนแซวบ่อยๆ เพราะอยู่ในห้องเดียวกัน
จนวันนึง ไอ้บี (นามสมมติ) เพื่อนร่วมห้องอีกคนมันชวนเพื่อนกลุ่มเราไปดูหนัง เราก็อยากไปด้วยนะ เพราะว่าไอ้บีมันเลี้ยง เอาสิ! ของฟรีให้รีบบอกเว้ยแก 5555555 พอไปดูหนัง เรากับไอ้บีนั่งข้างกัน เราก็เฉยๆ นะ จนดูหนังจบ ก็แยกกันกลับบ้าน
คราวนี้เว้ย เราไปดูหนังกับไอ้บีอีกรอบ จำไม่ได้แล้วว่าเพราะอะไร แต่ที่จำได้คือ ไปดูกับมันสองคนจย้าาาาาา!! เราเลยเริ่มหวั่นไหวนิดนึง ทั้งที่เรามีแฟนแล้ว แต่เรากลับมาหวั่นไหวกับอีกคน แลดูแรดนะบางที เศร้าใจตัวเอง 5555555 ทำไงได้ เราไม่ได้รักแฟนเรานี่ ที่คว้าไว้เพราะเพื่อนเป่าหูต่างหาก แต่มันก็ดีจริงๆ มันไม่เคยล่วงเกินเราเลย ทำหน้าที่แฟนได้ดีมาก เทคแคร์ก็โอเค
เวลาผ่านไป จนเราขึ้นมาเรียนถึง ม.6 ตอนนี้เรากับแฟนเลิกกันแล้ว เพราะเราบอกเลิกมันเอง ไม่รู้สิ มันก็ดีนะ  (ดีจนเราควรปล่อยให้มันไปเจอชะนีจริงๆที่ดีดีกว่า) คราวนี้เรากับไอ้บียังเรียน รร นี้เหมือนเดิม แต่อยู่กันคนละห้อง เราหลังจากเลิกรู้สึกอะไรกับบีแล้ว พอได้เจอมันมีเหตุให้ได้มาใกล้กันอีกรอบ เหย็ชชชช มันผอมลงนะ หล่อขึ้นด้วย สูง สมส่วน (เราชอบคนสูงอยู่แล้ว แต่เราก็สูงตั้ง 168 เอ้อ จะมีแฟนต้องหาคนที่สูงกว่า อย่างน้อยก็แลดูเขาโพรเทคเราได้นี่นา)  กรี้ดดดดด! ชอบสิคะคราวนี้ จนสุดท้ายวันปัจฉิม เราตัดสินใจไปบอกมันว่า "บี เค้าชอบเอง" ตอนนั้นคือเขินมากๆๆๆ และด้วยเราเองมีนิสัยห้าวๆ มาแต่ไหน (จะว่าตุ๊ดสายถึกก็ได้นะ เราก็เป็นงี้แหล่ะ555555) ณ จุดนั้นมันอึ้ง! เราก็แบบ ตายแล้ว น้ำตาจิไหล จนมันถามว่า ชอบมันเพราะอะไร ด้วยเพราะเรายังตื่นเต้น เลยตอบไม่ได้ พูดแค่ ไม่รู้ๆๆๆ แล้วก็ร้องไห้ซบไหล่เพื่อนสาวในที่สุด (แบบว่าเอาเพื่อนไปเป็นกำลังใจด้วย) จากนั้น มันก็บอกว่า "มาบอกอะไรตอนเทอมสุดท้ายนี้?" เราก็เงียบอีก คือไร ถ้าบอกเร็วกว่านี้แล้วจะยังไงเหรอ เราก็งง
จนปิดเทอมไป ต่างคนต่างตามหาอนาคตของตัวเอง แต่ยอมรับว่า หลังจากนั้นเรากับไอ้บีก็มีการแชทกัน โทรคุยกันบ้างบ่อยๆ แต่นานๆ ที เราโคตรไม่เข้าใจเลย เกลียดสถานะที่ไม่มีชื่อเรียกแบบนี้ สรุปคือมันคิดยังไง เราอ่ะชอบมันมากกก แต่มันกลับยืนยันกับเราไม่ได้เลยว่าคิดยังไงกับเรา จนตอนนี้ เราใกล้เปิดเทอมขึ้นปี 1 ที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่งแถวรังสิตแล้ว มันก็ยังไม่บอกอะไรเลยว่ะ เหมือนมันให้ความหวังเราเลย สุดท้าย เราเลยตัดสินใจเอง ว่าต้องเลิก เลิกงมงาย เลิกชอบมันได้แล้วแม้จะยังชอบอยู่ เวลามันมาไลค์ตัสเฟสบุคที เราก็ทำเป็นเมิน แม้จะดีใจ 5555555555

อ่านดูแล้ว ตอบเราได้มั้ย ว่ามันเป็นกรรมของเราที่ทำไว้กับแฟนเก่าหรือเปล่า แล้วนี่ไอ้บีมันคิดยังไงกับเรากันแน่ เฮ้อออ~

เกิดเป็นตุ้ดชีวิตช่างรัดทดนิดนึง แต่ก็แล้วไง... นี่แหล่ะค่ะสีสันของชีวิต (ให้กำลังใจตัวเอง 55555 บายค่าาาา)