ผมชอบคนๆนึงครับคุยกับเค้ามาสองสามเดือนแล้วช่วงแรกๆเราก็สนิทกันน้ะครับคุยกันทุกวัน ผมชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆเพราะเค้าคุยด้วยแล้วมีความสุขเขาเป็นคนเก่งครับ ทำงานเก่ง เรียนก็หนัก แต่มีช่วงสองอาทิตที่แล้วเขาต้องไปทำค่ายกับเพื่อนๆซึ่งผมก็ไม่ได้อารัย วันที่เค้าไปผมก็ไปปาร์ตี้กับเพื่อนด้วยเราก้ไลน์คุยปกติ แต่อยู่ๆตอนเย็นเค้าก้หายไปแบบอ่านไม่ตอบซึ้งเค้าไม่เคยทำงี้เลย ผมก้นอยด์ครับไม่ทักเค้าไปเลย แต่ใจนึงก็คิดว่าเค้าคงยุ่งจิงๆ พอไม่กี่วันเค้าก้ทักมาว่าด้วยสติ๊กเกอร์ ผมนี่ดีใจมากเลยครับ อยากคุยกับเขามากแต่พอผมตอบเขาไปเขากลับเงียบ หายเป็นหลายชม.เลยผมรอเขาทั้งวันเลยครับ จนตอนนอนก้ตอบเป็นสติ๊กเกอร์มาผมก้บอกฝันดี แร้ววันต่อมาผมก้ไม่ทักไปดูว่าเค้าจะทักมามั้ยแต่แล้วเค้าก้หายไปอีก จนในเฟชเค้าก็อัพว่าจบค่ายแล้วประมานนี้ แต่สิ่งที่อัพมาแท็กเขาคือมีเด็กคนนึงแท็กเขาในรุปคำพูดเหมือนเด็กคนนั้นคงปลื้มเขาไม่ใช่น้อยเลยผมเลยคิดว่าที่เขาหายไปเพราะอยากเจอรุ่นน้องคนนี้แน่ๆเลย ผมเลยไม่กล้าเขาไปอีกจะตัดใจแล้ว แต่อยู่ๆผ่านไปประมานอีกอาทิตเค้าก็ทักมาว่า หายไปเลยน้ะ แล้วผมก็ตอบเค้าไปว่าเหนเค้าไม่ว่างเลยไม่อยากกวน แต่ในใจผมนี่สั่นไปหมดเลยครับ ดีใจที่เขาทักมา แบบผมว่าผมแม้งโคตบ้าเลยเขาหายไปตั้งนานคงมีคนอื่นไปแร้วแท้ๆ แต่แค่ข้อความเดียวความนอยด์ ความเสียใจ ความโกรธ มันก้หายไปเองเลยครับ ผมเลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆจะเป็นแบบผมบางมั้ยเวลาที่คนที่ชอบหายไปแร้วกลับมาเราจะหายโกดเค้าโดยทันใดง่ายๆไม่สนใจเรื่องที่ผ่านมา?? #ขอโทดด้วยที่อาจจะพิมไม่รู้เรื่อง55555555555 -..-