บอกก่อนค่ะว่า นี่ไม่ใช่กระทู้บอกชอบใครค่ะ เดี๋ยวเข้าใจผิดกัน
สาเหตุที่เราเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะ วันนี้ เมื่อ4ปีที่แล้ว เราได้เจอกับคนๆนึง ด้วยประโยคที่ว่า "น้องๆ เพื่อนพี่ชอบอ่ะ"
25มิถุนายน2554
"น้องๆเพื่อนพี่ชอบอ่ะ" เราได้ยินคนๆพูดขึ้นมา เราหันควับไปมอง(มโนไว้ก่อนว่าเขาเรียกเรา)
ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เป็นรุ่นพี่ ใส่ชุดร.ด.(พี่เขาอยู่ม.6 ส่วนเราอยู่ม.4) สูงประมาณ170-180ซม. ผิวสองสี หุ่นนักกีฬา แววตาหวานเยิ้ม ขนตางอนยาว และรอยยิ้มที่กว้างมากๆ พร้อมกับชี้ไปที่เพื่อนของตัวเอง(แต่ทำไมเราถึงไม่มองเพื่อนเขานะ) เราเห็นหน้าคนที่เรียกเราแล้ว หันกลับค่ะ เดินต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ทำนิ่ง) เราไปหาเพื่อนตรงสนามฟุตบอลของโรงเรียน
สักพัก เราเดินออกไปซื้อของหน้าโรงเรียน พอกลับเข้ามา ได้ยินคนเรียก "น้องๆเพื่อนพี่ชอบจริงๆนะ" เราหันไปมอง พี่คนนั้นอีกแล้ว!! เราเลยหันไปหาเพื่อนพี่คนนั้นแล้วพูดว่า "สวัสดีค่ะ พี่ม." พี่คนนั้นทำหน้างงๆแล้วพูดว่า "รู้จักกันด้วยหรอ" (ไหนบอกเพื่อนแกชอบฉันไงฟร้ะ) เราตอบไปว่า "ค่ะ" (จริงๆเราเคยเจอพี่ม.แล้ว แต่ไม่เคยได้คุยกัน แค่เล่นบาสแล้วเจอ เลยตีเนียนว่ารู้จัก) พี่คนนั้นยิ้มกว้างๆอีกครั้ง แล้วบอกว่า "พี่กลับบ้านแล้วนะ" ,,เรา"ค่ะ" (ในใจ เรื่องของแกสิย้ะ)
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกัน จนกระทั่ง
1สัปดาห์ผ่านไป
ขณะที่เรายืนคุยกับพี่อ.(พี่ที่เล่นบาสด้วยกัน) ได้ยินเสียงนี้อีกแล้ว ดังมาจากข้างหลัง "เห้ย อ. กูเจอเนื้อคู่แล้วว่ะ" เราหันไปมองด้วยความเร็วแสง (คิดในใจ ใครอีกฟร้ะ!!(ตอนนั้นเราจำเค้าไม่ได้)) เราทำนิ่งๆแล้วหันกลับมาคุยกับพี่อ.ต่อ พี่คนนั้นเลยพูดขึ้นมาว่า "สงสัยน้องจะเจอเนื้องอกว่ะ" (นี่มุขจีบสาวรึนี่) เกือบขำแล้ว ถ้าไม่ติดว่าทำนิ่งอยู่ เราเลยบอกพี่อ.ไปว่า "กลับบบ้านแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ" ..เหมือนจะจบ แต่!!ไม่จบ
เดินเกือบถึงหน้าโรงเรียนแล้ว ดั๊นนนน เจอเพื่อนเก่า พึ่งเดินเข้ามา เพื่อนเลยชวนเข้าโรงเรียนต่อ ไอ้เราก็ติดโอ้เอ้อยู่แล้ว โอเคสิ่ค่ะ ป่ะ เรากับเพื่อนไปนั่งบริเวณม้าหินอ่อน แล้วเจอกับพี่อ.พอดี พี่อ.หยิบหนังสือการ์ตูนมาให้เรา แล้วบอกเรา "เอาไปให้ ล.ให้หน่อย" ,,เรา "ห๊ะะ ใครคือพี่ล." ,, พี่อ."ก็เพื่อนพี่คนเมื่อกี้ไง" ,, เรา"จำหน้าไม่ได้ค่ะ" (เจอ3ครั้ง ยังจำไม่ได้ นี่ปลาทองตัวแม่เลย) ,, พี่อ."นั่นไง ล.มาพอดี" เราหันไป พี่คนนั้นเดินมาจากอีกฟากนึงของสนามฟุตซอล ยิ้มกว้างอีกตามเลย และเดินตรงเข้ามาหาเรา เราเลยยื่นหนังสือให้พี่เค้า พี่ล."เต็มใจให้ป้ะเนี่ย",,เรา "เต็มใจ๊" (ฮั่นแน่ะ เสียงสูง) พี่ล.ยิ้มกว้างๆ แล้วหยิบหนังสือการ์ตูนไป เราเลยหันไปหาพี่อ. "พี่อ. หนูกลับบ้านแล้วนะคะ" (คราวนี้กลับจริงๆละ)
เดินไปถึงหน้าโรงเรียน ชะแว๊บไปซื้อน้ำอีก แล้วเดินกลับมารอรถ เฮ่ยยยย พี่ล.รอรถอยู่!!! (คิดในใจ ยังๆๆยังไม่ไป เดี๋ยวเค้าเห็นเรา) พี่ล.หันมา (คิดในใจ งานงอกละะะ)
โปรดติดตามตอนต่อไป
"น้องๆ เพื่อนพี่ชอบอ่ะ"
สาเหตุที่เราเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะ วันนี้ เมื่อ4ปีที่แล้ว เราได้เจอกับคนๆนึง ด้วยประโยคที่ว่า "น้องๆ เพื่อนพี่ชอบอ่ะ"
25มิถุนายน2554
"น้องๆเพื่อนพี่ชอบอ่ะ" เราได้ยินคนๆพูดขึ้นมา เราหันควับไปมอง(มโนไว้ก่อนว่าเขาเรียกเรา)
ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เป็นรุ่นพี่ ใส่ชุดร.ด.(พี่เขาอยู่ม.6 ส่วนเราอยู่ม.4) สูงประมาณ170-180ซม. ผิวสองสี หุ่นนักกีฬา แววตาหวานเยิ้ม ขนตางอนยาว และรอยยิ้มที่กว้างมากๆ พร้อมกับชี้ไปที่เพื่อนของตัวเอง(แต่ทำไมเราถึงไม่มองเพื่อนเขานะ) เราเห็นหน้าคนที่เรียกเราแล้ว หันกลับค่ะ เดินต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (ทำนิ่ง) เราไปหาเพื่อนตรงสนามฟุตบอลของโรงเรียน
สักพัก เราเดินออกไปซื้อของหน้าโรงเรียน พอกลับเข้ามา ได้ยินคนเรียก "น้องๆเพื่อนพี่ชอบจริงๆนะ" เราหันไปมอง พี่คนนั้นอีกแล้ว!! เราเลยหันไปหาเพื่อนพี่คนนั้นแล้วพูดว่า "สวัสดีค่ะ พี่ม." พี่คนนั้นทำหน้างงๆแล้วพูดว่า "รู้จักกันด้วยหรอ" (ไหนบอกเพื่อนแกชอบฉันไงฟร้ะ) เราตอบไปว่า "ค่ะ" (จริงๆเราเคยเจอพี่ม.แล้ว แต่ไม่เคยได้คุยกัน แค่เล่นบาสแล้วเจอ เลยตีเนียนว่ารู้จัก) พี่คนนั้นยิ้มกว้างๆอีกครั้ง แล้วบอกว่า "พี่กลับบ้านแล้วนะ" ,,เรา"ค่ะ" (ในใจ เรื่องของแกสิย้ะ)
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกัน จนกระทั่ง
1สัปดาห์ผ่านไป
ขณะที่เรายืนคุยกับพี่อ.(พี่ที่เล่นบาสด้วยกัน) ได้ยินเสียงนี้อีกแล้ว ดังมาจากข้างหลัง "เห้ย อ. กูเจอเนื้อคู่แล้วว่ะ" เราหันไปมองด้วยความเร็วแสง (คิดในใจ ใครอีกฟร้ะ!!(ตอนนั้นเราจำเค้าไม่ได้)) เราทำนิ่งๆแล้วหันกลับมาคุยกับพี่อ.ต่อ พี่คนนั้นเลยพูดขึ้นมาว่า "สงสัยน้องจะเจอเนื้องอกว่ะ" (นี่มุขจีบสาวรึนี่) เกือบขำแล้ว ถ้าไม่ติดว่าทำนิ่งอยู่ เราเลยบอกพี่อ.ไปว่า "กลับบบ้านแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ" ..เหมือนจะจบ แต่!!ไม่จบ
เดินเกือบถึงหน้าโรงเรียนแล้ว ดั๊นนนน เจอเพื่อนเก่า พึ่งเดินเข้ามา เพื่อนเลยชวนเข้าโรงเรียนต่อ ไอ้เราก็ติดโอ้เอ้อยู่แล้ว โอเคสิ่ค่ะ ป่ะ เรากับเพื่อนไปนั่งบริเวณม้าหินอ่อน แล้วเจอกับพี่อ.พอดี พี่อ.หยิบหนังสือการ์ตูนมาให้เรา แล้วบอกเรา "เอาไปให้ ล.ให้หน่อย" ,,เรา "ห๊ะะ ใครคือพี่ล." ,, พี่อ."ก็เพื่อนพี่คนเมื่อกี้ไง" ,, เรา"จำหน้าไม่ได้ค่ะ" (เจอ3ครั้ง ยังจำไม่ได้ นี่ปลาทองตัวแม่เลย) ,, พี่อ."นั่นไง ล.มาพอดี" เราหันไป พี่คนนั้นเดินมาจากอีกฟากนึงของสนามฟุตซอล ยิ้มกว้างอีกตามเลย และเดินตรงเข้ามาหาเรา เราเลยยื่นหนังสือให้พี่เค้า พี่ล."เต็มใจให้ป้ะเนี่ย",,เรา "เต็มใจ๊" (ฮั่นแน่ะ เสียงสูง) พี่ล.ยิ้มกว้างๆ แล้วหยิบหนังสือการ์ตูนไป เราเลยหันไปหาพี่อ. "พี่อ. หนูกลับบ้านแล้วนะคะ" (คราวนี้กลับจริงๆละ)
เดินไปถึงหน้าโรงเรียน ชะแว๊บไปซื้อน้ำอีก แล้วเดินกลับมารอรถ เฮ่ยยยย พี่ล.รอรถอยู่!!! (คิดในใจ ยังๆๆยังไม่ไป เดี๋ยวเค้าเห็นเรา) พี่ล.หันมา (คิดในใจ งานงอกละะะ)
โปรดติดตามตอนต่อไป